Jazz / rock

Gunnar Halle:

Halles planet

Gunnar Halle, trompet og tangentinstrument; Stephan Sieben, gitar; Putte Johander, bass; Knut Finsrud og Wetle Holte, trommer. OZELLA MUSIC OZ094CD

Gunnar Halle er ein av mange interessante trompetistar som har dukka opp her til lands i kjølvatnet til Nils Petter Molvær og Arve Henriksen. Felles for desse trompetistane er at dei legg stor vekt på å utforska tonekvalitetane i hornet.

Halle hadde tilhald i København i ein tiårsperiode i forlenginga av utdanninga, og diskografien omfattar innspelingar med ei rekkje sentrale danske band. No er han for lengst attende i Oslo, men samarbeider på jamleg basis med nordiske musikarar. Det er ikkje lengst i mellom utgjevingane til Halle, men denne må sjåast på som ei oppfølging til Istanbul Sky (2015).

Dei ni låtane er alle komponerte av Halle sjølv og er ei fin blanding av bastante rockelåtar og melodiøse balladar. Bruken av to trommesett, der Finsrud er å høyra i høgre kanal og Holte i venstre, er med på å gje musikken den solide forankringa. Trass i dette er musikken overraskande gjennomsiktig og tilgjengeleg. Ein del av musikken og trompetspelet til Halle kan faktisk minna om det Miles Davis gjorde på tampen av karrieren. Låten som kanskje summerer opp alt dette er «Rommet er ikke rundt».

Bandet til Halle er godt samspelt, og det er det tette samspelet som er hovudbidraget til medmusikantane. Den strenge disiplinen pregar plata på godt, men ein grip seg i å sakna at det blir sleppt opp og pøst på. At Halle så til dei grader er i sentrum i alle aspekt ved musikken, gjer at han får vist mange sider ved kunstnarskapn sin. Det er heilt OK.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.