Lever opp til forventningane
Uli Kempendorff går saumlaust inn i ei etablert eining.
Pianist Julia Hülsmann har med seg saksofonist Uli Kempendorff (t.v.), Heinrich Köbberling på trommer og Marc Muellbauer på bass.
Foto: Dorile Sermokas / ECM Records
Jazz
Julia Hülsmann Quartet:
Not Far From Here
Uli Kempendorff, tenorsaks; Julia Hülsmann, piano; Marc Muellbauer, bass; Heinrich Köbberling, trommer.
ECM 2664
Julia Hülsmann Trio er ein konstellasjon som har halde saman i over 17 år. No har dei fått selskap av den berlinbaserte tenorsaksofonisten Uli Kempendorff. Han har i dei seinaste åra delt seg mellom utøvande musikar og pedagog. Med trioplata Sooner And Later (ECM, 2017) og Kurt Weill-plata A Clear Midnight (ECM, 2015) saman med Theo Bleckmann har Hülsmann lagt lista høgt. Med Not Far From Here innfrir kvartetten. Kempendorff glir fint inn i ensemblet. Trioen har eit fleksibelt samspel, og med saksofonen uttrykkjer dei seg minst like leikent. Kempendorff spelar coolt også i ein stilistisk forstand med reinskorne, detaljrike linjer.
Bowie
Hülsmann har komponert fem av dei 13 låtane. Dei tre andre bandmedlemmene har bidrege med to kvar, og så har dei tolka Bowie, Metheny og Mays «This Is Not America» ganske fritt. Hülsmann avsluttar plata med ein variasjon av same låt.
Varemerke
Det meste går i ballade eller medium tempo, men sjølv i den raskare «Streiflicht» er det ein patina av kontemplasjon i musiseringa. Spenninga i musikken ligg mykje i å leggja band på seg. Det intrikate skal serverast med tilbakelent eleganse. Dette var varemerket til trioen, og kvartetten fører arven vidare. Stort sett lever dei opp til idealet gjennom det meste av plata, men ved eit par høve er fasinasjonen vekke – overraskande nok i tittelkuttet, men det er ei mindre innvending som ikkje må hindra folk i å sjekka ut Julia Hülsmann Quartet.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i
Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Julia Hülsmann Quartet:
Not Far From Here
Uli Kempendorff, tenorsaks; Julia Hülsmann, piano; Marc Muellbauer, bass; Heinrich Köbberling, trommer.
ECM 2664
Julia Hülsmann Trio er ein konstellasjon som har halde saman i over 17 år. No har dei fått selskap av den berlinbaserte tenorsaksofonisten Uli Kempendorff. Han har i dei seinaste åra delt seg mellom utøvande musikar og pedagog. Med trioplata Sooner And Later (ECM, 2017) og Kurt Weill-plata A Clear Midnight (ECM, 2015) saman med Theo Bleckmann har Hülsmann lagt lista høgt. Med Not Far From Here innfrir kvartetten. Kempendorff glir fint inn i ensemblet. Trioen har eit fleksibelt samspel, og med saksofonen uttrykkjer dei seg minst like leikent. Kempendorff spelar coolt også i ein stilistisk forstand med reinskorne, detaljrike linjer.
Bowie
Hülsmann har komponert fem av dei 13 låtane. Dei tre andre bandmedlemmene har bidrege med to kvar, og så har dei tolka Bowie, Metheny og Mays «This Is Not America» ganske fritt. Hülsmann avsluttar plata med ein variasjon av same låt.
Varemerke
Det meste går i ballade eller medium tempo, men sjølv i den raskare «Streiflicht» er det ein patina av kontemplasjon i musiseringa. Spenninga i musikken ligg mykje i å leggja band på seg. Det intrikate skal serverast med tilbakelent eleganse. Dette var varemerket til trioen, og kvartetten fører arven vidare. Stort sett lever dei opp til idealet gjennom det meste av plata, men ved eit par høve er fasinasjonen vekke – overraskande nok i tittelkuttet, men det er ei mindre innvending som ikkje må hindra folk i å sjekka ut Julia Hülsmann Quartet.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i
Dag og Tid.
Fleire artiklar
Teikning: May Linn Clement
Å forveksla aggressor med forsvarar
«Etter at Putin kom til makta hausten 1999, har Russland ført ei heil rad med krigar.»
Den nyfødde kalven.
Foto: Hilde Lussand Selheim
Ei ny Ameline er fødd
Vårsøg – også kalla Tripso sidan ho var så skvetten som ung, spissa øyro for ingenting og trippa med beina inn og ut av fjøset – fekk ein ny kalv natt til 13. mai.
Emma (Fanny L. Bornedal) arbeider som nattevakt ved rettsmedisinsk institutt, der foreldra i si tid vart utsette for drapsforsøk.
Foto: Another World Entertainment
Skrekkeleg skuffande
Likte du Nattevakten, kjem du ikkje til å elska Nattevakten: Demoner går i arv, dersom det var det du håpte på.
Som låtskrivar er Jessica Pratt meir oppteken av stemningar enn forteljingar, meiner Øyvind Vågnes.
Foto: Samuel Hess
Mindre er meir
Den nye plata til Jessica Pratt, Here in the Pitch, er hennar beste så langt.
Blaz (Aristote Luyindula) (t.v.) har ikkje stor tiltru til systemet, men aktivisten Haby (Anta Diaw) kjempar for å forbetre tilhøva i den falleferdige bustadblokka deira.
Foto: Laurent le Crabe
Oppussinga
Ladj Ly lenar seg mot melodrama etter ein rå debut.
Papiravisa