Maskinell menneskemusikk
Tresor kjem med ei tidsriktig nyutgjeving av klassisk Detroit–Berlin-kombinasjon.
Elektronisk
3MB feat. Magic Juan Atkins:
3MB feat. Magic Juan Atkins
Tresor
Disko blei til house i Chicago, men teknoens opphav er mindre kjent. Grovt sett er det tale om ei transkontinental utveksling som starta tidleg på 80-talet. Musikarar i Motown-byen Detroit, deriblant Juan Atkins, blei inspirerte av Kraftwerks kalde maskinmusikk og George Clinton-funk, og tok til å lage musikk med trommemaskiner og synthar.
Interessa for Detroit-tekno var større i Europa enn i USA, og mange av artistane blei etter kvart aktive i Berlin, til dømes på det segnomsuste plateselskapet og undergrunnsklubben Tresor, som feirar 30 år i år. Til høvet har dette samarbeidsprosjektet frå 1992 mellom Atkins og Berlins Moritz von Oswald and Thomas Fehlmann blitt utgjeve på nytt, og det læt stadig svært friskt. Dette er kompleks, grensesprengjande, djup, fri, medrivande, varm og menneskeleg maskinmusikk, der funk og kosmisk krautrock blandar seg med sci-fi-filmmusikk og jazz.
Den siste tida har eg med lengsel sett på opptak av klubbkveldar fylte med lukkelege dansarar i mindre virusprega delar av verda. Her heime var berbare lydsystem og distansedanseglade føter å sjå i parkane så snart sumarsola dukka fram. Saknet etter ein god, grenseoppløysande rave har vore minst like stort som etter andre former for levande kultur, men klubbmusikk er stadig undervurdert.
3MB feat. Magic Juan Atkins er godt eigna til å knuse myten om at tekno er enkel og banal musikk: Lytt til dømes på sporet «Jazz is the Teacher» og hugs at denne musikken kom ut fem år før nu-jazz-albumet Khmer av Nils Petter Molvær, som i nyare tid har samarbeidd med von Oswald. Inspirasjonen går alle vegar.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Elektronisk
3MB feat. Magic Juan Atkins:
3MB feat. Magic Juan Atkins
Tresor
Disko blei til house i Chicago, men teknoens opphav er mindre kjent. Grovt sett er det tale om ei transkontinental utveksling som starta tidleg på 80-talet. Musikarar i Motown-byen Detroit, deriblant Juan Atkins, blei inspirerte av Kraftwerks kalde maskinmusikk og George Clinton-funk, og tok til å lage musikk med trommemaskiner og synthar.
Interessa for Detroit-tekno var større i Europa enn i USA, og mange av artistane blei etter kvart aktive i Berlin, til dømes på det segnomsuste plateselskapet og undergrunnsklubben Tresor, som feirar 30 år i år. Til høvet har dette samarbeidsprosjektet frå 1992 mellom Atkins og Berlins Moritz von Oswald and Thomas Fehlmann blitt utgjeve på nytt, og det læt stadig svært friskt. Dette er kompleks, grensesprengjande, djup, fri, medrivande, varm og menneskeleg maskinmusikk, der funk og kosmisk krautrock blandar seg med sci-fi-filmmusikk og jazz.
Den siste tida har eg med lengsel sett på opptak av klubbkveldar fylte med lukkelege dansarar i mindre virusprega delar av verda. Her heime var berbare lydsystem og distansedanseglade føter å sjå i parkane så snart sumarsola dukka fram. Saknet etter ein god, grenseoppløysande rave har vore minst like stort som etter andre former for levande kultur, men klubbmusikk er stadig undervurdert.
3MB feat. Magic Juan Atkins er godt eigna til å knuse myten om at tekno er enkel og banal musikk: Lytt til dømes på sporet «Jazz is the Teacher» og hugs at denne musikken kom ut fem år før nu-jazz-albumet Khmer av Nils Petter Molvær, som i nyare tid har samarbeidd med von Oswald. Inspirasjonen går alle vegar.
Rasmus Hungnes
Rasmus Hungnes er kunstnar, musikar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fleire jazzmusikarar i USA mislikte at amerikansk UD nytta dei som «ambassadørar» i Afrika for å få merksemda vekk frå det dei dreiv med.
Foto frå filmen
«Har du illusjonar om politikk og politikarar, vil Soundtrack to a Coup D’Etat drepe dei effektivt på 150 minutt.»
Teikning: May Linn Clement
«Eg har lagt merke til at folk går i ein liten boge forbi den daude grevlingen som ligg i grøfta.»
Endre Ruset er poet og tidlegare kunstnarisk leiar ved Norsk litteraturfestival.
Foto: Heidi Furre
«Dikta til Endre Ruset er ridde av tap og sorg, og med hesten som sentralt motiv.»
Dette er ein bar, men er det ein sjokoladebar til laurdagskvelden eller ein proteinbar til treningsøkta?
Foto via Wikimedia Commons
«Det er høgt trykk på proteinbarfronten for tida.»
Teikning: May Linn Clement
Papiravisa