Signa brød
Er sett fram alt no, trur eg,
bakebolle og mjøl, det
eg treng for å lage gode brød.
Gjer i ettertanke det
dei gjennom uminnelege tider har gjort, i
kjærleik og takksemd,
minnest
enka som fann siste mjølresten og olja
og laga brødleiven før ho og sonen
la seg for å døy, men
fekk alt ho trong som
løn for å gje det siste av sitt livsopphald.
Knyter forkle og vert
ståande i tankar – tek
mjøl i karet, noko grovt, noko fint,
solsikke og graskarfrø, sukker, salt, og
karve, som skal vere god for magen,
vatten gjær, ein dæsj honning og
rikeleg med olje. Er
attende i olivenlunden, då,
minnest dei som
sovna der ei natt, vert
ståande i ettertanke medan olja
blandar seg med mjølet.
tek så i ein neve tyting –
særmerke på at det er mitt brød.
Kna så med hendene, slik
mor mi gjorde og kvinnene før henne. Gjev
deigen kjærleik og ei god stund kvile, før
eg riper fyrstikka for å sjå
om gjæren har verka.
Og så det eg er mest glad i. Gjere
emnar til velforma brød
– tre brød må det vera –
tre brød med krossmerke rissa inn, slik
bestemor mi gjorde, og sett dei
i omnen ein times tid.
Til slutt: dette dyrebare, – bere
den heilage gåva
til bords, medan
tankane går til mysteriet
– brød og vin og venner – benka
kring den mest
gåtefulle måltidet eg veit.
Eiliv Grue
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Er sett fram alt no, trur eg,
bakebolle og mjøl, det
eg treng for å lage gode brød.
Gjer i ettertanke det
dei gjennom uminnelege tider har gjort, i
kjærleik og takksemd,
minnest
enka som fann siste mjølresten og olja
og laga brødleiven før ho og sonen
la seg for å døy, men
fekk alt ho trong som
løn for å gje det siste av sitt livsopphald.
Knyter forkle og vert
ståande i tankar – tek
mjøl i karet, noko grovt, noko fint,
solsikke og graskarfrø, sukker, salt, og
karve, som skal vere god for magen,
vatten gjær, ein dæsj honning og
rikeleg med olje. Er
attende i olivenlunden, då,
minnest dei som
sovna der ei natt, vert
ståande i ettertanke medan olja
blandar seg med mjølet.
tek så i ein neve tyting –
særmerke på at det er mitt brød.
Kna så med hendene, slik
mor mi gjorde og kvinnene før henne. Gjev
deigen kjærleik og ei god stund kvile, før
eg riper fyrstikka for å sjå
om gjæren har verka.
Og så det eg er mest glad i. Gjere
emnar til velforma brød
– tre brød må det vera –
tre brød med krossmerke rissa inn, slik
bestemor mi gjorde, og sett dei
i omnen ein times tid.
Til slutt: dette dyrebare, – bere
den heilage gåva
til bords, medan
tankane går til mysteriet
– brød og vin og venner – benka
kring den mest
gåtefulle måltidet eg veit.
Eiliv Grue
Fleire artiklar
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.