Maskinpoesi
Nedstemte lydkollasjar fylte av ymse stemmer.
Elektronika
Joni Void:
Mise en Abyme
Constellation Records
«To fall in the void as I fell: none of you knows what that means.» Slik startar Ivo Calvinos The Form of Space, ei beskriving av ei retningslaus ikkje-reise gjennom det totalt referanselause tomrommet, og det er det svimlande gapet som står på dagsordenen her òg: Den Montreal-baserte fransk-britiske artisten Jean Cousin var tidlegare kjend under artistnamnet johnny_ripper, men skifta til det meir kjønnsnøytrale og mindre seriemordaraktige Joni Void i høve albumet Selfless frå 2017. No er oppfølgjaren ute, og det er ein voiden affære.
Voident, eit nyord lansert av norrønfilolog Eirik Storesund, vert brukt til å skildre opplevinga av biletteknikken Mise en Abyme – det å plassere eitt eller fleire bilete av det store biletet inn i sjølve biletet på sjølvrefererande, gjerne svimlande vis, slik som på dei gamle Salte Bjørner-dropseskene eller omslaget på denne plata. Her ser vi hovudet til artisten representert inni hovudet til artisten og så vidare.
Medan Mise en Abyme i stor grad nettopp er ein ekskursjon inn i Joni Voids indre, er det òg plass til andre stemmer i desse svært habilt samansette lydkollasjane. (Mykje av det vi høyrer her, er saksa frå filmar, telefonsvararmeldingar og andre eksterne kjelder.) Ved sida av ei rekke framifrå kvinnelege gjestevokalistar har han med seg ein poesilesande stemmerobot som på maskinelt, umusikalsk vis framfører eit dikt der konklusjonen er at Jean alltid har vore og alltid kjem til å vere depresjonen sin. Det er svært sørgjeleg og hysterisk morosamt, og det er lite anna å gjere enn å stire inn i det gapande tomrommet og gapskratte.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elektronika
Joni Void:
Mise en Abyme
Constellation Records
«To fall in the void as I fell: none of you knows what that means.» Slik startar Ivo Calvinos The Form of Space, ei beskriving av ei retningslaus ikkje-reise gjennom det totalt referanselause tomrommet, og det er det svimlande gapet som står på dagsordenen her òg: Den Montreal-baserte fransk-britiske artisten Jean Cousin var tidlegare kjend under artistnamnet johnny_ripper, men skifta til det meir kjønnsnøytrale og mindre seriemordaraktige Joni Void i høve albumet Selfless frå 2017. No er oppfølgjaren ute, og det er ein voiden affære.
Voident, eit nyord lansert av norrønfilolog Eirik Storesund, vert brukt til å skildre opplevinga av biletteknikken Mise en Abyme – det å plassere eitt eller fleire bilete av det store biletet inn i sjølve biletet på sjølvrefererande, gjerne svimlande vis, slik som på dei gamle Salte Bjørner-dropseskene eller omslaget på denne plata. Her ser vi hovudet til artisten representert inni hovudet til artisten og så vidare.
Medan Mise en Abyme i stor grad nettopp er ein ekskursjon inn i Joni Voids indre, er det òg plass til andre stemmer i desse svært habilt samansette lydkollasjane. (Mykje av det vi høyrer her, er saksa frå filmar, telefonsvararmeldingar og andre eksterne kjelder.) Ved sida av ei rekke framifrå kvinnelege gjestevokalistar har han med seg ein poesilesande stemmerobot som på maskinelt, umusikalsk vis framfører eit dikt der konklusjonen er at Jean alltid har vore og alltid kjem til å vere depresjonen sin. Det er svært sørgjeleg og hysterisk morosamt, og det er lite anna å gjere enn å stire inn i det gapande tomrommet og gapskratte.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.
Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss
Orda mellom oss
Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.
Teikning: May LInn Clement
«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»
Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.
Foto: Ole Berg-Rusten / NTB
Eit spørsmål om kontroll
I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?
Odd Nordstoga slo gjennom som soloartist i 2004. No har han skrive sjølvbiografi.
Foto: Samlaget
Ein av oss
Odd Nordstoga skriv tankefullt om livet, ut frå rolla som folkekjær artist.
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.