Vakkert jordskjelv
Støy og melodi går hand i hand på Kjetil Møsters siste plate.
JAZZ
Hans Magnus Ryan (eller betre kjent som Snah?) har bytt plass med Ståle Storløkken ifrå førre utgjevinga til Møster. Dette musikar–?og instrumentskiftet har skapt endring, og saman med ei rekkje kollektive komposisjonar opnar kvartetten dører til ukjente musikalske rom. Eg lytta gjennom plata ein første gong utan å lesa på omslaget. Det kjendest i neste omgang heilt sjølvsagt å finna titlar som «Descending into This Crater», «Magma Movement» og «Mount Vesuvio».
Plata har ein underliggjande ambivalens – ei stille-før-stormen-ro og ei eksponering av krefter som ligg i jordas indre. Skal ein peika på ein estetisk samnemnar, så er det nettopp spennet mellom det distanserte og den altoppslukande krafta. Her er det ikkje snakk om ei «saksofon med komp»-plate. På fleire låtar held Møster! seg i det lågare frekvensområdet av instrumentet, og når det tek laust på sitt mest frenetiske (som i «Underworld Risk»), så er saksofonen integrert i det samla lydbilete – som flytande lava.
Eilertsen og Kapstad har ei heilt essensiell rolle i å skapa dette særeigne musikalske landskapet. Frapperande bassfigurar og ditto på tammar og bass-tromme gjev på same tid eit pulserande og betongsolid fundament. Ryans gitar er stundom som ein sporveksel og stundom diskret kommenterande på sitt karakteristiske støyande vis.
Fantastisk filmmusikk til ein film som enno ikkje er laga.
Lars Mossefinn
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
