Pastellfarga forteljingar
Ine Hoem fortel historier i eit nyenkelt og metaforfattig språk.
Ine Hoem har skrive all musikk og tekst på albumet.
Pressefoto
Pop
Ine Hoem:
Hundre dager
Ine Hoem, vokal; Markus Lillehaug Johansen, gitar; David Wallumrød, bass; Bjørn Sæther, trommer; Isa Caroline Holmesland, fiolin og bratsj (4); Kaja Fjellberg Pettersen, cello (4). SLARAFFENSONGS SC250
Ine Hoem er ute med den tredje plata i eige namn. Ho har skrive alt av tekst og musikk. Arrangementa har ho gjort saman med bandet. Dette er popmusikk, men popmusikk som ikkje kunne ha vore laga av andre enn nokon med jazzmusikalsk bakgrunn.
Hoem lagar på sitt beste fine forteljingar om barndoms- og ungdomstid, om å bli forelder og, sjølvsagt, den vanskelege kjærleiken, på eit nyenkelt og naivistisk språk. Ho har laga ei hylling til Bergen som på strålande vis oppsummerer alle desse kvalitetane. «Blinkende Bergen» kan gje bergenshyllingane til Knutsen og Ludvigsen og Ole Paus avløysing for ei stund.
I den Sting-inspirerte «Hva hadde skjedd da» blir det stilt kontrafaktiske spørsmål ved små og store val dikt-eget har gjort opp gjennom livet. I den sjølvbiografiske (?) «1998» møter me ein person som ser attende på det sosialt strevsame livet som 13-åring. Høgdepunktet er likevel den melankolske «Årstid».
Arrangementa gjev heile vegen tekst og musikk ein vesentleg koloritt, og saman med «Å være tre er nok» er «Årstid» døme på korleis arrangementa ikkje berre gjev klangbotn til Hoems uttrykk, men tilfører ein naudsynt ambivalens. Pastellfargane blir dermed ikkje så monokrome.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Pop
Ine Hoem:
Hundre dager
Ine Hoem, vokal; Markus Lillehaug Johansen, gitar; David Wallumrød, bass; Bjørn Sæther, trommer; Isa Caroline Holmesland, fiolin og bratsj (4); Kaja Fjellberg Pettersen, cello (4). SLARAFFENSONGS SC250
Ine Hoem er ute med den tredje plata i eige namn. Ho har skrive alt av tekst og musikk. Arrangementa har ho gjort saman med bandet. Dette er popmusikk, men popmusikk som ikkje kunne ha vore laga av andre enn nokon med jazzmusikalsk bakgrunn.
Hoem lagar på sitt beste fine forteljingar om barndoms- og ungdomstid, om å bli forelder og, sjølvsagt, den vanskelege kjærleiken, på eit nyenkelt og naivistisk språk. Ho har laga ei hylling til Bergen som på strålande vis oppsummerer alle desse kvalitetane. «Blinkende Bergen» kan gje bergenshyllingane til Knutsen og Ludvigsen og Ole Paus avløysing for ei stund.
I den Sting-inspirerte «Hva hadde skjedd da» blir det stilt kontrafaktiske spørsmål ved små og store val dikt-eget har gjort opp gjennom livet. I den sjølvbiografiske (?) «1998» møter me ein person som ser attende på det sosialt strevsame livet som 13-åring. Høgdepunktet er likevel den melankolske «Årstid».
Arrangementa gjev heile vegen tekst og musikk ein vesentleg koloritt, og saman med «Å være tre er nok» er «Årstid» døme på korleis arrangementa ikkje berre gjev klangbotn til Hoems uttrykk, men tilfører ein naudsynt ambivalens. Pastellfargane blir dermed ikkje så monokrome.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Christine Hope, Thomas Bye og Gisle Børge Styve står på scenen i revyen om E16.
Foto: Andreas Roksvåg
Syltynt
E16 Dødsvegen er ei framsyning som har lite å melde – og som melder det i over halvannan time.
Eskil Skjeldal har skrive fleire bøker, både sakprosa og romanar.
Foto: Vegard Giskehaug
Der mørkeret bur
Eskil Skjeldal er ikkje redd for å gå dit det gjer mest vondt.
Foto: Terje Pedersen / NTB
Tendensiøs statistikk om senfølger
Myndighetene må anerkjenne at senfølger eksisterer og utgjør et samfunnsproblem.
Klima- og miljøminister Andreas Bjelland Eriksen (Ap)
Foto: Javad Parsa / NTB
Bedre forhold for villreinen
Villreinen som lever i fjellområdene i Sør-Norge, sliter. Skal vi lykkes med å snu utviklingen, må vi finne løsninger sammen.
Titusenvis av menneske har samla seg framfor parlamentet i Tbilisi dei siste vekene, i protest mot det dei kallar «den russiske lova».
Foto: Ida Lødemel Tvedt
Krossveg i den georgiske draumen
TBILISI: Demonstrasjonane i Georgia kjem til å eskalere fram mot 17. mai.
Mange meiner at det er no landet tek vegvalet mellom Russland og Vesten.
Papiravisa