På vegen ned mot hamna høyrer vi sagelydar frå ein hage i nabolaget. Vi er i 2012, på ein av dei i snitt fire solfylte dagane i året på Sunnmøre. Eg strekkjer nakken etter lyden. Naboen har klatra nesten høgst i eit prydtre. Han sagar så barnålene fyk.

– Berre han ikkje dett ned, seier veninna.

Framme på ein av moloane som stengjer fjorden ute, har vi gløymt både naboen og treet. Så høyrer vi helikopterdur. Mannen har falle ned.

Mot slutten av desember melde NRK at om lag 62.000 nordmenn ikkje hadde vegadresse på staden dei bur. Og ambulansen greier ikkje alltid å finne fram i naudssituasjonar. I dei tre kommunane Agdenes, Selje og Rødøy i Nordland finst det ikkje ei einaste vegadresse.

– Det er skremmande. Personen kan trenge naudhjelp, men så greier vi ikkje å finne han, seier ambulansearbeidar Knut Erik Haugen ved Universitetssjukehuset i Nord-Noreg til NRK.

Ein innbyggjar i Ballangen fortel at ambulansen ein gong kom for seint til å berge dei som trong hjelp. Og på Rødøy måtte ein familie oppgje gards- og bruksnummer då ei kvinne vart akutt sjuk. For i takt med at ambulansesentralar vert lagde ned og alarmsentralar sentraliserte, forsvinn lokalkunnskapen.

– Dei som sit på 113, har ikkje lokalkjennskap til øya, og då kan ein ikkje forklare kvar ein er heller, seier dottera til kvinna til Avisa Nordland førre veke.

I tillegg held svært få norske ambulansar seg innanfor tidsgrensa på 25 minutt i naudssituasjonar sjølv når dei veit kvar dei skal, ifølgje NRK i fjor.

I 2011 stilte styremakta krav om at alle bustader skulle ha vegadresse innan 2015. Og i 2013 hadde 540.000 menneske framleis ikkje sett opp nummerskilt på husveggen. I slutten av 2014 mangla 370.000 menneske adresse på hus og hytter. Så, dersom det bergar liv, kvifor vert det ikkje prioritert?

Eg tenkjer på bygda der eg vaks opp. Det fanst ikkje vegadresser, og 22 eigedomar manglar framleis adresse. Då eg sende julekort til ei barndomsveninne, skreiv eg berre postnummer på konvolutten. Hadde det halde å seie «det gule huset før fabrikken» til naudetatane i dag?

Det er kommunane sjølve som har ansvaret, finn eg ut. Adressekravet er ikkje lovfesta, kommunane sjølve må finansiere arbeidet og følgje retningslinjene for stadnamn frå Kartverket. Eg tenkjer jamvel at det ikkje kan vere så vanskeleg når vi har både Elvis Presleys vei, Utslettveien, Lyckliga gatan og Buseneset i Noreg.

Attende på moloen ser vi det signalgule helikopteret flyge fram og tilbake som ein enorm kolibri.

– Veit dei ikkje kvar dei skal, spør eg.

Men denne kommunen var ein av dei første i fylket til å oppfylle adressekravet, og til slutt landar helikopteret midt i bustadfeltet. Eg skal nok forsikre meg om at staden eg oppheld meg på, har adresse, neste gong eg klatrar opp i eit tre.

Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.