Krig
Mellom lys og krig
Son min, Theo, var begeistra over å sjå at den gamle St. Sofia-katedralen i Kyiv og dei næraste gatene var lyssette att, og sende meg mange praktfulle bilete til USA, der eg nett no underviser.
Linemenn reparerer staumforsyninga til eit rakettråka bustadsområde i Hlevakha utanfor Kyiv 26. januar 2023.
Foto: Valentyn Ogirenko / Reuters / NTB
Trass i den stadige bombinga av infrastruktur, har dei seinaste vekene vore lysare for mange ukrainarar. Ikkje berre på grunn av den overveldande støtta i mange møte på høgt nivå, inkludert Bidens vitjing i Kyiv, men òg fordi det er meir lys i ukrainske gater og meir elektrisitet i ukrainske heimar.
Etter eit langvarig opphald går trikkar og trolleybussar att i Odesa og Kyiv. I Uzjhorod og Lviv er gatelysa i orden.
Somme ukrainarar stiller seg undrande til denne tilsynelatande positive utviklinga: Kvifor er straumforsyninga brått så mykje betre når stadig meir infrastruktur vert øydelagd av russiske missil og iranske dronar? Har ukrainarane lært seg å ta vare på elektrisiteten på så effektivt vis?
Kan hende freistar regjeringa å roe nervane i landet på eittårsdagen for den nye russiske aggresjonen ved å vise at situasjonen ikkje berre er er under kontroll, men at ting blir betre. Eller kan det vere at ukrainske ingeniørar har lært seg å reparere øydelagde kraftliner og transformatorar i ein fei?
Ein kunne tenkje seg å lage ein TV-serie om motet til desse reparasjonsgruppene – eller kanskje eg burde kalle dei «bataljonar», ettersom dei arbeider som militære lag, uvæpna, men stadig vekk andlet til andlet med militære trugsmål. Dei blir konstant bombarderte av den russiske hæren og må ofte arbeide i område som er minelagde av fienden.
Denne «hæren» har òg sine tap. Rundt rekna femti elektrikarar er alt drepne, og mange fleire er skadde.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
