JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Ordskifte

Offside om distriktsmålet

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen

Foto: Agnar Kaarbø

Foto: Agnar Kaarbø

3452
20230630
3452
20230630

Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no

Samfunn

Med fleire fotballmetaforar angrip Siri Helle eitt av hovudmåla i Distriktsmeldinga. Eg synes vi heller bør jobbe saman for å treffe målet.

I Dag og Tid fredag 23. juni går skribent Siri Helle ut mot det mest omtalte målet i Distriktsmeldinga: at folketalet skal auke i distriktskommunar. Ho meiner dette er både feil og merkeleg.

Eg er ikkje einig. Gjennom fleire tiår har skiftande regjeringar hatt som mål å «halde på hovudtrekka i busettingsmønsteret». Sjølv om vi har lykkast betre enn mange andre land, har likevel sentraliseringa vore sterk. No slit mange distriktskommunar med ei aldrande befolkning og få barn og unge.

Men det er ikkje eintydig. Fleire stader har negativ folketalsutvikling blitt snudd til optimisme og framtidstru. Mange stader langs kysten har havbruk og turisme gitt nytt engasjement, nybygging og auka folketal. Eit eksempel på ein stad med ny optimisme er der vi la fram meldinga, i Gloppen kommune på Vestlandet.

Det er ikkje heilt enkelt å sjå kvifor Helle meiner målet om folketalsauke er så negativt, for ho er jo sjølv tilhengar av at vi treng fleire folk på bygdene. Då synes eg vi heller bør sjå på korleis vi kan nå målet. Regjeringa vil sørgje for utbygging av breiband og digital utvikling. Det vil gjere det enklare å få nye verksemder og gi moglegheit for å jobbe frå mindre stader. Vi vil gi kommunane meir makt til å avgjere plansaker sjølve, med meir lokal tilpassing. For eksempel kan ikkje lite tilgjengeleg strandsone i indre Oslofjord føre til at ein ikkje kan bygge anlegg for kajakkutleige på Nordlandskysten.

Vi vil ha tillitsreform og forsøksordningar der kommunane sjølv kan teste ut nye måtar å tilby gode tenester på. Vi vil ha tilbod om utdanning over heile landet. Vi veit at dei som tar høgare utdanning nær heimbygda, oftare blir buande i distrikta. Og dei som har jobb og familie, er mindre mobile. Dei treng nærleik.

Og ikkje minst: Vi står føre eit heilt naudsynt grønt skifte. Det tar utgangspunkt i ressursar som finst i distrikta, og som kommunane skal ha ei større del av inntekta frå. Her er det nye moglegheiter for å skape seg ei framtid mange stader rundt i landet.

Helle meiner meldinga manglar konkrete tiltak. Det er mogleg ho har misforstått litt kva ei slik stortingsmelding er. Her peikar vi ut ei retning og viser kva som er mogleg. Tiltaka kjem fortløpande gjennom budsjett og politiske vedtak. Vi er allereie i gang med å utvikle bygdevekstavtalar, der fem pilotar er i gang. Vi styrkjer Husbanken og vil at dei skal bruke meir i distrikta. Vi sikrar ei desentralisert helseteneste, styrkjer fastlegeordninga og psykisk helsehjelp. Vi startar pilotsamarbeid med nærtenestesenter. Vi opprettar polititenestestader rundt i Noreg som førre regjering la ned. Vi ser på målretta tiltak for å få meir innovasjon og å hjelpe næringslivet i distrikta, sjølv om omtalen av dette i meldinga såg ut til å vere litt for omstendeleg for Helle. Det er mogeleg, men må ikkje skugge for det viktigaste: at vi no vil satse på næringslivet i distrikta.

Meldinga er starten på ein ny giv for distriktspolitikken i Noreg, og da må vi òg ønskje at fleire folk vil bu på landet. Derfor sette vi oss eit offensivt mål. Eg håpar Helle og andre som heiar på distrikta, vil spele på lag, og ikkje sjølv spring rett i offside i sin iver etter å kritisere det eine målet om auka busetting.

Sigbjørn Gjelsvik (Sp) er kommunal- og distriktsminister.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no

Samfunn

Med fleire fotballmetaforar angrip Siri Helle eitt av hovudmåla i Distriktsmeldinga. Eg synes vi heller bør jobbe saman for å treffe målet.

I Dag og Tid fredag 23. juni går skribent Siri Helle ut mot det mest omtalte målet i Distriktsmeldinga: at folketalet skal auke i distriktskommunar. Ho meiner dette er både feil og merkeleg.

Eg er ikkje einig. Gjennom fleire tiår har skiftande regjeringar hatt som mål å «halde på hovudtrekka i busettingsmønsteret». Sjølv om vi har lykkast betre enn mange andre land, har likevel sentraliseringa vore sterk. No slit mange distriktskommunar med ei aldrande befolkning og få barn og unge.

Men det er ikkje eintydig. Fleire stader har negativ folketalsutvikling blitt snudd til optimisme og framtidstru. Mange stader langs kysten har havbruk og turisme gitt nytt engasjement, nybygging og auka folketal. Eit eksempel på ein stad med ny optimisme er der vi la fram meldinga, i Gloppen kommune på Vestlandet.

Det er ikkje heilt enkelt å sjå kvifor Helle meiner målet om folketalsauke er så negativt, for ho er jo sjølv tilhengar av at vi treng fleire folk på bygdene. Då synes eg vi heller bør sjå på korleis vi kan nå målet. Regjeringa vil sørgje for utbygging av breiband og digital utvikling. Det vil gjere det enklare å få nye verksemder og gi moglegheit for å jobbe frå mindre stader. Vi vil gi kommunane meir makt til å avgjere plansaker sjølve, med meir lokal tilpassing. For eksempel kan ikkje lite tilgjengeleg strandsone i indre Oslofjord føre til at ein ikkje kan bygge anlegg for kajakkutleige på Nordlandskysten.

Vi vil ha tillitsreform og forsøksordningar der kommunane sjølv kan teste ut nye måtar å tilby gode tenester på. Vi vil ha tilbod om utdanning over heile landet. Vi veit at dei som tar høgare utdanning nær heimbygda, oftare blir buande i distrikta. Og dei som har jobb og familie, er mindre mobile. Dei treng nærleik.

Og ikkje minst: Vi står føre eit heilt naudsynt grønt skifte. Det tar utgangspunkt i ressursar som finst i distrikta, og som kommunane skal ha ei større del av inntekta frå. Her er det nye moglegheiter for å skape seg ei framtid mange stader rundt i landet.

Helle meiner meldinga manglar konkrete tiltak. Det er mogleg ho har misforstått litt kva ei slik stortingsmelding er. Her peikar vi ut ei retning og viser kva som er mogleg. Tiltaka kjem fortløpande gjennom budsjett og politiske vedtak. Vi er allereie i gang med å utvikle bygdevekstavtalar, der fem pilotar er i gang. Vi styrkjer Husbanken og vil at dei skal bruke meir i distrikta. Vi sikrar ei desentralisert helseteneste, styrkjer fastlegeordninga og psykisk helsehjelp. Vi startar pilotsamarbeid med nærtenestesenter. Vi opprettar polititenestestader rundt i Noreg som førre regjering la ned. Vi ser på målretta tiltak for å få meir innovasjon og å hjelpe næringslivet i distrikta, sjølv om omtalen av dette i meldinga såg ut til å vere litt for omstendeleg for Helle. Det er mogeleg, men må ikkje skugge for det viktigaste: at vi no vil satse på næringslivet i distrikta.

Meldinga er starten på ein ny giv for distriktspolitikken i Noreg, og da må vi òg ønskje at fleire folk vil bu på landet. Derfor sette vi oss eit offensivt mål. Eg håpar Helle og andre som heiar på distrikta, vil spele på lag, og ikkje sjølv spring rett i offside i sin iver etter å kritisere det eine målet om auka busetting.

Sigbjørn Gjelsvik (Sp) er kommunal- og distriktsminister.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Foto: Agnete Brun

BokMeldingar

Frikjend av Slapgard

Alle var på fornamn med statsministerektefellen Werna Gerhardsen på 1950-talet. Også KGB.

ArildBye
Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Sigrun Slapgard er forfattar og journalist og har skrive ei rekkje kritikarroste biografiar og dokumentarbøker, særleg om sterke kvinnelagnader.

Foto: Agnete Brun

BokMeldingar

Frikjend av Slapgard

Alle var på fornamn med statsministerektefellen Werna Gerhardsen på 1950-talet. Også KGB.

ArildBye
Tekniske problem mellom Carlsen og Niemann.

Tekniske problem mellom Carlsen og Niemann.

Foto: Chess.com

Kunnskap
Atle Grønn

Skandaleduellen

«Før Speed Chess Championship var eg 'gira'. Dette var så spanande som moderne sjakk kan vera.»

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Foto: Sara Johannessen Meek / NTB

PolitikkSamfunn
Christiane Jordheim Larsen

Flytterett eller vetorett?

Skal mor eller far kunne ta med seg barna og flytte langt bort etter eit samlivsbrot? Barne- og familiedepartementet vil gjere det vanskelegare for fleire, men møter motstand.

Den norske komponisten Sigurd Lie (1871–1904).

Den norske komponisten Sigurd Lie (1871–1904).

MusikkMeldingar
Sjur Haga Bringeland

Klår kulokk

Der er både norsk og tysk nasjonalromantikk i Sigurd Lies romansar.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm

LitteraturKultur

Å gå på vatnet i ein blå draum

– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!

Hilde Vesaas
Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm

LitteraturKultur

Å gå på vatnet i ein blå draum

– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!

Hilde Vesaas

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis