JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Ordskifte

Dei som bevegar verda

«Utan teknologi, ingen kultur eller samfunn.»

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Ingeniørar har stått bak mang ei teknologisk utvikling.

Ingeniørar har stått bak mang ei teknologisk utvikling.

Foto: Equinor

Ingeniørar har stått bak mang ei teknologisk utvikling.

Ingeniørar har stått bak mang ei teknologisk utvikling.

Foto: Equinor

3271
20240830
3271
20240830

Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no

Danning

Eg vil takka historikaren Håvard Teigen for eit spanande lesarbrev 23. august, «Historikarane, Napoleon og Spinning Jenny», der han tek til motmæle mot meg og innhaldet i min artikkel «Utan ingeniørar, inga danning» den 9. august. Han verkar krenka på vegner av historikarane.

Helmer Dahl og boka hans Teknikk, kultur og samfunn, som artikkelen min tek utgangspunkt i, viser særs tydeleg at det er ingeniøren som har lagt grunnlaget for kulturen og samfunnet me lever i. Me er samde. Denne måten å sjå verda på var ny for meg då eg fyrst las boka for meir enn førti år sidan.

Ein ting er kva folk har skrive i bøker som står i nedstøva bokhyller hjå Håvard og meg, noko heilt anna er kva ein lærer på skulen. Historieundervisninga i vidaregåande skule har 28 kompetansemål, og berre eitt av dei handlar om teknologi: «Eleven skal kunne reflektere over hvordan teknologiske omveltninger fra den industrielle revolusjonen til i dag har endret menneskers liv og formet forventninger til framtiden.»

Den teknologiske utviklinga starta sjølvsagt mykje tidlegare enn den industrielle revolusjonen. I tillegg endra ikkje teknologien berre livet vårt, men kulturen og samfunnet òg.

Kva med historiefaget på universiteta? Lat oss sjå på studietilbodet ved det største og beste universitetet vårt, Universitetet i Oslo. Eg har gått igjennom alle emna og finn ikkje eit ord om teknologi. Konklusjon: Me utdannar historikarar som er heilt medvettslause om kva som styrer historia. Her må nok Helmer Dahl inn på pensumlista fortare enn råd er.

Så gjer Håvard meg merksam på økonomen Nikolaj Kondratjev sin bylgjeteori. Eg har brukt helga til å lesa, med stor glede. Å kalla det teori er vel å dra det langt, men at nye tekniske oppfinningar dreg vekslar på gamle, er vel ikkje so overraskande. Nei, då har eg meir sans for økonomen Joseph Schumpeter sitt omgrep kreativ destruksjon. Det å erstatta det gamle med noko dramatisk nytt. Det er det som driv verda vidare.

Så krev Håvard at eg skal svara på nokre spørsmål:

Er teknologiens forklaring på økonomisk og kulturell vekst eit tilbakelagt stadium?

Teknologien forklarar ingen ting som helst. Han berre mogleggjer kultur og samfunn. Utan teknologi, ingen kultur eller samfunn.

Og spalta Teknologi skal gje svar på spørsmålet: «Korleis fungerer den nye teknologien som omgjev oss?»

Dette er vel ikkje eit spørsmål, men meir eit krav om at eg ikkje skal vera med i debatten om danning. C.P. Snow sine to kulturar lever framleis.

I 1999 kom innstillinga frå Danningsutvalet for høgare utdanning «Kunnskap og dannelse foran et nytt århundre». I komitéen var sjølvsagt naturvitarar og ingeniørar herleg fråverande. Utvalet var fylt til randa med filosofar og statsvitarar. Det er heilt klårt at nokon vil ha danninga for seg sjølv.

Humaniora sitt syn på naturvitskap og ingeniørar kan kanskje oppsummerast med fylgjande ord frå Jon Hellesnes’ essay «Ein utdana mann og eit dana menneske»: «Fagmannen ser hårstrittande, ufjelga og distré opp frå sine partiklar og strukturar. Han ser rundt seg og forstår ingenting.»

Lat oss heller alle verta danna.

Per Thorvaldsen er fyrsteamanuensis i kommunikasjonssystem ved Høgskulen på Vestlandet.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Ønskjer du å delta i debatten? Då kan du sende innlegget ditt til ordskifte@dagogtid.no

Danning

Eg vil takka historikaren Håvard Teigen for eit spanande lesarbrev 23. august, «Historikarane, Napoleon og Spinning Jenny», der han tek til motmæle mot meg og innhaldet i min artikkel «Utan ingeniørar, inga danning» den 9. august. Han verkar krenka på vegner av historikarane.

Helmer Dahl og boka hans Teknikk, kultur og samfunn, som artikkelen min tek utgangspunkt i, viser særs tydeleg at det er ingeniøren som har lagt grunnlaget for kulturen og samfunnet me lever i. Me er samde. Denne måten å sjå verda på var ny for meg då eg fyrst las boka for meir enn førti år sidan.

Ein ting er kva folk har skrive i bøker som står i nedstøva bokhyller hjå Håvard og meg, noko heilt anna er kva ein lærer på skulen. Historieundervisninga i vidaregåande skule har 28 kompetansemål, og berre eitt av dei handlar om teknologi: «Eleven skal kunne reflektere over hvordan teknologiske omveltninger fra den industrielle revolusjonen til i dag har endret menneskers liv og formet forventninger til framtiden.»

Den teknologiske utviklinga starta sjølvsagt mykje tidlegare enn den industrielle revolusjonen. I tillegg endra ikkje teknologien berre livet vårt, men kulturen og samfunnet òg.

Kva med historiefaget på universiteta? Lat oss sjå på studietilbodet ved det største og beste universitetet vårt, Universitetet i Oslo. Eg har gått igjennom alle emna og finn ikkje eit ord om teknologi. Konklusjon: Me utdannar historikarar som er heilt medvettslause om kva som styrer historia. Her må nok Helmer Dahl inn på pensumlista fortare enn råd er.

Så gjer Håvard meg merksam på økonomen Nikolaj Kondratjev sin bylgjeteori. Eg har brukt helga til å lesa, med stor glede. Å kalla det teori er vel å dra det langt, men at nye tekniske oppfinningar dreg vekslar på gamle, er vel ikkje so overraskande. Nei, då har eg meir sans for økonomen Joseph Schumpeter sitt omgrep kreativ destruksjon. Det å erstatta det gamle med noko dramatisk nytt. Det er det som driv verda vidare.

Så krev Håvard at eg skal svara på nokre spørsmål:

Er teknologiens forklaring på økonomisk og kulturell vekst eit tilbakelagt stadium?

Teknologien forklarar ingen ting som helst. Han berre mogleggjer kultur og samfunn. Utan teknologi, ingen kultur eller samfunn.

Og spalta Teknologi skal gje svar på spørsmålet: «Korleis fungerer den nye teknologien som omgjev oss?»

Dette er vel ikkje eit spørsmål, men meir eit krav om at eg ikkje skal vera med i debatten om danning. C.P. Snow sine to kulturar lever framleis.

I 1999 kom innstillinga frå Danningsutvalet for høgare utdanning «Kunnskap og dannelse foran et nytt århundre». I komitéen var sjølvsagt naturvitarar og ingeniørar herleg fråverande. Utvalet var fylt til randa med filosofar og statsvitarar. Det er heilt klårt at nokon vil ha danninga for seg sjølv.

Humaniora sitt syn på naturvitskap og ingeniørar kan kanskje oppsummerast med fylgjande ord frå Jon Hellesnes’ essay «Ein utdana mann og eit dana menneske»: «Fagmannen ser hårstrittande, ufjelga og distré opp frå sine partiklar og strukturar. Han ser rundt seg og forstår ingenting.»

Lat oss heller alle verta danna.

Per Thorvaldsen er fyrsteamanuensis i kommunikasjonssystem ved Høgskulen på Vestlandet.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm

LitteraturKultur

Å gå på vatnet i ein blå draum

– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!

Hilde Vesaas
Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Tordis Ørjasæter er 97 år gamal og reflekterer rundt det å bli eldre, om litteratur, og dagane som går, og tida som har gått.

Foto: Mari Parelius Wammer / Cappelen Damm

LitteraturKultur

Å gå på vatnet i ein blå draum

– Alt er så sterkt no som døden er så nær. Og eg drøymer så mykje og så intenst, ei natt drøymde eg at eg gjekk på vatnet!

Hilde Vesaas
Martin Baldysz debuterte i 2013 og er no ute med roman nummer tre.

Martin Baldysz debuterte i 2013 og er no ute med roman nummer tre.

Foto: Helle Frogner

BokMeldingar
Hilde Vesaas

Tronge sinn ved det vide havet

Martin Baldysz skriv seg inn i eit fortidig ungjentesinn.

Det går mykje kjøt gjennom anlegga til Nortura i desse dagar. Men kva veit dei eigentleg om kvaliteten på det?

Det går mykje kjøt gjennom anlegga til Nortura i desse dagar. Men kva veit dei eigentleg om kvaliteten på det?

Foto: Gorm Kallestad / NTB

Frå matfatetKunnskap
Siri Helle

Slaktetid

Så er det offisielt: Kvalitetssjekken på slakteria er ikkje anna enn eit volummål.

Skodespelarane er plasserte i ein kvit kube.

Skodespelarane er plasserte i ein kvit kube.

Foto: Den Nationale Scene

TeaterMeldingar
Jan H. Landro

Den vanskelege, men nødvendige venskapen

I vårt sted byr på fint samspel i ein rik og lågmælt tekst, som kunne tent på å bli kutta litt.

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Foto: Sara Johannessen Meek / NTB

PolitikkSamfunn

Flytterett eller vetorett?

Skal mor eller far kunne ta med seg barna og flytte langt bort etter eit samlivsbrot? Barne- og familiedepartementet vil gjere det vanskelegare for fleire, men møter motstand.

Christiane Jordheim Larsen
Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Kor mykje skal den enkelte forelder ha å seie over barnet? Spørsmålet er til vurdering når barnelova skal oppdaterast.

Foto: Sara Johannessen Meek / NTB

PolitikkSamfunn

Flytterett eller vetorett?

Skal mor eller far kunne ta med seg barna og flytte langt bort etter eit samlivsbrot? Barne- og familiedepartementet vil gjere det vanskelegare for fleire, men møter motstand.

Christiane Jordheim Larsen

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis