JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Musikk

Måtehald og eleganse

Tekst og songstemme er viktigast i musikken til Asbjørn Ribe.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Asbjørn Ribe er både minimalistisk og humoristisk på tredje plate under eige namn.

Asbjørn Ribe er både minimalistisk og humoristisk på tredje plate under eige namn.

Foto: Julia Nagelstad

Asbjørn Ribe er både minimalistisk og humoristisk på tredje plate under eige namn.

Asbjørn Ribe er både minimalistisk og humoristisk på tredje plate under eige namn.

Foto: Julia Nagelstad

2481
20190412
2481
20190412

Viser

Asbjørn Ribe:

Blått & grønt og gult

Skipop Records / Altenburg skivbolag

Asbjørn Ribe har i mange år sysla med engelskspråkleg pop/rock, mellom anna som medlem av Number Seven Deli og Jim Stärk. Men dei siste ti åra har han sunge på norsk, og dette er hans tredje plate under eige namn.

Tematikken dreier seg rundt det nære og kvardagslege, som mellommenneskelege relasjonar og det daglege strevet med å leva eit vanleg liv utan at det vert kaotisk. Velkjend tematikk. Men det som skil tekstane til Ribe frå den store mengda av rimsmedar som tykkjer synd i seg sjølv, er det språklege måtehaldet. Han nyttar ikkje fleire ord enn høgst nødvendig; «Blått og grønt og gult er fargene/ Jeg trenger for å tegne dagene». Men av og til er han dristigare: «Skal jeg korsfestes vil jeg henge/ Med god utsikt på en topp/ Men her er flatt og ingen høyder/ Så jeg må jobbe hardt før jeg kan spennes opp. Jeg må bære stein.»

Naivistisk

Det er noko minimalistisk og naivistisk over framføringane hans. Songen er temmeleg «rett fram», utan artistiske verkemiddel, og han syng jamvel småsurt av og til, utan at det – som det meste av dagens vokalproduksjon – er retusjert ved hjelp av autotune. Eg mistenker jamvel Ribe for å varsamt overdriva dette, som eit musikalsk verkemiddel som gjer lydaren tillitsfull og open.

For Ribe er ikkje berre poet og songar. Medan dei fleste visesongarar held eit godt grep om gitaren og byggjer opp songane rundt nokre trygge og velkjende grep, er det pianoet som er instrumentet til Ribe. Songane er ofte bygde opp rundt nokre få akkordar som vert repeterte, men nyansar i instrumentering og koring gjer at det likevel vert dynamisk.

Humoristisk

Ribe avslører seg som ein musikar med humoristisk sans når han syng «Amoll, G, F og E7 av og til/ spiller jeg forsiktig på gitaren min», medan han spelar heilt andre akkordar på piano. I tillegg til vanleg piano vert det nytta ymse eldre elektromekaniske klaviatur – mellom andre Wurlitzer og Clavinet – og orgel. Saman med akustiske gitarar og delikat bruk av fiolin/bratsj og treblås får produksjonen ein fin balanse mellom 70-talsnostalgi, kammermusikk og sørlandsk visestemning.

Dette er ei tilsynelatande enkel plate både når det kjem til tekst og produksjon, men det er nye, elegante detaljar å oppdaga for kvar gong ein lyder.

Sigbjørn Apeland

Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Viser

Asbjørn Ribe:

Blått & grønt og gult

Skipop Records / Altenburg skivbolag

Asbjørn Ribe har i mange år sysla med engelskspråkleg pop/rock, mellom anna som medlem av Number Seven Deli og Jim Stärk. Men dei siste ti åra har han sunge på norsk, og dette er hans tredje plate under eige namn.

Tematikken dreier seg rundt det nære og kvardagslege, som mellommenneskelege relasjonar og det daglege strevet med å leva eit vanleg liv utan at det vert kaotisk. Velkjend tematikk. Men det som skil tekstane til Ribe frå den store mengda av rimsmedar som tykkjer synd i seg sjølv, er det språklege måtehaldet. Han nyttar ikkje fleire ord enn høgst nødvendig; «Blått og grønt og gult er fargene/ Jeg trenger for å tegne dagene». Men av og til er han dristigare: «Skal jeg korsfestes vil jeg henge/ Med god utsikt på en topp/ Men her er flatt og ingen høyder/ Så jeg må jobbe hardt før jeg kan spennes opp. Jeg må bære stein.»

Naivistisk

Det er noko minimalistisk og naivistisk over framføringane hans. Songen er temmeleg «rett fram», utan artistiske verkemiddel, og han syng jamvel småsurt av og til, utan at det – som det meste av dagens vokalproduksjon – er retusjert ved hjelp av autotune. Eg mistenker jamvel Ribe for å varsamt overdriva dette, som eit musikalsk verkemiddel som gjer lydaren tillitsfull og open.

For Ribe er ikkje berre poet og songar. Medan dei fleste visesongarar held eit godt grep om gitaren og byggjer opp songane rundt nokre trygge og velkjende grep, er det pianoet som er instrumentet til Ribe. Songane er ofte bygde opp rundt nokre få akkordar som vert repeterte, men nyansar i instrumentering og koring gjer at det likevel vert dynamisk.

Humoristisk

Ribe avslører seg som ein musikar med humoristisk sans når han syng «Amoll, G, F og E7 av og til/ spiller jeg forsiktig på gitaren min», medan han spelar heilt andre akkordar på piano. I tillegg til vanleg piano vert det nytta ymse eldre elektromekaniske klaviatur – mellom andre Wurlitzer og Clavinet – og orgel. Saman med akustiske gitarar og delikat bruk av fiolin/bratsj og treblås får produksjonen ein fin balanse mellom 70-talsnostalgi, kammermusikk og sørlandsk visestemning.

Dette er ei tilsynelatande enkel plate både når det kjem til tekst og produksjon, men det er nye, elegante detaljar å oppdaga for kvar gong ein lyder.

Sigbjørn Apeland

Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Helsedirektoratet i Noreg tilrår same behandling for ME og kronisk utmatting.

Helsedirektoratet i Noreg tilrår same behandling for ME og kronisk utmatting.

Foto: NTB

Ordskifte

«I dag får ikkje ME-pasientane rett behandling.»

Bjørn K. Getz Wold
Helsedirektoratet i Noreg tilrår same behandling for ME og kronisk utmatting.

Helsedirektoratet i Noreg tilrår same behandling for ME og kronisk utmatting.

Foto: NTB

Ordskifte

«I dag får ikkje ME-pasientane rett behandling.»

Bjørn K. Getz Wold
Kathrine Nedrejord er forfattar, dramatikar og scenekunstnar. Ho er samisk med røter i Kjøllefjord i Finnmark, men har budd i Paris sidan 2011.

Kathrine Nedrejord er forfattar, dramatikar og scenekunstnar. Ho er samisk med røter i Kjøllefjord i Finnmark, men har budd i Paris sidan 2011.

Foto: Fartein Rudjord

BokMeldingar

Eg ropar om det heile tida

Boka til Kathrine Nedrejord er både pamflett og roman.

Hilde Vesaas
Kathrine Nedrejord er forfattar, dramatikar og scenekunstnar. Ho er samisk med røter i Kjøllefjord i Finnmark, men har budd i Paris sidan 2011.

Kathrine Nedrejord er forfattar, dramatikar og scenekunstnar. Ho er samisk med røter i Kjøllefjord i Finnmark, men har budd i Paris sidan 2011.

Foto: Fartein Rudjord

BokMeldingar

Eg ropar om det heile tida

Boka til Kathrine Nedrejord er både pamflett og roman.

Hilde Vesaas

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis