Når me går inn i ei tid då gåver står sentralt – litt for sentralt, meiner somme – vil eg fortelja om den beste gåva eg nokon gong har fått.

Men fyrst eit lite definisjonsspørsmål: Kva er ei gåve?

Ifylgje Store norske leksikon har ei gåve tre former for bindingar: å gje, å ta imot og å gje ei gåve i retur.

Det same skriv sosiologen Marcel Mauss i langessayet Gaven: Utvekslingens form og årsak i arkaiske samfunn frå 1925. Ei gåve er eit teikn på at nokon vil ha ein slags relasjon til deg, og gåva skal gjengjeldast. Det vert fort ein vond sirkel. Gjev du ikkje noko att, kan det tolkast som eit brot i forholdet til gjevaren.

Dei siste åra har det vikla seg eit nytt element inn her, og det gjeld spesielt for julegåvene. For etter at gåva er motteken, må mottakaren og gåva figurera saman på eit foto. Dette skal sendast til gjevaren, og helst alt på julekvelden. Difor er det ikkje berre sønene mine, men også eg sjølv som har byrja å mislika mjuke gåver. Å pressa på dei nye trøyer og jakker og skrika «SMIL!» så trugande eg berre kan, er ikkje særleg julekveldsstemningsskapande.

Sjå føre deg dagens juleevangelium. Kasper, Melkior og Baltasar kjem med gåvene, stikk att, og berre ventar på å få bilete av Jesus saman med gullet, myrraen og røykjelsen i retur.

Då sver eg heller til Språkrådets definisjon av ei gåve: noko som ein gjev eller får utan vederlag.

Eg vil ha ei gåve, ikkje ei oppgåve.

Den beste gåva fekk eg av ein god ven då eg fylte 22 år i 2008. Ingen gåver hugsar eg så godt som den, og ingen har gjeve meg meir glede i livet. Dette er gåva du gjev til den som har alt. Gåva som held fram med å gje. Eg bruker ho så godt som kvar dag, ho vert aldri utsliten.

Idet andre gjester kom inn døra og rekte meg gåver eg for lengst har gløymt, til dømes ein melon, var det ikkje slik med Tormod.

– Veit du kva eg gjev deg, spurde han.

– Eg gjev faen.

Clementine