Globale nettroll
Ansvaret for å stoppe skadeleg innhald og oppførsel på nettet er for stort til at private verksemder kan ta det åleine, meiner Mark Zuckerberg.
Til å byrje med vil Facebook-gründer Mark Zuckerberg at nettlovene skal gå over fire område: skadeleg innhald, valintegritet, personvern og datalagring.
Foto: Mario José Sanchez / AP / NTB scanpix
Eg spaserer rundt i leilegheita, nikkar på meg nakkesleng i takt med musikken og fektar med ein såpevåt mopp når Spotify plutseleg stoppar. Det går tre sekund og musikken startar att, men på ei speleliste eg aldri har sett før.
Eg stoppar opp, trekkjer bryna mot kvarandre. Eg slenger frå meg moppen med eit vått klask, stoppar den ukjende spelelista og set på att den gamle.
Men så skjer det ein gong til. Og i e-postfeltet på profilen min står det ei ukjend adresse. Eg har blitt hacka.
– Det einaste private dei finn ut om meg, er at eg av og til høyrer på Shakira, ropar eg oppgjeven til husveninna mi, medan eg chattar med kundesenteret til Spotify.
I førre veke skreiv Facebook-gründer Mark Zuckerberg i ein kronikk i The Washington Post at internett treng nye globale lover. Han meiner ansvaret for å stoppe skadeleg innhald og oppførsel på nett er for stort til at private verksemder kan ta det åleine. Zuckerberg føreslår at lovene skal byggje på personvernforordninga i EU og gå over fire område: skadeleg innhald, valintegritet, personvern og datalagring.
Kronikken til Zuckerberg kjem etter Christchurch-terroråtaka på New Zealand. Døgnet etter hendinga fjerna Facebook 1,5 millionar kopiar av eit filmklipp som viste skytinga. Terroråtaket vart nemleg sendt direkte på Facebook-sida til gjerningsmannen.
Medan eg motvillig let meg roe ned av eit menneske eg ikkje kan sjå i andre enden av Spotify-chatten, tenkjer eg at å kringkaste terroråtak definitivt toppar ei stolen speleliste. Men når eg nesten nyttar meir tid i døgnet på diverse internettdrivne tenester enn til å sove, og hackarar til og med vil ha musikkvanane mine, kan slike lover vere naudsynte av fleire årsaker.
– Det trengs klare reglar for kven som sit på ansvaret når informasjon vert flytta mellom nettenester, skriv Zuckerberg i kronikken.
For kven er det eigentleg som sit på ansvaret når spelelista mi plutseleg går frå tungrock til gladtekno utan at eg har bede om det, og eg ikkje lenger kontrollerer tenesta eg har betalt for? Er det eg, som har gløymt å kople frå den gamle og no ubrukte Hotmail-kontoen min frå Spotify? Er det Hotmail som har ansvaret? Eller er det musikktenesta?
Uansett er det eg som sit med skuldrene oppunder øyra og skiftar ut e-postadresser og passord på alt eg har av tenester som er kopla opp mot Spotify og Hotmail, skriv opp nye passord på gule lappar og sjekkar bankutskrifter. Og det stemmer, som eg skreik til husveninna mi: Hackarane får ikkje tilgang på betalingsinformasjonen min. Men det er flautt nok at nokon ser at eg har høyrt på Wrecking Ball av Miley Cyrus heile den siste veka.
Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Eg spaserer rundt i leilegheita, nikkar på meg nakkesleng i takt med musikken og fektar med ein såpevåt mopp når Spotify plutseleg stoppar. Det går tre sekund og musikken startar att, men på ei speleliste eg aldri har sett før.
Eg stoppar opp, trekkjer bryna mot kvarandre. Eg slenger frå meg moppen med eit vått klask, stoppar den ukjende spelelista og set på att den gamle.
Men så skjer det ein gong til. Og i e-postfeltet på profilen min står det ei ukjend adresse. Eg har blitt hacka.
– Det einaste private dei finn ut om meg, er at eg av og til høyrer på Shakira, ropar eg oppgjeven til husveninna mi, medan eg chattar med kundesenteret til Spotify.
I førre veke skreiv Facebook-gründer Mark Zuckerberg i ein kronikk i The Washington Post at internett treng nye globale lover. Han meiner ansvaret for å stoppe skadeleg innhald og oppførsel på nett er for stort til at private verksemder kan ta det åleine. Zuckerberg føreslår at lovene skal byggje på personvernforordninga i EU og gå over fire område: skadeleg innhald, valintegritet, personvern og datalagring.
Kronikken til Zuckerberg kjem etter Christchurch-terroråtaka på New Zealand. Døgnet etter hendinga fjerna Facebook 1,5 millionar kopiar av eit filmklipp som viste skytinga. Terroråtaket vart nemleg sendt direkte på Facebook-sida til gjerningsmannen.
Medan eg motvillig let meg roe ned av eit menneske eg ikkje kan sjå i andre enden av Spotify-chatten, tenkjer eg at å kringkaste terroråtak definitivt toppar ei stolen speleliste. Men når eg nesten nyttar meir tid i døgnet på diverse internettdrivne tenester enn til å sove, og hackarar til og med vil ha musikkvanane mine, kan slike lover vere naudsynte av fleire årsaker.
– Det trengs klare reglar for kven som sit på ansvaret når informasjon vert flytta mellom nettenester, skriv Zuckerberg i kronikken.
For kven er det eigentleg som sit på ansvaret når spelelista mi plutseleg går frå tungrock til gladtekno utan at eg har bede om det, og eg ikkje lenger kontrollerer tenesta eg har betalt for? Er det eg, som har gløymt å kople frå den gamle og no ubrukte Hotmail-kontoen min frå Spotify? Er det Hotmail som har ansvaret? Eller er det musikktenesta?
Uansett er det eg som sit med skuldrene oppunder øyra og skiftar ut e-postadresser og passord på alt eg har av tenester som er kopla opp mot Spotify og Hotmail, skriv opp nye passord på gule lappar og sjekkar bankutskrifter. Og det stemmer, som eg skreik til husveninna mi: Hackarane får ikkje tilgang på betalingsinformasjonen min. Men det er flautt nok at nokon ser at eg har høyrt på Wrecking Ball av Miley Cyrus heile den siste veka.
Mone Celin Skrede er frilansjournalist og fast skribent i Dag og Tid.
Kven sit eigentleg på ansvaret når spelelista mi plutseleg går frå tungrock til gladtekno utan at eg har bede om det?
Fleire artiklar
Una og Diddi er to storforelska studentar som må halde forholdet skjult, fordi Diddi alt har ein kjærast.
Foto: Arthaus
Gjennombrotet
Elín Hall herjar i dette vakre, velskrivne dramaet av Rúnar Rúnarsson.
Greil Marcus er musikkskribent og kulturanalytikar.
Foto: Thierry Arditti / Courtesy of Yale University Press
Kvifor Marcus skriv
Den nye boka til Greil Marcus er ein kamuflert sjølvbiografi.
Foto: Gorm Kallestad / NTB
Erling Kittelsen er blant dei mest mangsidige av norske poetar, skriv Jan Erik Vold.
Rondanecupen på Otta er ei bridgetevling stinn av tradisjon.
Foto: Otta bridgeklubb
«Det finst bridgespelarar i kvar ein avkrok.»
Jill Stein på eit valkampmøte i Dearborn i Michigan 6. oktober. I vippestaten Michigan fryktar demokratane at Stein skal ta mange røyster frå Harris.
Foto: Rebecca Cook / Reuters / NTB
Stein kan velte lasset
Jill Stein, kandidaten til Dei grøne, er valjokeren demokratane gjerne skulle vore forutan.