Mellom komposisjon og improvisasjon
Jon Balke slår eit slag for den siviliserte offentlege samtalen.
Jazz/
Samtidsmusikk
Jon Balke
Discourses
Jon Balke, piano og
elektronikk.
ECM 2648
I ein liten mannsalder har Jon Balke, om han ikkje har vore med i andre sine prosjekt eller del av kollektivet Jøkleba, hatt ein tredelt karriere. Den eine delen har vore med dei store ensembla som Magnetic North og Siwan, den andre med perkusjonsensemblet Batagraf, og del tre har vore som solopianist.
Det gjekk ni år frå Book of Velocities (ECM, 2007) til oppfølgjaren Warp (ECM) var eit faktum. Heldigvis har Balke korta utgjevingsfrekvensen. Medan han i utgjevingane med dei store ensembla og Batagraf lar den pulserande grooven vera ein heilt sentral faktor, er det nærast motsett på soloplatene. Det er ikkje tilfeldig at han har kalla den nye plata Discourses. Den offentlege samtalen har blitt polarisert, meiner Balke, og dette er eit musikalsk innlegg som målber trongen for refleksjon og reell samtale.
Plata er sett saman av 16 korte musikalske stemningsbilete som ligg i grenseland mellom det komponerte og det improviserte. I tillegg til å nytta eit breitt spekter av klavertekniske verkemiddel legg han diskret på elektronisk musikk, eller elektronikken tek over for klaveret. Innimellom syner Balke temperament, men oftast er det refleksjonen og kontemplasjonen som rår. Balke har ikkje laga programmusikk, men han stimulerer til spanande assosiasjonar med titlar som «The oppostition», «The deliberation» og «The third afterthought». Jon Balke argumenterer overtydande.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i
Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz/
Samtidsmusikk
Jon Balke
Discourses
Jon Balke, piano og
elektronikk.
ECM 2648
I ein liten mannsalder har Jon Balke, om han ikkje har vore med i andre sine prosjekt eller del av kollektivet Jøkleba, hatt ein tredelt karriere. Den eine delen har vore med dei store ensembla som Magnetic North og Siwan, den andre med perkusjonsensemblet Batagraf, og del tre har vore som solopianist.
Det gjekk ni år frå Book of Velocities (ECM, 2007) til oppfølgjaren Warp (ECM) var eit faktum. Heldigvis har Balke korta utgjevingsfrekvensen. Medan han i utgjevingane med dei store ensembla og Batagraf lar den pulserande grooven vera ein heilt sentral faktor, er det nærast motsett på soloplatene. Det er ikkje tilfeldig at han har kalla den nye plata Discourses. Den offentlege samtalen har blitt polarisert, meiner Balke, og dette er eit musikalsk innlegg som målber trongen for refleksjon og reell samtale.
Plata er sett saman av 16 korte musikalske stemningsbilete som ligg i grenseland mellom det komponerte og det improviserte. I tillegg til å nytta eit breitt spekter av klavertekniske verkemiddel legg han diskret på elektronisk musikk, eller elektronikken tek over for klaveret. Innimellom syner Balke temperament, men oftast er det refleksjonen og kontemplasjonen som rår. Balke har ikkje laga programmusikk, men han stimulerer til spanande assosiasjonar med titlar som «The oppostition», «The deliberation» og «The third afterthought». Jon Balke argumenterer overtydande.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i
Dag og Tid.
Fleire artiklar
Keith Jarrett har med seg bassisten Gary Peacock og trommeslagaren Paul Motian.
Foto: Anne Colavito / Arne Reimer / Jimmy Katz / ECM
Peiskos på første klasse
Keith Jarrett byr på fleire perler frå Deer Head Inn.
Små-ulovleg: Godtet er smått, men er denne reklamen retta mot små eller store menneske? Det kan få alt å seie dersom ei ny forskrift vert vedteken.
Foto: Cornelius Poppe / NTB
«Om høyringsinnspela frå Helsedirektoratet vert inkluderte, risikerer ein å kriminalisere heilt vanleg mat.»
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
Teikning: May Linn Clement