Tre ord som endra historia

Angela Merkel var, som så ofte elles, kledd i ein fargesterk blazer den 31. august 2015. På pressekonferansen der ho formulerte setninga som skulle bli hennar aller mest siterte – wir schaffen das – var jakka cerise, intens raudrosa.

Akkurat desse orda skulle ho kome til å gjenta for alle som kom med innvendingar i flyktningspørsmålet. Og det var det mange som gjorde – journalistar frå inn og utland, høglydte kritikarar i eige parti og dei endå meir høglydte kritikarane i det nystifta partiet Alternativ for Tyskland (AfD).

Ti år seinare kan orda wir schaffen das stå som gravskrifta over det Tyskland som fanst før 2015. Merkel-Tyskland var eit annleisland, eit av få europeiske land utan eit ytre høgre-parti i parlamentet.

Fest i Saalfeld

Ein seinsommarkveld nokre dagar etter at Merkel erklærte at dette skulle Tyskland greie, var det folkefest på jernbanestasjonen i småbyen Saalfeld, i den austtyske delstaten Thüringen. Den dåverande delstatspresidenten Bodo Ramelow var der, saman med Raudekrossen og aktivistar med banner der det stod refugees welcome.

Til pressa erklærte Ramelow at velkomstkulturen i Saale hadde rørt han til tårer. Denne kvelden kom eit tog med 569 flyktningar frå Syria og Afghanistan. Saman med fleire tusen andre hadde dei vore fanga i eit ingenmannsland på ein jernbanestasjon i Budapest. Ungarns president Viktor Orbán ville ha dei ut av landet. Men ingen ville ta imot dei. Men så melde tyske styresmakter at flyktningane i Budapest kunne kome til Tyskland. Og snart trilla fullasta tog inn frå Ungarn i tyske byar.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare