Syklistar
Eg har vore negativ igjen. Her om dagen kom om lag 30 tilårskomne og ikkje nett undervektige nederlendarar syklande forbi huset mitt på Urke. Eg var ute i hagen, og karane hadde eit i og for seg godt tempo. Brått la ein av dei merke til at det var butikk i grannehuset mitt. Han ropte nokre uforståelege ord. Alle stogga, og dei byrja å le. Så gjekk dei inn og kom ut att med kaffi og is. Dei sette seg i det som vert kalla elveparken her i bygda. Eg gjekk ned til dei.
– Kvifor lo de?
– Av di det er heilt merkeleg at det er ein kolonial her. Vi kjem frå Hellesylt. Der var det to butikkar. Det er butikkar overalt i Noreg!
– Eg har vore i Nederland. Der var det då ein del kolonialar.
– Ja, men dei er på stadar der folk bur. Her i Noreg, der vi har sykla, er det ikkje menneske.
– Eg vil no påstå at eg er eit menneske.
– Ja, men kor mange bur det her i bygda, til dømes?
– Vi er vel 35.
– Det er poenget. 35 menneske er ikkje nok for ein butikk. Hadde det vore 3500 her, hadde vi forstått at det var ein butikk her.
– De er 30 stykke. De har no kjøpt 30 kaffikoppar og 30 is. Det er om lag 1500 kroner. Butikken her og butikkane på Hellesylt lever ikkje av dei fastbuande, men av slike som dykk. De kjem hit nett av di det er få fastbuande her.
– Kva meiner du?
– Det som gjer at de er forundra over at det er butikk her, er nett det som gjer at det går an å ha butikk her. Kvar dag frå april til september kjem det folk hit. Det vanlegaste spørsmålet dei i butikken får, er: «Kor mange folk bur det her i bygda?»
– Så du seier at butikken overlever av di vi trur at han ikkje kan overleva?
– Ja, det er det eg seier. Det fine med dykk turistar er at de er heilt like. Kvar dag kjem slike som dykk hit og stiller det same dumme spørsmålet.
– Du liker oss ikkje heilt, gjer du?
– Vel, eg liker at det er butikk her. Men utover det har du rett.
– No skal vi vidare.
– Lukke til. På den andre sida finn de to butikkar. Der kan de òg kjøpa kaffi og is og stilla dumme spørsmål.
JH
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Eg har vore negativ igjen. Her om dagen kom om lag 30 tilårskomne og ikkje nett undervektige nederlendarar syklande forbi huset mitt på Urke. Eg var ute i hagen, og karane hadde eit i og for seg godt tempo. Brått la ein av dei merke til at det var butikk i grannehuset mitt. Han ropte nokre uforståelege ord. Alle stogga, og dei byrja å le. Så gjekk dei inn og kom ut att med kaffi og is. Dei sette seg i det som vert kalla elveparken her i bygda. Eg gjekk ned til dei.
– Kvifor lo de?
– Av di det er heilt merkeleg at det er ein kolonial her. Vi kjem frå Hellesylt. Der var det to butikkar. Det er butikkar overalt i Noreg!
– Eg har vore i Nederland. Der var det då ein del kolonialar.
– Ja, men dei er på stadar der folk bur. Her i Noreg, der vi har sykla, er det ikkje menneske.
– Eg vil no påstå at eg er eit menneske.
– Ja, men kor mange bur det her i bygda, til dømes?
– Vi er vel 35.
– Det er poenget. 35 menneske er ikkje nok for ein butikk. Hadde det vore 3500 her, hadde vi forstått at det var ein butikk her.
– De er 30 stykke. De har no kjøpt 30 kaffikoppar og 30 is. Det er om lag 1500 kroner. Butikken her og butikkane på Hellesylt lever ikkje av dei fastbuande, men av slike som dykk. De kjem hit nett av di det er få fastbuande her.
– Kva meiner du?
– Det som gjer at de er forundra over at det er butikk her, er nett det som gjer at det går an å ha butikk her. Kvar dag frå april til september kjem det folk hit. Det vanlegaste spørsmålet dei i butikken får, er: «Kor mange folk bur det her i bygda?»
– Så du seier at butikken overlever av di vi trur at han ikkje kan overleva?
– Ja, det er det eg seier. Det fine med dykk turistar er at de er heilt like. Kvar dag kjem slike som dykk hit og stiller det same dumme spørsmålet.
– Du liker oss ikkje heilt, gjer du?
– Vel, eg liker at det er butikk her. Men utover det har du rett.
– No skal vi vidare.
– Lukke til. På den andre sida finn de to butikkar. Der kan de òg kjøpa kaffi og is og stilla dumme spørsmål.
JH
Fleire artiklar
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?
Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Vestre må avslutte konflikter og beklage
«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»
Teikning: May Linn Clement
Tid for realitetsorientering
Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.
Ruslan Gorovij sender pengane han tener som artist, heim til Kyiv, der vener kjøper vedlass til ukrainarar som treng varme i vinter.
Foto: Ukrainian online sales
Eit nytt lovframlegg som legg opp til at det skal bli straffbart å selje ulovleg hogd skog, vil ikkje minst råke folk i øydelagde hus.
James Rebanks på Lillehammer sist veke.
Foto: Morten A. Strøksnes
Ein mann for alle årstider
LILLEHAMMER: Etter å ha skrive to svært populære bøker om landbruk og sauehald hamna James Rebanks i ei krise som førte han til eit dunvær på Helgeland.