Da kløveren var grøn

Da regjeringa la fram den nye klimaplanen sin 8. januar, med forslag om ei tredobling av CO2-avgifta fram mot 2030, var det inga overrasking at Senterpartiet og Framstegspartiet var dei mest avvisande. Trygve Slagsvold Vedum og andre leiarar i Senterpartiet har kjempa mot bompengeringar og framsnakka dieselbilen såpass lenge at vi byrjar å bli vande til det. Men i mange år var Senterpartiet svært ambisiøse på miljøfeltet, og da klimapolitikken var ung, kravde Sp meir drastiske klimagasskutt enn nokon andre. Den historia er verd å sjå nærare på.

Kravde halvering

Vi kan starte i året 1989, da dei menneskeskapte klimaendringane ganske nyleg hadde kome på dagsordenen. Eitt år tidlegare hadde klimaforskaren James Hansen gjeve det oppsiktsvekkjande vitnemålet sitt i Senatet i Washington der han slo fast at menneskeskapte utslepp av drivhusgassen CO2 var i ferd med å skape store endringar i klimaet på jorda.

Den nye kunnskapen vart eit politisk tema også i Noreg. Og i juni 1989 fekk arbeidarpartiregjeringa hard kritikk i Stortinget for å vere for slapp i miljøpolitikken. Ap sette seg som mål å stogge veksten i CO2-utsleppa innan tusenårsskiftet.

For dårleg, meinte alle opposisjonspartia bortsett frå Framstegspartiet. Og desidert lengst gjekk Senterpartiet, som gjekk inn for ei halvering av CO2-utsleppa innan 2000. Heilt urealistisk, meinte miljøvernminister Sissel Rønbeck og åtvara om at slike kutt kunne føre til ei massiv avfolking av Distrikts-Noreg. Like fullt tok Senterpartiet med målet om halvering av utsleppa i partiprogrammet sitt i 1989.

Gasskraftkamp

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare