Spel til dans
Ideen om konsertar i virtuelle rom er interessant nok, men Marshmellos musikk er heller uinteressant.
Marshmello hadde konsert i Fortnite-universet førre helg.
Skjermdump frå YouTube
Konsert
Marshmello:
Fortnite Concert, Pleasant Park
Epic Games
Online-spelet Fortnite Battle Royale er blant dei mest populære i verda, visstnok med over 125 millionar spelarar. Helga for to veker sidan blei kampmekanikken sett på pause medan spelarane, mellombels omgjorde til konsertgjengarar, blei gjenstand for skiftande tyngdekraft då den amerikanske elektronikaartisten Marshmello spelte opp til dans.
Godt dokumentert
Konsertar i spel er ikkje noko nytt. I den dystopiske framtidsbyen i Omikron: The Nomad Soul (1999), til dømes, kunne ein gå på konsert med The Dreamers, eit virtuelt band med digital David Bowie i spissen. Men Marshmellos konsert er den største til no, og må vere den mest dokumenterte konserten i historia: Du kan sjå heile konserten frå eit vell av synsvinklar på YouTube.
Inn i dei ti minutta konserten varte, klarte Marshmello å stappe heile åtte songar og avsindige mengder techno-, dubstep- og popklisjear som lét lik eit tannlaust kompromiss mellom norske Kygos keisame technopop og Skrillex’ frenetiske, kommersialiserte Aphex Twin-inspirerte elekronika.
Opphavsrett
Spelet Fortnite er i seg sjølv klisjéfylt, designa for ein merksemdsfattig kultur og utan mykje originalitet: Til dømes har utviklaren Epic Games blitt saksøkt av i skrivande stund åtte personar som hevdar å vere opphavsperson til dansetrinna spelarane kan trigge.
Det skal bli interessant å sjå korleis det går, sidan utfallet vil skape presedens for skiljet mellom rørsler som høyrer alle til og originale koreografiar, men musikalsk var det lite av interesse å hente her.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Konsert
Marshmello:
Fortnite Concert, Pleasant Park
Epic Games
Online-spelet Fortnite Battle Royale er blant dei mest populære i verda, visstnok med over 125 millionar spelarar. Helga for to veker sidan blei kampmekanikken sett på pause medan spelarane, mellombels omgjorde til konsertgjengarar, blei gjenstand for skiftande tyngdekraft då den amerikanske elektronikaartisten Marshmello spelte opp til dans.
Godt dokumentert
Konsertar i spel er ikkje noko nytt. I den dystopiske framtidsbyen i Omikron: The Nomad Soul (1999), til dømes, kunne ein gå på konsert med The Dreamers, eit virtuelt band med digital David Bowie i spissen. Men Marshmellos konsert er den største til no, og må vere den mest dokumenterte konserten i historia: Du kan sjå heile konserten frå eit vell av synsvinklar på YouTube.
Inn i dei ti minutta konserten varte, klarte Marshmello å stappe heile åtte songar og avsindige mengder techno-, dubstep- og popklisjear som lét lik eit tannlaust kompromiss mellom norske Kygos keisame technopop og Skrillex’ frenetiske, kommersialiserte Aphex Twin-inspirerte elekronika.
Opphavsrett
Spelet Fortnite er i seg sjølv klisjéfylt, designa for ein merksemdsfattig kultur og utan mykje originalitet: Til dømes har utviklaren Epic Games blitt saksøkt av i skrivande stund åtte personar som hevdar å vere opphavsperson til dansetrinna spelarane kan trigge.
Det skal bli interessant å sjå korleis det går, sidan utfallet vil skape presedens for skiljet mellom rørsler som høyrer alle til og originale koreografiar, men musikalsk var det lite av interesse å hente her.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Keith Jarrett har med seg bassisten Gary Peacock og trommeslagaren Paul Motian.
Foto: Anne Colavito / Arne Reimer / Jimmy Katz / ECM
Peiskos på første klasse
Keith Jarrett byr på fleire perler frå Deer Head Inn.
Små-ulovleg: Godtet er smått, men er denne reklamen retta mot små eller store menneske? Det kan få alt å seie dersom ei ny forskrift vert vedteken.
Foto: Cornelius Poppe / NTB
«Om høyringsinnspela frå Helsedirektoratet vert inkluderte, risikerer ein å kriminalisere heilt vanleg mat.»
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
Teikning: May Linn Clement
Papiravisa