JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

KommentarSamfunn

Fridomen på fjellet

«Folk blir latere og prioriterer alt annet enn jobb», slo Norsk Industri-sjef Stein Lier-Hansen fast i 2012.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Stein Lier Hansen som direktør i Norsk Industri i 2022.

Stein Lier Hansen som direktør i Norsk Industri i 2022.

Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB

Stein Lier Hansen som direktør i Norsk Industri i 2022.

Stein Lier Hansen som direktør i Norsk Industri i 2022.

Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB

3742
20240216
3742
20240216

Kommentar

peranders@dagogtid.no

Som dei fleste truleg har fått med seg: Stein Lier-Hansen, som inntil desember var adm. dir. i Norsk industri, er i hardt vêr. På åtte år brukte han 11 millionar på såkalla relasjonaktivitetar i form av jakt- og fisketurar, fortalde E24 førre veke. Mykje av pengane vart nytta til hytteturar, sjøflyleige og jaktrettar på Hardangervidda.

«Uakseptabel bruk av medlemmane sine pengar», sa NHO-direktør Ole Erik Almlid til NRK denne veka. Lier-Hansen skal òg ha nytta hytta til turar med familie og vener.

Denne historia tek seg ekstra dårleg ut om ein ser på rolla Lier-Hansen sjølv spela i Noreg dei siste 20 åra. Knapt nokon av toppane i NHO-systemet har argumentert meir intenst for moderasjon frå fagrørsla.

«Som direktør i Norsk industri fekk Lier-Hansen ei årsløn på 3,5 millionar kroner for å messe om moderasjon.»

Konvertitt

Stein Lier-Hansen er ein paradoksal figur. Han voks opp på Rjukan, men gjekk ikkje inn i industrien sjølv, heller ikkje i anna næringsliv. I staden vart han generalsekretær i Norges Jeger- og Fiskerforbund, direktør for Direktoratet for naturforvalting og statssekretær i Miljøverndepartementet i den første Stoltenberg-regjeringa. Så gjekk han til Prosessindustriens landsforening, før han vart toppsjef for Norsk Industri, den største og mektigaste NHO-foreininga, i 2006.

Det var ikkje opplagt at Ap-mannen Lier-Hansen skulle gå dit. Men som så mange konvertittar vart han særs ivrig i tenesta, og mana trufast til måtehald for å verne konkurranseevna og norsk industri. Seinast i fjor vår slo han fast at folk måtte finne seg i nok eit år med reallønsnedgang for å berge arbeidsplassane sine.

Slikt rollespel er alltid litt komisk: Som direktør i Norsk industri fekk Lier-Hansen ei årsløn på 3,5 millionar kroner for å messe om moderasjon. Men det særmerkte med Lier-Hansen var kor langt han kunne gå i moraliseringa. I eit intervju med Nettavisen i 2012, med tittelen «– Hele landet vårt er et eksperiment», tok det heilt av.

Latskap

«Overfloden av oljepenger gjør mange nordmenn late og flere og flere jobber nå innen en altfor stor offentlig sektor», sa Lier-Hansen. Folk var generelt for lite opptekne av jobben, meinte han. «Fritid har så høy prioritet at det er blitt viktigere enn karrieren. (…) Når man har en slik bra velferd som vi har, blir man rett og slett ikke sultne nok. Man blir litt sedat.»

Dette fekk konsekvensar: «Folk blir latere og prioriterer alt annet enn jobb. Når onsdagen kommer, planlegges langhelgen på hytta eller et sted i Europa», sa Stein Lier-Hansen. Artig nok sa han i 2019 til Dagens Næringsliv at han sjølv var kring 100 dagar på fjellet årleg.

Lier-Hansen-saka er ikkje så interessant som moralsk læresoge. Men ho fortel noko om det norske klassesamfunnet, og litt om Norsk Industri, som òg er arbeidsplassen der fagsjef Sindre Finnes fann tid til nokre tusen aksjehandlar i kontortida. Slike historier stikk hol i illusjonane om norsk egalitet og nasjonalt samhald over klassegrensene, illusjonar som mange har interesse av å halde ved like. «De små forskjellene i Norge gjør at dialogen mellom industriledere og ledelsen i fagbevegelsen alltid er god og tonen bestandig hyggelig», fortalde Sindre Finnes i Ved Ernas side.

Stein Lier-Hansen viste eit mindre idyllisk syn på verda da han snakka om energipolitikk i 2012-intervjuet i Nettavisen: «Det som kjennetegner et menneske, er at alle kjente ressurser blir tatt i bruk. Det å tro på noe annet, er å tro på julenissen. Da forstår man ikke hvordan mennesket er skrudd sammen som art.»

Per Anders Todal er journalist i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Kommentar

peranders@dagogtid.no

Som dei fleste truleg har fått med seg: Stein Lier-Hansen, som inntil desember var adm. dir. i Norsk industri, er i hardt vêr. På åtte år brukte han 11 millionar på såkalla relasjonaktivitetar i form av jakt- og fisketurar, fortalde E24 førre veke. Mykje av pengane vart nytta til hytteturar, sjøflyleige og jaktrettar på Hardangervidda.

«Uakseptabel bruk av medlemmane sine pengar», sa NHO-direktør Ole Erik Almlid til NRK denne veka. Lier-Hansen skal òg ha nytta hytta til turar med familie og vener.

Denne historia tek seg ekstra dårleg ut om ein ser på rolla Lier-Hansen sjølv spela i Noreg dei siste 20 åra. Knapt nokon av toppane i NHO-systemet har argumentert meir intenst for moderasjon frå fagrørsla.

«Som direktør i Norsk industri fekk Lier-Hansen ei årsløn på 3,5 millionar kroner for å messe om moderasjon.»

Konvertitt

Stein Lier-Hansen er ein paradoksal figur. Han voks opp på Rjukan, men gjekk ikkje inn i industrien sjølv, heller ikkje i anna næringsliv. I staden vart han generalsekretær i Norges Jeger- og Fiskerforbund, direktør for Direktoratet for naturforvalting og statssekretær i Miljøverndepartementet i den første Stoltenberg-regjeringa. Så gjekk han til Prosessindustriens landsforening, før han vart toppsjef for Norsk Industri, den største og mektigaste NHO-foreininga, i 2006.

Det var ikkje opplagt at Ap-mannen Lier-Hansen skulle gå dit. Men som så mange konvertittar vart han særs ivrig i tenesta, og mana trufast til måtehald for å verne konkurranseevna og norsk industri. Seinast i fjor vår slo han fast at folk måtte finne seg i nok eit år med reallønsnedgang for å berge arbeidsplassane sine.

Slikt rollespel er alltid litt komisk: Som direktør i Norsk industri fekk Lier-Hansen ei årsløn på 3,5 millionar kroner for å messe om moderasjon. Men det særmerkte med Lier-Hansen var kor langt han kunne gå i moraliseringa. I eit intervju med Nettavisen i 2012, med tittelen «– Hele landet vårt er et eksperiment», tok det heilt av.

Latskap

«Overfloden av oljepenger gjør mange nordmenn late og flere og flere jobber nå innen en altfor stor offentlig sektor», sa Lier-Hansen. Folk var generelt for lite opptekne av jobben, meinte han. «Fritid har så høy prioritet at det er blitt viktigere enn karrieren. (…) Når man har en slik bra velferd som vi har, blir man rett og slett ikke sultne nok. Man blir litt sedat.»

Dette fekk konsekvensar: «Folk blir latere og prioriterer alt annet enn jobb. Når onsdagen kommer, planlegges langhelgen på hytta eller et sted i Europa», sa Stein Lier-Hansen. Artig nok sa han i 2019 til Dagens Næringsliv at han sjølv var kring 100 dagar på fjellet årleg.

Lier-Hansen-saka er ikkje så interessant som moralsk læresoge. Men ho fortel noko om det norske klassesamfunnet, og litt om Norsk Industri, som òg er arbeidsplassen der fagsjef Sindre Finnes fann tid til nokre tusen aksjehandlar i kontortida. Slike historier stikk hol i illusjonane om norsk egalitet og nasjonalt samhald over klassegrensene, illusjonar som mange har interesse av å halde ved like. «De små forskjellene i Norge gjør at dialogen mellom industriledere og ledelsen i fagbevegelsen alltid er god og tonen bestandig hyggelig», fortalde Sindre Finnes i Ved Ernas side.

Stein Lier-Hansen viste eit mindre idyllisk syn på verda da han snakka om energipolitikk i 2012-intervjuet i Nettavisen: «Det som kjennetegner et menneske, er at alle kjente ressurser blir tatt i bruk. Det å tro på noe annet, er å tro på julenissen. Da forstår man ikke hvordan mennesket er skrudd sammen som art.»

Per Anders Todal er journalist i Dag og Tid.

Fleire artiklar

Maskinist Ivar Tjøstheim med den flunkande nye bygdekinobilen og Sandvesanden på Skudenes i bakgrunnen.

Maskinist Ivar Tjøstheim med den flunkande nye bygdekinobilen og Sandvesanden på Skudenes i bakgrunnen.

Foto Brit Aksnes

Feature

Bygde-Cinema Paradiso

STRANDEBARM: Det rører meg djupt at Bygdekinoen framleis eksisterer.

Brit Aksnes
Maskinist Ivar Tjøstheim med den flunkande nye bygdekinobilen og Sandvesanden på Skudenes i bakgrunnen.

Maskinist Ivar Tjøstheim med den flunkande nye bygdekinobilen og Sandvesanden på Skudenes i bakgrunnen.

Foto Brit Aksnes

Feature

Bygde-Cinema Paradiso

STRANDEBARM: Det rører meg djupt at Bygdekinoen framleis eksisterer.

Brit Aksnes
Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.

Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.

Foto: Nina Djæff

BokMeldingar
Ronny Spaans

Eit sandkorn i maskineriet

Ole Paus skriv mest om slektsbakgrunn og mindre om artistkarrieren i sjølvbiografien sin, men det forklarar likevel mennesket Ole Paus.

Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Foto: Frederik Ringnes / NTB

Samfunn
Per Anders Todal

Husforsikring i hardt vêr

Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB

Ordskifte
PerVaglum

Vestre må avslutte konflikter og beklage

«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis