Nasjonalfylla
Ein barne- og ungdomspsykiater oppmodar foreldre om å avlyse champagnefrukosten på nasjonaldagen.
Ifølgje organisasjonen Av-og-til er det sosialt akseptert å byrje nasjonaldagen med alkohol.
Foto: David Fenton / AP / NTB scanpix
Det er dagen før 17. mai. Eg er åtte år, har fått ny festdrakt og skal få låne bunadsskoa som mor mi hadde då ho var lita. Flagget og skoa ligg klare i gangen, og eg kan ikkje vente. Eg skal springe eggelaup på fotballbana i bygda, der nasjonaldagsaktivitetane skal gå føre seg, med grønske på knea og is rundt munnen. Eg er nesten utsliten av dagen før han har starta.
16 år seinare er det ei vinflaske som står klar saman med bunadsskoa. Eg er invitert i champagnefrukost. Vi skal ete, drikke og ta den obligatoriske 17. mai-sjølvisen før vi trekkjer nedover mot toget. Så skal vi vidare på den lokale puben for å drikke meir.
Denne veka oppmoda barne- og ungdomspsykiater Paul Joachim Thorsen foreldre om å avlyse champagnefrukosten på nasjonaldagen. Han er seksjonsoverlækjar ved barneposten på Haukeland sjukehus og har sett ein auke i innleggingar på barne- og ungdomspsykiatrisk avdeling i dagane etter nasjonaldagen. Han er skremd over kor mange foreldre som ikkje ser konsekvensen av alkoholinntaket sitt, melder TV 2.
Foreldre som drikk på 17. mai? Har ein verkeleg tid til champagnefrukost når ein har eit barn som ikkje berre skal stå opp, men ha mat, få på seg festklede og utstyrast med eige flagg, som ein så må passe på ikkje vert nytta til å stikke ut auga på nokon? Eg kjenner urorynka i panna verte litt djupare. Kva tid gjekk vi frå barnetog og «Vi ere en nation vi med» til å gå på bar, på lyse dagen, i bunad?
Men med vinflaska i ei hand og flagget i den andre traskar vi likevel nedover mot huset der frukosten skal haldast. Eg har jo ikkje born.
Året etter er eg i Oslo på 17. mai. I Bergen vert det servert alkohol på restaurantane frå 07.00 på nasjonaldagen, melde NRK i 2017. Medan eg går forbi ein beltestakk med ei Cava-flaske som tilbehøyr, merkar eg at sjølv om restaurantane ikkje har starta like tidleg i Oslo, ser det ut til at mange har vore på polet dagen før.
Ei undersøking gjord av organisasjonen Av-og-til viser òg at ein av fire nordmenn tykkjer ein drikk for mykje alkohol på nasjonaldagen. Og sjølv om eg har vore med på nasjonalfylla, eg òg, får ikkje åtte år gamle eg i bunadsskoa til mor mi dette til å gå opp. For 17. mai har så lenge eg kan hugse, alltid vore bornas dag. Då Bjørnstjerne Bjørnson organiserte det første barnetoget i 1870, braut det med ein tradisjon. Tidlegare var det nemleg politisk motiverte menn med flosshatt som gjekk i tog. I dag tek heile grunnlovsdagen utgangspunkt i skulen og borna.
Med ein strømpekledd fot halvvegs ned i bunadsskoen tenkjer eg at eitt glas til frukosten er noko anna enn ei flaske. Men dersom foreldra mine hadde spretta champagnen medan vi åt frukost i lag, hadde kanskje nasjonaldagen hatt ei anna meining for meg enn han har. Dersom borna er eit av dei viktigaste symbola på nasjonaldagen, lurer eg på kor mykje av dagen unge vaksne på dagsfylla symboliserer. Og om ikkje det er på tide å bryte ein tradisjon til.
Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det er dagen før 17. mai. Eg er åtte år, har fått ny festdrakt og skal få låne bunadsskoa som mor mi hadde då ho var lita. Flagget og skoa ligg klare i gangen, og eg kan ikkje vente. Eg skal springe eggelaup på fotballbana i bygda, der nasjonaldagsaktivitetane skal gå føre seg, med grønske på knea og is rundt munnen. Eg er nesten utsliten av dagen før han har starta.
16 år seinare er det ei vinflaske som står klar saman med bunadsskoa. Eg er invitert i champagnefrukost. Vi skal ete, drikke og ta den obligatoriske 17. mai-sjølvisen før vi trekkjer nedover mot toget. Så skal vi vidare på den lokale puben for å drikke meir.
Denne veka oppmoda barne- og ungdomspsykiater Paul Joachim Thorsen foreldre om å avlyse champagnefrukosten på nasjonaldagen. Han er seksjonsoverlækjar ved barneposten på Haukeland sjukehus og har sett ein auke i innleggingar på barne- og ungdomspsykiatrisk avdeling i dagane etter nasjonaldagen. Han er skremd over kor mange foreldre som ikkje ser konsekvensen av alkoholinntaket sitt, melder TV 2.
Foreldre som drikk på 17. mai? Har ein verkeleg tid til champagnefrukost når ein har eit barn som ikkje berre skal stå opp, men ha mat, få på seg festklede og utstyrast med eige flagg, som ein så må passe på ikkje vert nytta til å stikke ut auga på nokon? Eg kjenner urorynka i panna verte litt djupare. Kva tid gjekk vi frå barnetog og «Vi ere en nation vi med» til å gå på bar, på lyse dagen, i bunad?
Men med vinflaska i ei hand og flagget i den andre traskar vi likevel nedover mot huset der frukosten skal haldast. Eg har jo ikkje born.
Året etter er eg i Oslo på 17. mai. I Bergen vert det servert alkohol på restaurantane frå 07.00 på nasjonaldagen, melde NRK i 2017. Medan eg går forbi ein beltestakk med ei Cava-flaske som tilbehøyr, merkar eg at sjølv om restaurantane ikkje har starta like tidleg i Oslo, ser det ut til at mange har vore på polet dagen før.
Ei undersøking gjord av organisasjonen Av-og-til viser òg at ein av fire nordmenn tykkjer ein drikk for mykje alkohol på nasjonaldagen. Og sjølv om eg har vore med på nasjonalfylla, eg òg, får ikkje åtte år gamle eg i bunadsskoa til mor mi dette til å gå opp. For 17. mai har så lenge eg kan hugse, alltid vore bornas dag. Då Bjørnstjerne Bjørnson organiserte det første barnetoget i 1870, braut det med ein tradisjon. Tidlegare var det nemleg politisk motiverte menn med flosshatt som gjekk i tog. I dag tek heile grunnlovsdagen utgangspunkt i skulen og borna.
Med ein strømpekledd fot halvvegs ned i bunadsskoen tenkjer eg at eitt glas til frukosten er noko anna enn ei flaske. Men dersom foreldra mine hadde spretta champagnen medan vi åt frukost i lag, hadde kanskje nasjonaldagen hatt ei anna meining for meg enn han har. Dersom borna er eit av dei viktigaste symbola på nasjonaldagen, lurer eg på kor mykje av dagen unge vaksne på dagsfylla symboliserer. Og om ikkje det er på tide å bryte ein tradisjon til.
Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.
Kva tid gjekk vi frå barnetoget til å gå på bar i bunad?
Fleire artiklar
Gunnhild Øyehaug har skrive bøker i mange sjangrar etter diktdebuten i 1998. Ho er også lærar ved Skrivekunstakademiet i Hordaland.
Foto: Helge Skodvin
Bulletinar frå ein medviten romanperson
Gunnhild Øyehaug skriv friskt og morosamt om draum og røynd i metaland.
VINNAREN: På søndag vart Herbert Kickls Fridomsparti (FPÖ) for første gongen største parti i det austerrikske parlamentsvalet. Får partiet makt, vil dei jobbe for å oppheve sanksjonar mot Russland.
Foto: Lisa Leutner / Reuters/ NTB
Politikk i grenseland
Austerrikarane ser på seg sjølv som ein fredsnasjon. Likevel røystar ein tredel på prorussiske høgrepopulistar.
Butikkvindauge i Worth Avenue i Palm Beach i Florida.
Alle foto: Håvard Rem
Det blonde reservatet
PALM BEACH: Krig og folkevandring verkar inn på alle vestlege val. Eit amerikansk presidentval kan verka andre vegen òg.
Joaquin Phoenix spelar hovudrolla som Joker.
Foto: Warner Bros. Discovery
Dyster dobbeldose
Denne runden med Jokeren ber det same mørket med nye tonar.
I hamnebassenget om lag her lét Dia í Geil seg døype grytidleg ein kald oktobersøndag for snart 150 år sidan. Det var starten på vekkinga som gjorde Brø¿rasamkoman til eit livskraftig samfunn som framleis styrer mykje på Færøyane.
Alle foto: Hallgeir Opedal
Om Gud og lausriving
Siste dag i oktober i 1880 lét Dia í Geil seg døype i hamnebassenget i Tórshavn, og etter det skulle Færøyane aldri bli det same.