Jazz

Eivind Austad New Orleans Trio:

That Feeling

Eivind Austad, piano; James Singelton, bass; Johnny Vidachovic, trommer.
Losen Records LOS 248-2

Denne plata har eg hatt liggjande ei stund og spelt med ujamne mellomrom. Musikken er lett å lika, men det er først etter ein del gjennomspelingar eg har skjøna kor bra plata er.

Austad møtte og spelte saman med Singelton og Vidachovic i New Orleans i 2014, og då han fire år seinare fann ut at han skulle laga ei plate med New Orleans-inspirert musikk, inviterte han dei med på laget. Musikken er sett saman av fire Austad-låtar, dei tradisjonelle «Baisin Street Blues» og «What a Friend We Have in Jesus», Ornette Colemans «Turnaround» og, til stor overrasking, George Harrisons «Something» – som han gjer ein aldeles glimrande versjon av, og som avslører eit tilnærma telepatisk samspel med bassisten.

I slike prosjekt har ein lett for å køyra seg fast i groove-sporet. Musikken kan fort bli eindimensjonal. Det unngår Austad elegant. Visst svingar det på ekte New Orleans-vis, som i «What a Friend We Have in Jesus» og tittellåten, men det som gjer denne plata verd å høyra på gong på gong, er dei pregnante melodilinjene han tryllar fram i kor etter kor. I Coleman-låten overgår Austad seg sjølv. I det mest fem minuttar lange koret strøymer ideane på. Det er noko Jan Johanssonsk over det heile. Harmoniseringane er sparsame, og Singelton får ein framskoten plass med det fleksible kompet sitt. I «724 Blues» kombinerer dei den tilbakelente grooven med eit enkelt og fengande tema som Austad utviklar med ein hypnotisk bruk av pausar. Her er det høgmesse og fest på lokalet på same tid.

Lars Mossefinn

Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.