Dugnadskjærleik i koronaens tid
Den tunge tids tale har sige inn. Uro, aktsemd og mistru set seg fast i kropp og sinn.
Statsminister Erna Solberg (H) då regjeringa la fram den første tiltakspakken i samband med koronaviruset.
Foto: Lise Åserud / NTB scanpix
EIN SLU REV har fleire utgangar, men det er ei overrasking at Erna Solberg har reven som førebilde. Til sportssidene (!) i Aftenposten har ho sagt at når ho skjøner at det vil blåsa, bruker ho noko ho lærte av dei stormande Høgre-damene Astrid Nøkleby Heiberg og Wenche Frogn Sælleg: «De fortalte at jeg skulle tenke at jeg var en rev på engelsk revejakt, klatre opp på den største steinen og vente til en annen rev går forbi. For det gjør det alltid.»
Med det forklarer ho at det slemme kommentatorar kallar «beslutningsvegring og handlingslammelse», er ein gjennomtenkt strategi for vindfulle dagar: «Da sier jeg (til meg selv) at det vil gå over.»
Det gjer ikkje koronaviruset, så statsministeren måtte tola å bli skulda for «for lite, for seint». Men det er ei tid for alt. Nå ringer ikkje klokkene lenger for dei andre, men for oss alle, for deg og meg. Det er unntakstilstand og full pakke, med Kongens tale, tankar og bøner attåt, frå hytta i heimstadkommunen. Og Erna Solberg (H) har lagt det tungt ideologisk lada «solidaritet» til i sitt språklege repertoar.
BYRÅSJEFEN trudde i det lengste at dette var noko Forvaltninga kunne ta seg av, dersom dei berre fekk arbeida i fred, og styresmaktene gjekk med på tilpassa tiltak som roa ned folk flest og mana til dugnad.
Då han spaserte heim frå kontoret førre fredag kveld, forstod Byråsjefen at det hadde skjedd eit skifte: Han møtte fleire unge menneske som var ramma av global nettsmitte og kom med dorullpakkar under armane. På butikken var det tomt for brød, mjøl og Joika-kaker. Ved kassa, der folk stod i god avstand, fleire med overfylte handlevogner, gjekk Byråsjefen resolutt til verks: Han spurde med høg røyst kva dei dreiv på med i desse samhaldstider. Andre i køen nikka, og somme begynte å pipa eller klappa for å påføra dei formastelege hamstreskam. Aldri før har den regelstyrte Byråsjefen fått slik positiv respons for å driva negativ sosial kontroll.
SPALTISTEN har prøvd keep calm and carry on og levd som om kvar dag skulle vera den førre: Vore rasjonell og tatt inn over seg kva som er sannsynleg, vore forsiktig og halde avstand på gate og gangveg og i store og små fellesskap, tenkt at han kunne trøysta seg med innspurten i vintersportane, meisterligaen i fotball og underhaldningsprogram utan publikum på TV, men med lattermaskinar. Dessutan kom Venstre i koronaskuggen, det var god plass på bussar og spisestader, han spring lange turar og jaktar blåveis i frisk luft, med anbefaling frå Erna, og dei var berre fire personar i kvart sitt hjørne av kinosalen då han såg Roy Anderssons Om det uendelige, «en refleksjon over menneskelivet i all sin skjønnhet og grusomhet, dets prakt og banalitet».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
