Med naturen som råstoff
Isungset samanfattar år med forsking på naturens klangunivers.
Jazz
Terje Isungset:
Sildrande
Terje Isungset, trommer, perkusjon, munnharper og musikkboks; Arve Henriksen, trompet, vokal og elektronikk (4,6,8,9,10); Gunnar Halle, trompet, akvarium og vokal (1–7 og 11); Sissel Vera Pettersen, saksofon, vokal og live elektronikk; Nils Økland, fiolin og hardingfele; Mats Eden, viola d’amore, fiolin og hardingfele; Mats Eilertsen, bass. ALL ICE 1926
Sildrande var tingingsverk til Vossa Jazz i 2017. Verket er spelt inn året etter på Verftet i Bergen. Også her er Isungset trufast mot det kunstnarlege prosjektet sitt som han har hatt gåande i fleire tiår. Lyden av stein, tre og vatn, i fast eller flytande form, er eit berande element i all musikk han har laga i dette tusenåret og endå lenger attende.
Har ein vore i vedskog eller lødd tørrmur, har ein eit intenst forhold til Isungsets lydunivers, og har ein vandra ein del i fjellet, er lyden av rennande/sildrande vatn, slik Isungset brukar det, eit samanhengande déjà vu. Lytt til låten «Turke», det einaste opptaket frå urframføringa som er med på plata, og du ser poenget. Det musikalske universet til Isungset har ei intim tilknyting til det stofflege. I denne samanhengen er Isungset for musikken det Olav H. Hauge var for poesien.
Det andre beinet musikken er tufta på, er folkemusikken. Det er ikkje tale om å gjera eigne versjonar av tradisjonsmateriale, men å finna essensen i estetikken. Sist, men ikkje minst kan Isungset med det enkle instrumentet munnharpe skapa groovar som Fela Kuti og James Brown kunne ha vedkjent seg. I sum blir dette særmerkt og engasjerande musikk.
Med seg til å framføra musikken har han eit stjernelag, men alle er lojale mot den overordna ideen bak prosjektet, men nett det visste ein på førehand. Desse musikarane har dette som sin fremste eigenskap – å lytta like bra som dei spelar.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Terje Isungset:
Sildrande
Terje Isungset, trommer, perkusjon, munnharper og musikkboks; Arve Henriksen, trompet, vokal og elektronikk (4,6,8,9,10); Gunnar Halle, trompet, akvarium og vokal (1–7 og 11); Sissel Vera Pettersen, saksofon, vokal og live elektronikk; Nils Økland, fiolin og hardingfele; Mats Eden, viola d’amore, fiolin og hardingfele; Mats Eilertsen, bass. ALL ICE 1926
Sildrande var tingingsverk til Vossa Jazz i 2017. Verket er spelt inn året etter på Verftet i Bergen. Også her er Isungset trufast mot det kunstnarlege prosjektet sitt som han har hatt gåande i fleire tiår. Lyden av stein, tre og vatn, i fast eller flytande form, er eit berande element i all musikk han har laga i dette tusenåret og endå lenger attende.
Har ein vore i vedskog eller lødd tørrmur, har ein eit intenst forhold til Isungsets lydunivers, og har ein vandra ein del i fjellet, er lyden av rennande/sildrande vatn, slik Isungset brukar det, eit samanhengande déjà vu. Lytt til låten «Turke», det einaste opptaket frå urframføringa som er med på plata, og du ser poenget. Det musikalske universet til Isungset har ei intim tilknyting til det stofflege. I denne samanhengen er Isungset for musikken det Olav H. Hauge var for poesien.
Det andre beinet musikken er tufta på, er folkemusikken. Det er ikkje tale om å gjera eigne versjonar av tradisjonsmateriale, men å finna essensen i estetikken. Sist, men ikkje minst kan Isungset med det enkle instrumentet munnharpe skapa groovar som Fela Kuti og James Brown kunne ha vedkjent seg. I sum blir dette særmerkt og engasjerande musikk.
Med seg til å framføra musikken har han eit stjernelag, men alle er lojale mot den overordna ideen bak prosjektet, men nett det visste ein på førehand. Desse musikarane har dette som sin fremste eigenskap – å lytta like bra som dei spelar.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.
The Lady (Willa Fitzgerald) må flykte frå ein galen mann.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkfilmen Strange Darling tuklar med tida for å trekke i gang tankane.
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.
Papiravisa