Lyrisk på Lysøen
Eksentrisk: Ole Bulls sommarvilla på Lysøen.
Foto: Thor Brødreskift
Ein dryg time med katamaran sør for Bergen, på Lysøen i Os, er Festspillenes kanskje mest eksentrisk utsmykka konsertarena: stova i Ole Bulls sommarvilla, som kjennest som ei blanding av stavkyrkje og maurisk palass. Laurdag 25. mai framførte Berlinfilharmoniens amerikanske fyrstekonsertmeister Noah Bendix-Balgley her eit blanda fiolinprogram, til stødig klaverakkompagnement av austerrikaren Christoph Traxler.
Fiolinsonaten i c-moll, BWV 1017, av J.S. Bach kunne me klart oss utan. For sjølv om framføringa var teknisk lytefri, var korkje tolkinga eller klangen meir interessant enn tubeost. Kontrasten til Johannes Brahms (1833–1897) Fiolinsonate i A-dur, op. 100, kunne ikkje vore større – dette er kjernerepertoar for Bendix-Balgley, som med fortetta tone og klokkerein intonasjon greidde å spenna herleg lyriske melodibogar.
Som ekstranummer fekk me sjølvsagt husherren Ole Bulls «Sæterjentens søndag», kuriøst nok spelt på ein av Bulls eigne fiolinar.
Sjur Haga Bringeland
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Ein dryg time med katamaran sør for Bergen, på Lysøen i Os, er Festspillenes kanskje mest eksentrisk utsmykka konsertarena: stova i Ole Bulls sommarvilla, som kjennest som ei blanding av stavkyrkje og maurisk palass. Laurdag 25. mai framførte Berlinfilharmoniens amerikanske fyrstekonsertmeister Noah Bendix-Balgley her eit blanda fiolinprogram, til stødig klaverakkompagnement av austerrikaren Christoph Traxler.
Fiolinsonaten i c-moll, BWV 1017, av J.S. Bach kunne me klart oss utan. For sjølv om framføringa var teknisk lytefri, var korkje tolkinga eller klangen meir interessant enn tubeost. Kontrasten til Johannes Brahms (1833–1897) Fiolinsonate i A-dur, op. 100, kunne ikkje vore større – dette er kjernerepertoar for Bendix-Balgley, som med fortetta tone og klokkerein intonasjon greidde å spenna herleg lyriske melodibogar.
Som ekstranummer fekk me sjølvsagt husherren Ole Bulls «Sæterjentens søndag», kuriøst nok spelt på ein av Bulls eigne fiolinar.
Sjur Haga Bringeland
Fleire artiklar
Keith Jarrett har med seg bassisten Gary Peacock og trommeslagaren Paul Motian.
Foto: Anne Colavito / Arne Reimer / Jimmy Katz / ECM
Peiskos på første klasse
Keith Jarrett byr på fleire perler frå Deer Head Inn.
Små-ulovleg: Godtet er smått, men er denne reklamen retta mot små eller store menneske? Det kan få alt å seie dersom ei ny forskrift vert vedteken.
Foto: Cornelius Poppe / NTB
«Om høyringsinnspela frå Helsedirektoratet vert inkluderte, risikerer ein å kriminalisere heilt vanleg mat.»
To unge mormonmisjonærar, søster Paxton (Sophie Thatcher) og søster Barnes (Chloe East), blir tvinga til å setje trua si på prøve i møtet med herr Reed (Hugh Grant).
Foto: Ymer Media
«Mange av skrekkfilmane no til dags liknar meir på filmar frå syttitalet»
I tillegg til å vere forfattar er Kristina Leganger Iversen også litteraturvitar, samfunnsdebattant og omsetjar.
Foto: Sara Olivia Sanderud
Nedslåande sanning
Kristina Leganger Iversen leverer eit grundig studium av noko som burde vere opplagt for fleire.
Teikning: May Linn Clement
Papiravisa