Agnes Husbyn er død, 93 år gammal. Agnes var fødd i Hegra i Nord- Trøndelag i 1930. Faren var skulestyrar på Hofstad skule, og Agnes budde med to systrer og foreldra i sjølve skulestova. Heimen var rik på kultur, med orgel- og fiolinspel, litteratur og song.

Faren tok kulturinteressa med inn i klasserommet. Skuletimane opna med eit songvers, og dagen vart avslutta med alle versa av «Astrid, mi Astrid», «No livnar det i lundar» og andre songar og salmar. Kvar laurdag før helgefri las faren høgt frå Den fjerde nattevakt av Johan Falkberget. Det gjorde han som ein tradisjon for alle elevane då dei gjekk i 7. klasse.

Agnes hugsar at det var heilt stilt i klasserommet under opplesinga. Oppveksten i den trygge heimen var ein solid ballast for Agnes å ta med seg vidare i livet.

Agnes Husbyn tok lærarskulen i Levanger og seinare utdanning i kordireksjon ved Musikkonservatoriet i Oslo. I 1953 fekk ho lærarstilling på Lambertseter i Oslo, den fyrste drabantbyen i Noreg og ein stor kontrast til bygda ho vaks opp i. Ho køyrde scooter til og frå arbeidsplassen. I tillegg til lærargjerninga dreiv ho fleire songkor i Oslo.

Guteklassen Agnes var lærar for frå 1953 til 1960, ville aldri sleppa taket i frøken. Til det siste inviterte dei henne ut på middag på byen og vitja henne med jamne mellomrom. Dagsrevyen laga eit eige innslag då den godt vaksne guteklassen feira 90-årsdagen til frøken Husbyn.

Agnes tok etter kvart farvel med læraryrket og engasjerte seg i Ensliges Landsforbund. Som generalsekretær var bustadpolitikken hjartesaka hennar. Ho hadde friskt i minne at barnefamiliar skulle ha forrang i oppbygginga av landet etter krigen, medan einslege måtte nøye seg med nærast eit kott.

I seinare år var ho oppteken av kor vanskeleg det er å koma seg inn på bustadmarknaden med berre éi inntekt. Ho pressa på gjennom direkte kontakt med politikarar og tallause debattinnlegg. Ho var ei modig stemme.

Agnes kjempa mot stigmatisering av einslege og minte stadig omverda om at å vera einsleg ikkje er det same som å vera einsam. Ho ville ikkje ha ei stakkarsleggjering av dei som levde livet åleine.

Ensliges Landsforbund vart lagt ned i 2020. Det var med tungt hjarte den då 90 år gamle Agnes var vitne til at det ikkje var krefter i organisasjonen som kunne halda fram arbeidet. Sjølv gav ho ikkje opp, men heldt fram med å skriva debattinnlegg og opptre i media. Ho mottok Kongens fortenestmedalje i gull for innsatsen ho la ned.

Agnes hadde ein stor omgangskrins av slekt og vener. Stundene med Agnes i Dynekilgata gav ein eigen fred og nærast høgtid over seg. Kulturen var med henne livet ut, og ei songstund ved pianoet var obligatorisk når eg var hjå henne. Og tekstane frå skulestova i barndommen – dei sat i minnet.

Ingvild Bryn