Ambivalensens estetikk
Thomas T. Dahl skin frå første til siste tone.
Jazz
Skydive Trio:
Sun Sparkle
Thomas T. Dahl, gitar; Mats Eilertsen, bass; Olavi Louhivuori, trommer
Hubro HubroCD2596
Trioen vekte med rette oppsikt i 2015 med debuten Sun Moee. Samarbeidet dei tre imellom går endå lenger attende i ymse konstellasjonar i Eilertsens namn. Musikken var sett saman av forførande melodiar, raffinert harmonikk, «laus» rytmikk og luftig og gjennomsynleg lydbilete, men det lyttande samspelet var kanskje det mest oppsiktsvekkjande. Dei same kvalitetane fører trioen vidare på oppfølgjaren.
Den største skilnaden frå debuten er at trioen på Sun Sparkle også har skaffa seg ein rockefot å stå på. På fleire kutt er rytmikken fastare og meir bastant, og Eilertsen har på ein del spor skifta ut kontrabassen med den elektriske halvbroren. Dette som ved første gjennomhøyring verkar som eit markant stilskifte, er berre ei ytre form som ikkje endrar essensen i uttrykket til trioen. Opningssporet «Launch» av Eilertsen er eit glimrande døme. Med stødig rockefot og ein harmonikk som gjev næring til illusjonen om at noko faktisk kan veksa inn i himmelen, har dei lagt eit fundament som Dahl med ei nydeleg forma melodistemme emosjonelt dreg i ei anna lei. Ambivalensestetikk er ein raud tråd plata gjennom.
Sjølv om trioen har såkalla flat struktur, og namnet på trioen understrekar nettopp dette, er Sun Sparkle i endå sterkare grad enn debuten eit utstillingsvindauge for Dahl. Dette er eit paradoks ved plata. Dahl har berre signert éin av dei ti låtane. Resten står dei to andre for. Når eg likevel gjer dette til eit sentralt poeng, kan tittelkuttet til Louhivuori illustrera dette. Her spelar Dahl på heile registeret. Kompspelet, måten han formulerer og reformulerer temaet på, ornamentikken og dei korte flatene med formsikker improvisasjon er alt saman med på å gjera Sun Sparkle til ei heilt unik lytteoppleving.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Skydive Trio:
Sun Sparkle
Thomas T. Dahl, gitar; Mats Eilertsen, bass; Olavi Louhivuori, trommer
Hubro HubroCD2596
Trioen vekte med rette oppsikt i 2015 med debuten Sun Moee. Samarbeidet dei tre imellom går endå lenger attende i ymse konstellasjonar i Eilertsens namn. Musikken var sett saman av forførande melodiar, raffinert harmonikk, «laus» rytmikk og luftig og gjennomsynleg lydbilete, men det lyttande samspelet var kanskje det mest oppsiktsvekkjande. Dei same kvalitetane fører trioen vidare på oppfølgjaren.
Den største skilnaden frå debuten er at trioen på Sun Sparkle også har skaffa seg ein rockefot å stå på. På fleire kutt er rytmikken fastare og meir bastant, og Eilertsen har på ein del spor skifta ut kontrabassen med den elektriske halvbroren. Dette som ved første gjennomhøyring verkar som eit markant stilskifte, er berre ei ytre form som ikkje endrar essensen i uttrykket til trioen. Opningssporet «Launch» av Eilertsen er eit glimrande døme. Med stødig rockefot og ein harmonikk som gjev næring til illusjonen om at noko faktisk kan veksa inn i himmelen, har dei lagt eit fundament som Dahl med ei nydeleg forma melodistemme emosjonelt dreg i ei anna lei. Ambivalensestetikk er ein raud tråd plata gjennom.
Sjølv om trioen har såkalla flat struktur, og namnet på trioen understrekar nettopp dette, er Sun Sparkle i endå sterkare grad enn debuten eit utstillingsvindauge for Dahl. Dette er eit paradoks ved plata. Dahl har berre signert éin av dei ti låtane. Resten står dei to andre for. Når eg likevel gjer dette til eit sentralt poeng, kan tittelkuttet til Louhivuori illustrera dette. Her spelar Dahl på heile registeret. Kompspelet, måten han formulerer og reformulerer temaet på, ornamentikken og dei korte flatene med formsikker improvisasjon er alt saman med på å gjera Sun Sparkle til ei heilt unik lytteoppleving.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Mmm, nam-nam? Tja, om scobyen ser litt rar ut, så vert den fermenterte tedrikken sett pris på av menneske verda over.
Foto via Wikimedia Commons
Fermentert te breier seg i butikkhyllene – til solide prisar.
Foto via Wikimedia Commons
«Hulda Garborg er ein av dei store, gløymde forfattarskapane i Noreg.»
Fuktmålaren syner at veggen er knuskturr. Er det truverdig?
Foto: Per Thorvaldsen
«Frykta er ein god læremeister. Eg sit no og les Byggforsk-artiklar om fukt for harde livet.»
Wako er Kjetil Mulelid, Simon Olderskog Albertsen, Bárdur Reinert Poulsen og Martin Myhre Olsen.
Foto: Eirik Havnes
Sprudlande samspel
Wako serverer ei heilakustisk jazzplate.
Sitrusmarinert kamskjel med estragon, lime og olivenolje.
Alle foto: Dagfinn Nordbø