Kommentar
Habiliteten
Habilitet er tydelegvis vanskeleg å forstå. Innspel utanfrå prella av som vatn på gåsa for Ap-statsrådane Anette Trettebergstuen og Tonje Brenna.
Avtroppande kultur- og likestillingsminister Anette Trettebergstuen overrekkjer nyklane til avløysaren, Lubna Jaffery.
Foto: Martin Solhaug Standal / NTB
At dei ikkje hadde lært etter at SV-arane Audun Lysbakken og Kirsti Bergstø måtte gå som statsråd og statssekretær i 2012 på grunn av habilitetsproblem, er ei gåte.
Vi minnest også at statsrådsperioden til Manuela Ramin Osmundsen (Ap) vart ekstremt kort i Stoltenberg 2-regjeringa på grunn av habilitetsproblem. Ho gjekk av i februar 2008 etter fire månadar i jobben.
Truverdige?
Eit gnagande spørsmål er om forklaringane til Trettebergstuen og Brenna er truverdige når dei seier at dei har misforstått regelverket. Ein snikande tanke er at handlingane er dominerte av maktsykje når ein avviser alle korrigerande innspel. Og er sakene til dei to statsrådane eigentleg prinsipielt ulike, slik at den eine må gå, medan den andre kan halde fram?
Kor viktige habilitetsvurderingar er, og kor alvorleg inhabilitet kan vere, kjem fram til dømes gjennom brevet jusprofessor Eirik Holmøyvik ved Universitetet i Bergen nå har sendt til kontroll- og konstitusjonskomiteen på Stortinget. Han tek til orde for at Stortinget bør vurdere straffeforfylging mot Trettebergstuen.
Fleire opposisjonspolitikarar har gjort seg høge og mørke over det dei kallar ein ukultur i dagens regjeringsapparat. Men alle dei fire opposisjonspartia som i ulike periodar var del av Solberg-regjeringa, har liten grunn til å prale. Dei har alle vore med på utnemningar som ikkje står noko tilbake: utnemning av kollegaer til nye embete.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
