Fin hylling av Einar Iversen
Tine Asmundsen gjev med denne plata mykje attende til læremeisteren sin.
JAZZ
ASMUNDSEN & CO:
Pastor’n
Vidar Johansen, tenorsaks; Magnus Aannestad Oseth, trompet, flygelhorn; Rune Klakegg, piano; Tine Asmundsen, bass; Terje Engen, trommer. LOSEN RECORDS LOS 167–2
Prestesonen Einar Iversen (87) var fødd i Mandal, men voks opp i Oslo og var heilt frå 1952 profesjonell musikar og ein krumtapp i jazzlivet i hovudstaden. Han platedebuterte i bandet til Rowland Greenberg i 1953 og var huspianist på gamle Metropol. Her fekk han spela med mange kjende amerikanske jazzsolistar, som Dexter Gordon, Coleman Hawkins og Johnny Griffin. Plate i eige namn spelte han først inn i 1967. På 1990- og 2000-talet kom det fleire, og som gjestemusikar har han bak seg meir enn dusinet fullt. Einar «Pastor’n» Iversen er så visst ei hyllingsplate verd.
Elleve Iversen-komposisjonar har medlemmer i bandet arrangert. Arrangementa inneheld mange fine detaljar, men alle dei fire arrangørane har eit lojalt fokus på melodien. Musikken høyrer stilistisk heime i den romslege sekken mainstream, og det går stort sett i medium- og balladetempo. Ein kan slå fast at Iversen i tillegg til å vera ein fin solist på instrumentet sitt, også var ein særs habil komponist.
Ensemblespelet er strokent, og lyden på innspelinga, gjort av Kongshaug i Rainbow Studio, er ditto. Plata gjev også rom for improvisasjon, sjølv om ytringane er av det korte og stringente slaget, men alle tek vare på augneblinkane. Ved kvar gjennomspeling har eg skifta favorittlåt. Eg meiner det må vera eit kvalitetsteikn. Ein blome i knappholet til initiativtakar Tine Asmundsen.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans kulturarbeidar og fast jazz-
meldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
JAZZ
ASMUNDSEN & CO:
Pastor’n
Vidar Johansen, tenorsaks; Magnus Aannestad Oseth, trompet, flygelhorn; Rune Klakegg, piano; Tine Asmundsen, bass; Terje Engen, trommer. LOSEN RECORDS LOS 167–2
Prestesonen Einar Iversen (87) var fødd i Mandal, men voks opp i Oslo og var heilt frå 1952 profesjonell musikar og ein krumtapp i jazzlivet i hovudstaden. Han platedebuterte i bandet til Rowland Greenberg i 1953 og var huspianist på gamle Metropol. Her fekk han spela med mange kjende amerikanske jazzsolistar, som Dexter Gordon, Coleman Hawkins og Johnny Griffin. Plate i eige namn spelte han først inn i 1967. På 1990- og 2000-talet kom det fleire, og som gjestemusikar har han bak seg meir enn dusinet fullt. Einar «Pastor’n» Iversen er så visst ei hyllingsplate verd.
Elleve Iversen-komposisjonar har medlemmer i bandet arrangert. Arrangementa inneheld mange fine detaljar, men alle dei fire arrangørane har eit lojalt fokus på melodien. Musikken høyrer stilistisk heime i den romslege sekken mainstream, og det går stort sett i medium- og balladetempo. Ein kan slå fast at Iversen i tillegg til å vera ein fin solist på instrumentet sitt, også var ein særs habil komponist.
Ensemblespelet er strokent, og lyden på innspelinga, gjort av Kongshaug i Rainbow Studio, er ditto. Plata gjev også rom for improvisasjon, sjølv om ytringane er av det korte og stringente slaget, men alle tek vare på augneblinkane. Ved kvar gjennomspeling har eg skifta favorittlåt. Eg meiner det må vera eit kvalitetsteikn. Ein blome i knappholet til initiativtakar Tine Asmundsen.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans kulturarbeidar og fast jazz-
meldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Å forveksla aggressor med forsvarar
«Etter at Putin kom til makta hausten 1999, har Russland ført ei heil rad med krigar.»
Den nyfødde kalven.
Foto: Hilde Lussand Selheim
Ei ny Ameline er fødd
Vårsøg – også kalla Tripso sidan ho var så skvetten som ung, spissa øyro for ingenting og trippa med beina inn og ut av fjøset – fekk ein ny kalv natt til 13. mai.
Emma (Fanny L. Bornedal) arbeider som nattevakt ved rettsmedisinsk institutt, der foreldra i si tid vart utsette for drapsforsøk.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkeleg skuffande
Likte du Nattevakten, kjem du ikkje til å elska Nattevakten: Demoner går i arv, dersom det var det du håpte på.
Som låtskrivar er Jessica Pratt meir oppteken av stemningar enn forteljingar, meiner Øyvind Vågnes.
Foto: Samuel Hess
Mindre er meir
Den nye plata til Jessica Pratt, Here in the Pitch, er hennar beste så langt.
Blaz (Aristote Luyindula) (t.v.) har ikkje stor tiltru til systemet, men aktivisten Haby (Anta Diaw) kjempar for å forbetre tilhøva i den falleferdige bustadblokka deira.
Foto: Laurent le Crabe
Oppussinga
Ladj Ly lenar seg mot melodrama etter ein rå debut.
Papiravisa