Gjennom heile den kalde krigen hadde Sverige og Finland status som alliansefrie land. Sjølv om dei to statane politisk sett høyrde til i den vestlege sfæren, var dei likevel å rekne som ein buffer mellom Nato og Sovjetunionen, og det bidrog truleg til å redusere spenninga i Nord-Europa.

I dag er desse landa i praksis for Nato-medlemmer å rekne, sjølv om medlemskapen ikkje er formalisert. Dei to statane inngjekk ein såkalla vertslandavtale med Nato i 2014. Og i mai i år henta US Marines frå 4. tankbataljon ut nokre av panservognene som er lagra i fjellhallane i Trøndelag, og reiste austover for å delta i militærøvinga Arrow 18 i Finland. Det amerikanske bidraget til øvinga ville ikkje vore mogleg utan utstyrslagringa i dei norske fjellhallane, fortalde kaptein Matthew Anderson frå US Marines til militærtidsskriftet Stars and Stripes. Hallane skal innehalde utstyr og forsyningar nok til ein brigade på 4600 mann.

Også i Baltikum har Nato styrka forsvaret monaleg, og i juni vart den store øvinga Saber Strike halden i Polen og Litauen, med 18.000 soldatar frå 20 Nato-land – ei klar markering overfor Russland. Sett frå vest er det den russiske aggresjonen dei siste åra, først og fremst annekteringa av Krim og krigen aust i Ukraina, som gjer det naudsynt å forsterke forsvaret av Norden og dei baltiske statane. Men frå Russland ser verda annleis ut. Vi kan meine at russarane er paranoide når dei fryktar Nato. Men om dei kjenner seg omringa av Nato-styrkar i sitt nordvestlege hjørne, er det ikkje så vanskeleg å forstå.