Husdyra som trugar oss

Nyhendebileta er dramatiske og ekstreme. Gravemaskinskuffar fylte til randa med avliva minkar, klare til å verte dumpa i ei massegrav. Og så, nokre dagar seinare: Oppsvulma daude minkar som vert pressa opp av gravene og ligg synlege på jorda.

I bygatene i København har vi sett fleire hundre traktorar og bønder i protest, med sinte – for ikkje å seie hatefulle – meldingar til statsministaren skrivne på plakatar. «Kim Jong-Mette må gå af», «Lock her up», «Fængsel til Mette F. Frihed til Danskerne.»

Når historia om minksaka, eller minkgate, som ho også vert kalla, skal skrivast, vil ho inkludere om lag 17 millionar avliva minkar, oppunder 800 sanerte minkgardar, nærmare 4000 tapte arbeidsplassar og hovudet til ein matminister. Bakgrunnen er, som mange vil ha fått med seg, at den danske regjeringa den 4. november kunngjorde at all mink i Danmark skal avlivast – ei avgjerd som seinare skulle vise seg å stride mot grunnlova.

Minksaka har mange spor. Danske aviser skriv om spelet i kulissane, kven i regjeringa som visste kva til kva tid, kva som skjer med demokratiet i Danmark, kvifor politiet har medverka i ei ulovleg avliving, om den danske pelsnæringa nokon gong kan reise seg att, kva som skjer med arbeidsinnvandrarane som har jobba der, og kva med erstatninga til bøndene som driv og eig?

Eksempelet i Danmark er ekstremt. At ei heil næring vert jamna med jorda, er uvanleg, men at heile buskapar med dyr må avlivast som følgje av smitte, er ikkje ukjent i landbruket, korkje i Noreg, i Danmark eller i resten av verda. Og kva smitte som fører til at buskap vert avliva, varierer – i alle fall i eitt tilfelle – sterkt. Det skal sjå litt nærmare på her.

Smitte sirkulerer

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare