JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Musikk

Gardiner og slepebåtar

Bill Callahan er og blir ein framifrå songpoet.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Livsendringar gjer seg gjeldande i songane til Bill Callahan.

Livsendringar gjer seg gjeldande i songane til Bill Callahan.

Foto: Wikipedia

Livsendringar gjer seg gjeldande i songane til Bill Callahan.

Livsendringar gjer seg gjeldande i songane til Bill Callahan.

Foto: Wikipedia

3169
20190614
3169
20190614

Rock

Bill
Callahan:

Shepherd in a Sheepskin Vest

Drag City

Ei av dei mange små, vedunderlege opplevingane som følgjer med når ein lyttar til Shepherd in a Sheepskin Vest, det nye albumet frå Bill Callahan, er å verte mint om at dei beste songane endå kan romme dei frekkaste metaforane (eller similane, for å vere heilt presis).

Då songpoeten vender seg til «Angela» i låten med same namn, heiter det: «Angela, like motel curtains we never really met

Biletet er til å forstå for alle som har opplevt kor uregjerlege gardinene kan vere i eit halvdårleg hotellrom, og det har saktens denne artisten gjort nokre gonger ­– det har han sunge om før.

Nyfunnen ro

Tida går som kjent fort, og det har faktisk gått eit heilt tiår sidan eg først vart merksam på Callahan, då han gav ut strålande Sometimes I Wish We Were an Eagle (2009). Apocalypse (2011) følgde ei innsirkling av artistens heimland, der det ugløymelege nøkkelsporet «America» stod sentralt, med ekko av ein eksaltert Walt Whitman og ein melankolsk Allen Ginsberg: «You are so grand and golden, oh I wish I was deep in America tonight», song Callahan lengtande frå eit hotellrom i Australia, før han rista av seg følgjande linje: «Afghanistan, Vietnam, Iran, Native America ­– America

Rennande vatn

Dream River (2013) var mindre orientert mot det storpolitiske enn som så, men gav snarare uttrykk for ei kjensle av nyfunnen ro og tilhøyrsle. Callahans store styrke er at han klarer å uttrykke noko som liknar ekstase på ein måte som både er inderleg og nøktern. «I have learned when things are beautiful to just keep on», heitte det i «Winter Road», eit avsluttande spor som har noko oppsummerande over seg.

Eg har tidlegare nemnt det rennande vatnet som eit passande motiv for Callahans estetikk, ikkje berre fordi han har ei stemme som går djupt nok til å nå elvebotnen, men fordi songane hans skrid fram i sitt eige tempo, finn si eiga lei og tidvis får noko utflytande og dvelande over seg. Det kan gjerne ta både seks, sju og åtte minutt å kome dit ein skal, utan at det er eit problem, snarare tvert om.

Difor vart eg først overraska då eg såg at Shepherd in a Sheepskin Vest faktisk er ei dobbelplate, med 20 songar, der 15 av desse klokkar inn på under fire minutt, og der ingen overstig fem minutt. Noko er altså annleis. Den underfundige humoren og skråblikket er langt frå borte, og songane tek vare på det vandrande gemyttet, sjølv innanfor avgrensa rammer. Påfallande er likevel ein avklart, heimsleg glød som fleire stader erstattar Callahans tidvis mørke eksistensialisme.

Seks år er lenge for ein produktiv artist som dette, men sidan Dream River har han gifta seg og fått ein gut – ei livsendring som også gjer seg gjeldande i songane. Dermed får vestlendingar som meg kose seg med ein maritim metafor mot slutten av Shepherd in a Sheepskin Vest, og denne gongen dreier det seg ikkje om ein simile: frå far til son heiter det ganske enkelt, i «Tugboats and Tumbleweeds»: «You’re my tugboat». Slepebåten har vi alle bruk for, frå tid til anna.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Rock

Bill
Callahan:

Shepherd in a Sheepskin Vest

Drag City

Ei av dei mange små, vedunderlege opplevingane som følgjer med når ein lyttar til Shepherd in a Sheepskin Vest, det nye albumet frå Bill Callahan, er å verte mint om at dei beste songane endå kan romme dei frekkaste metaforane (eller similane, for å vere heilt presis).

Då songpoeten vender seg til «Angela» i låten med same namn, heiter det: «Angela, like motel curtains we never really met

Biletet er til å forstå for alle som har opplevt kor uregjerlege gardinene kan vere i eit halvdårleg hotellrom, og det har saktens denne artisten gjort nokre gonger ­– det har han sunge om før.

Nyfunnen ro

Tida går som kjent fort, og det har faktisk gått eit heilt tiår sidan eg først vart merksam på Callahan, då han gav ut strålande Sometimes I Wish We Were an Eagle (2009). Apocalypse (2011) følgde ei innsirkling av artistens heimland, der det ugløymelege nøkkelsporet «America» stod sentralt, med ekko av ein eksaltert Walt Whitman og ein melankolsk Allen Ginsberg: «You are so grand and golden, oh I wish I was deep in America tonight», song Callahan lengtande frå eit hotellrom i Australia, før han rista av seg følgjande linje: «Afghanistan, Vietnam, Iran, Native America ­– America

Rennande vatn

Dream River (2013) var mindre orientert mot det storpolitiske enn som så, men gav snarare uttrykk for ei kjensle av nyfunnen ro og tilhøyrsle. Callahans store styrke er at han klarer å uttrykke noko som liknar ekstase på ein måte som både er inderleg og nøktern. «I have learned when things are beautiful to just keep on», heitte det i «Winter Road», eit avsluttande spor som har noko oppsummerande over seg.

Eg har tidlegare nemnt det rennande vatnet som eit passande motiv for Callahans estetikk, ikkje berre fordi han har ei stemme som går djupt nok til å nå elvebotnen, men fordi songane hans skrid fram i sitt eige tempo, finn si eiga lei og tidvis får noko utflytande og dvelande over seg. Det kan gjerne ta både seks, sju og åtte minutt å kome dit ein skal, utan at det er eit problem, snarare tvert om.

Difor vart eg først overraska då eg såg at Shepherd in a Sheepskin Vest faktisk er ei dobbelplate, med 20 songar, der 15 av desse klokkar inn på under fire minutt, og der ingen overstig fem minutt. Noko er altså annleis. Den underfundige humoren og skråblikket er langt frå borte, og songane tek vare på det vandrande gemyttet, sjølv innanfor avgrensa rammer. Påfallande er likevel ein avklart, heimsleg glød som fleire stader erstattar Callahans tidvis mørke eksistensialisme.

Seks år er lenge for ein produktiv artist som dette, men sidan Dream River har han gifta seg og fått ein gut – ei livsendring som også gjer seg gjeldande i songane. Dermed får vestlendingar som meg kose seg med ein maritim metafor mot slutten av Shepherd in a Sheepskin Vest, og denne gongen dreier det seg ikkje om ein simile: frå far til son heiter det ganske enkelt, i «Tugboats and Tumbleweeds»: «You’re my tugboat». Slepebåten har vi alle bruk for, frå tid til anna.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Ekstreme nedbørsmengder førte til ein katastrofe i Valencia i Spania 29. oktober. Minst 217 skal ha mista livet, og dei materielle øydeleggingane er kolossale.

Foto: Susana Vera / Reuters / NTB

Samfunn

Prisen for det ville vêret

I forsikringsbransjen er det langt mellom klimaskeptikarane.

Per Anders Todal
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.

Foto: Frederik Ringnes / NTB

Samfunn
Per Anders Todal

Husforsikring i hardt vêr

Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.

Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB

Ordskifte
PerVaglum

Vestre må avslutte konflikter og beklage

«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»

Teikning: May Linn Clement

KommentarSamfunn
Halvor Tjønn

Tid for realitetsorientering

Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Foto: Ida Lødemel Tvedt

Samfunn

Hjarte for huset

NEW YORK: Valnatta i New York kjendest som eit antiklimaks etter ei veke på reise i det som alt høyrdest ut som Trumps Amerika.

Ida Lødemel Tvedt
Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Stemninga på valmøtet i Salem var ikkje sint, men fandenivaldsk og sjølvsikker.

Foto: Ida Lødemel Tvedt

Samfunn

Hjarte for huset

NEW YORK: Valnatta i New York kjendest som eit antiklimaks etter ei veke på reise i det som alt høyrdest ut som Trumps Amerika.

Ida Lødemel Tvedt

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis