Eit møte med norsk IS
På rundreisa i Nord-Syria møtte eg ein norsk IS-entusiast. Eit skremmande møte. Eg meiner kvinna er ein farleg aktivist.
Miljøet rundt Profetens Umma har rekruttert krigarar og IS-aktivistar i Noreg. Her frå ein demonstrasjon i Oslo i 2012.
Foto: Kyrre Lien / NTB scanpix
Alle veit at norske statsborgarar myrdar og drep for kalifen i Den islamske staten (IS). Nokre ligg igjen på slagmarka. PST meiner 100 har reist frå Noreg. Soufan Group, som i fjor gav ut rapporten Bak kalifatet, meiner 1910 har reist frå Frankrike. Libanesaren Ali Soufan oppretta Soufan Group, som no har hovudkvarter i New York.
Fransk terror
Kvart land har si terrorhistorie. Frankrike har kanskje mest å slite med. Politisjefen i Paris, Maurice Papon, gav i 1961 politiet ordre om å skyte mot ein fredeleg algerisk demonstrasjon. Ein politimann som vitna for Det franske instituttet for studiar av nasjonalt forsvar, sa at politiet «jakta og skaut på alt som rørte på seg». Dei drap rundt 200. President de Gaulle heidra Papon med Æreslegionen. Så vart Papon i 1988 dømd for deportering av 1560 jødar til gasskammer i Hitler-Tyskland. Fransk rasisme mot algeriarar kan ha gitt IS betre rekrutteringsgrunnlag.
Norsk IS
Noreg er annleis. Miljøet rundt Profetens Umma har likevel rekruttert krigarar og IS-aktivistar. IS-kvinna eg møtte, høyrer truleg til den siste gruppa. Lenge budde ho komfortabelt i ein norsk koloni i den arabiske byen Shaddadi. Norsk lov har ikkje stort skilje mellom IS-krigarar og IS-entusiastar.
Ho forsvarar IS-terroren. Men vel kanskje andre ord om norske medium møter henne. Ho kan media. Sjølv reiste ho til Syria det året IS massakrerte og kidnappa tusentals jezidikvinner nokre få mil frå flyktningleiren. Konfrontert med dette svarar ho med ein lett latter. Inntrykket mitt er at ho meiner massakren var ein grei hemn fordi dei vantru jezidiane i hundreår hadde drive terror mot muslimar. Du finn knapt eit meir forkvakla syn på islam og ei verre historieforfalsking.
Hausten 2015 drøfta eg problemet med framandkrigarane med Nisrin Abdollah. Ho er talskvinne for YPJ (Forsvarsstyrkane til kvinnene) i Nord-Syria. «Den kampen vi fører mot IS, er ein kamp for heile verda. Ikkje berre for IS», sa ho. Ho sa òg at IS ikkje lenger satsa på å rekruttere frå utlandet. Dei sende i staden erfarne terroristar tilbake til Europa. For å bygge IS-celler.
I samarbeid
Abdollah ønskte samarbeid med dei rette tenestene i Noreg og andre europeiske land. For å stanse dei før dei kan drive terror i Europa. «Ein kamp for heile verda», gjentok ho. Etter dette har ulike representantar for styresmaktene fortalt meg om korleis dei handterer framandkrigarar og støttespelarane deira. Dei blir fengsla. Viss etterforskinga ikkje gir grunnlag for straffesak, blir dei plasserte i flyktningleir i påvente av trygg transport til heimlandet. «Trygg» betyr i samarbeid med styresmaktene. Leiinga i Nord-Syria gir ikkje IS fritt spelerom.
Abdulkarim Omar, som leiar utanrikskomiteen i Jezire-kantonen lengst aust i det sjølvstyrte Nord-Syria, gjentok dette i eit møte vi hadde etter at eg besøkte den norske IS-entusiasten.
Tre døgn med reisegodtgjering og overtidsløn for to norske politikvinner er nok for å ordne det praktiske. Pluss høvelege handjern fram til innsjekkinga på ein flyplass som er sju timar frå Oslo.
Erling Folkvord
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Alle veit at norske statsborgarar myrdar og drep for kalifen i Den islamske staten (IS). Nokre ligg igjen på slagmarka. PST meiner 100 har reist frå Noreg. Soufan Group, som i fjor gav ut rapporten Bak kalifatet, meiner 1910 har reist frå Frankrike. Libanesaren Ali Soufan oppretta Soufan Group, som no har hovudkvarter i New York.
Fransk terror
Kvart land har si terrorhistorie. Frankrike har kanskje mest å slite med. Politisjefen i Paris, Maurice Papon, gav i 1961 politiet ordre om å skyte mot ein fredeleg algerisk demonstrasjon. Ein politimann som vitna for Det franske instituttet for studiar av nasjonalt forsvar, sa at politiet «jakta og skaut på alt som rørte på seg». Dei drap rundt 200. President de Gaulle heidra Papon med Æreslegionen. Så vart Papon i 1988 dømd for deportering av 1560 jødar til gasskammer i Hitler-Tyskland. Fransk rasisme mot algeriarar kan ha gitt IS betre rekrutteringsgrunnlag.
Norsk IS
Noreg er annleis. Miljøet rundt Profetens Umma har likevel rekruttert krigarar og IS-aktivistar. IS-kvinna eg møtte, høyrer truleg til den siste gruppa. Lenge budde ho komfortabelt i ein norsk koloni i den arabiske byen Shaddadi. Norsk lov har ikkje stort skilje mellom IS-krigarar og IS-entusiastar.
Ho forsvarar IS-terroren. Men vel kanskje andre ord om norske medium møter henne. Ho kan media. Sjølv reiste ho til Syria det året IS massakrerte og kidnappa tusentals jezidikvinner nokre få mil frå flyktningleiren. Konfrontert med dette svarar ho med ein lett latter. Inntrykket mitt er at ho meiner massakren var ein grei hemn fordi dei vantru jezidiane i hundreår hadde drive terror mot muslimar. Du finn knapt eit meir forkvakla syn på islam og ei verre historieforfalsking.
Hausten 2015 drøfta eg problemet med framandkrigarane med Nisrin Abdollah. Ho er talskvinne for YPJ (Forsvarsstyrkane til kvinnene) i Nord-Syria. «Den kampen vi fører mot IS, er ein kamp for heile verda. Ikkje berre for IS», sa ho. Ho sa òg at IS ikkje lenger satsa på å rekruttere frå utlandet. Dei sende i staden erfarne terroristar tilbake til Europa. For å bygge IS-celler.
I samarbeid
Abdollah ønskte samarbeid med dei rette tenestene i Noreg og andre europeiske land. For å stanse dei før dei kan drive terror i Europa. «Ein kamp for heile verda», gjentok ho. Etter dette har ulike representantar for styresmaktene fortalt meg om korleis dei handterer framandkrigarar og støttespelarane deira. Dei blir fengsla. Viss etterforskinga ikkje gir grunnlag for straffesak, blir dei plasserte i flyktningleir i påvente av trygg transport til heimlandet. «Trygg» betyr i samarbeid med styresmaktene. Leiinga i Nord-Syria gir ikkje IS fritt spelerom.
Abdulkarim Omar, som leiar utanrikskomiteen i Jezire-kantonen lengst aust i det sjølvstyrte Nord-Syria, gjentok dette i eit møte vi hadde etter at eg besøkte den norske IS-entusiasten.
Tre døgn med reisegodtgjering og overtidsløn for to norske politikvinner er nok for å ordne det praktiske. Pluss høvelege handjern fram til innsjekkinga på ein flyplass som er sju timar frå Oslo.
Erling Folkvord
Ho forsvarar IS-
terroren. Men vel
kanskje andre ord
om norske medium møter henne.
Fleire artiklar
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
President Joe Biden (f. 1942) og statsminister Jonas Gahr Støre (f. 1960) stiller opp til familiefoto på Nato-toppmøtet i Washington i år.
Foto: Javad Parsa / NTB
Å fjerne Støre no vil vere ei panikkhandling som skaper fleire problem enn det løyser for Arbeidarpartiet.
Ein demonstrant med gassmaske protesterer i Tblisi 2. desember mot at den nye regjeringa vil leggja vekk EU-søknaden.
Foto: Irakli Gedenidze / Reuters / NTB
«Med unntak av presidenten har ikkje demonstrantane i Georgia stor tiltru til politikarane.»
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.