Ingen klimarevolusjon utan arbeidsfolk
Fagrørsla må på banen i kampen for å få ned klimagassutsleppa, meiner tidlegare SV-politikar Heikki Eidsvoll Holmås.
I Noreg har oljepolitikken definert klimapolitikken, meiner Heikki Eidsvoll Holmås. Biletet viser daverande statsminister Jens Stoltenberg og olje- og energiminister Ola Borten Moe (til venstre) ved opninga av teknologisenteret på Mongstad i 2012.
Foto: Marit Hommedal / NTB
Kven skal føre an i det grøne skiftet, den store omstillinga som skal bremse oppvarminga av kloden? I ordskiftet om klimapolitikk høyrer vi mest frå politikarane, næringslivsleiarane og økonomane. I den nyutkomne boka Kloden brenner. Hva må gjøres? etterlyser Heikki Eidsvoll Holmås fagrørsla i denne omstillinga.
Holmås er tidlegare stortingsrepresentant for SV og var utviklingsminister i den siste regjeringsperioden til Jens Stoltenberg-regjeringa. I dag er han berekraftssjef i selskapet Multiconsult, men som forfattar har han langt på veg vendt attende til politikken. Holmås minner om Paris-avtalen frå 2015: «Holde økningen i den globale gjennomsnittstemperaturen godt under 2 °C sammenlignet med førindustrielt nivå og tilstrebe å begrense temperaturøkningen til 1,5 °C.»
Om vi tek det siste målet alvorleg, bør Noregs bidrag vere å bli eit nullutsleppsland innan 2030, meiner Holmås.
– Undertittelen på boka di, Hva må gjøres, er vel ein Lenin-referanse. Har vi ein revolusjonær tilstand i klimapolitikken?
– Ja, det synest eg er ei god framstilling. Vi ser mange store framsteg når det gjeld utvikling av fornybar energi og annan miljøvenleg teknologi, og storkapital og finansinteresser har blitt pådrivarar. Samtidig ser vi òg konsekvensane av klimaendringane stadig tydelegare. Likevel er ikkje kriseforståinga til stades enno.
– I boka vender du deg eksplisitt til den norske fagrørsla. Og ho har slett ikkje vore nokon pådrivar i klimapolitikken så langt?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
