Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no
No skal vi spare på ljoset,
straumen er dyrebar,
og sløsing ei dødssynd.
Kan hende er rasjonering
det einaste grepet vi har?
Den gamle månen seglar stilt
av stad. Sjå dei namngjevne
stjernene teikne symbol
på det svarte himmeltavla!
Dette er nattas eigne ljos.
Og likevel kjem det ljos
av eit anna slag, elektrisk no,
blinkande uro i natta frå
det som kallest hytteparadis
og vindmøllepark. Fine namn
kan snu ei vrangside vekk.
Den heiter ljosforureining.
Ljos gjev tryggleik og trivsel
og nytte, men noko er berre
stygt og skadar den som treng
ro og fred. Ljos kan vere tortur!
Det kan likne eit maktinngrep
å ikkje la mørkeret eige natta,
men master og ljosreklame
som flaggar for eit eller anna.
Urtida djupt inne i oss
skyr dei kunstige ljosa.
Urbehovet er ro og svevn.
