Utsyn frå rommet
William Doyle tek oss med til ei tenårstid i ein britisk forstad.
William Doyle har gjeve ut det første soloalbumet sitt.
Foto: Matt Colquhoun
Rock
William
Doyle:
Your Wilderness Revisited
The Orchard
Hugsar du utsikta frå rommet ditt i tenåra? Eg tippar dei fleste vil svare ja til spørsmålet, og eit bilete vil teikne seg ganske raskt, av bygningar, landskap, stemningar som søv i ein og berre ventar på å la seg vekkje, alt ramma inn av vindauget ein såg ut av, i møte med ei verd som var ny kvar dag.
Grunntonen
Eit slikt bilete dannar grunntonen på William Doyles nye album Your Wilderness Revisited. I ein kort omtale av plata skriv artisten sjølv at prosjektet har teke form i han over ein periode på ti år: «Då eg forlét forstaden eg budde i gjennom tenåra, tok eg til å tenkje på og leggje merke til påverknaden han hadde hatt på meg, på arbeidet mitt og på mi eiga utvikling som menneske.
Arkitekturen og byplanlegginga i den moderne britiske forstaden har forma denne plata like så mykje som opplevingane og kjenslene eg tilskreiv dette landskapet i formative år.»
Somme lesarar vil kjenne Doyle frå bandprosjektet East India Youth. Your Wilderness Revisited er det første albumet han gir ut under eige namn. Før vi har høyrt éin tone, veit vi altså eit og anna om prosjektet: Det har mykje å seie for Doyle, og er forankra i hans eiga livsforteljing, det er ambisiøst, og det er tydeleg konseptuelt orientert.
Mange lag
Eg har lytta mykje til Your Wilderness Revisited dei siste vekene, og for meg høyrer albumet til mellom årets sterkaste. Opningssporet «Millersdale», som er namnet på forstaden i Hampshire der Doyle voks opp, leier oss til utsikta frå tenåringsrommet, til fasadar dekte med eføy, og noko som opnar seg og blømer, men også ei sorg som tek form – Doyle mista far sin på vegen frå barndom til ungdomstid.
«Everything fell upon me cascading indefinitely», syng Doyle over skimrande pianoakkordar, før viltre blåsarar får fortelje om ei sterk, indre uro, for så å verte etterfølgde av eit nærast euforisk synthmotiv. Den første komposisjonen på Your Wilderness Revisited fortel mykje om artistens estetiske orientering – det dreier seg om ein kompleks, mangetydig popmusikk med mange lag.
Fleire ekko
Det finst fleire openberre ekko på albumet – særleg går tankane tidt og ofte til Radioheads plater og til Thom Yorkes røyst, hans orientering mot det elektroniske, i det heile hans måte å tenkje musikk på. Det er heller ikkje vanskeleg å plassere Brian Eno inn i dette estetiske slektstreet, og han dukkar også opp – i eit spor der han resiterer frå ein sitatcollage henta frå ein designguide skriven i offentleg regi for byutvikling i Storbritannia.
Your Wilderness Revisited er eit medrivande, tankevekkjande og detaljrikt album som gjer krav på – og toler – stadig fleire lyttingar. Det fortel noko om Doyles tidlege vaksenliv, men viktigare er det at plata maktar å seie noko om korleis staden der vi lever, formar måten vi lever på.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Rock
William
Doyle:
Your Wilderness Revisited
The Orchard
Hugsar du utsikta frå rommet ditt i tenåra? Eg tippar dei fleste vil svare ja til spørsmålet, og eit bilete vil teikne seg ganske raskt, av bygningar, landskap, stemningar som søv i ein og berre ventar på å la seg vekkje, alt ramma inn av vindauget ein såg ut av, i møte med ei verd som var ny kvar dag.
Grunntonen
Eit slikt bilete dannar grunntonen på William Doyles nye album Your Wilderness Revisited. I ein kort omtale av plata skriv artisten sjølv at prosjektet har teke form i han over ein periode på ti år: «Då eg forlét forstaden eg budde i gjennom tenåra, tok eg til å tenkje på og leggje merke til påverknaden han hadde hatt på meg, på arbeidet mitt og på mi eiga utvikling som menneske.
Arkitekturen og byplanlegginga i den moderne britiske forstaden har forma denne plata like så mykje som opplevingane og kjenslene eg tilskreiv dette landskapet i formative år.»
Somme lesarar vil kjenne Doyle frå bandprosjektet East India Youth. Your Wilderness Revisited er det første albumet han gir ut under eige namn. Før vi har høyrt éin tone, veit vi altså eit og anna om prosjektet: Det har mykje å seie for Doyle, og er forankra i hans eiga livsforteljing, det er ambisiøst, og det er tydeleg konseptuelt orientert.
Mange lag
Eg har lytta mykje til Your Wilderness Revisited dei siste vekene, og for meg høyrer albumet til mellom årets sterkaste. Opningssporet «Millersdale», som er namnet på forstaden i Hampshire der Doyle voks opp, leier oss til utsikta frå tenåringsrommet, til fasadar dekte med eføy, og noko som opnar seg og blømer, men også ei sorg som tek form – Doyle mista far sin på vegen frå barndom til ungdomstid.
«Everything fell upon me cascading indefinitely», syng Doyle over skimrande pianoakkordar, før viltre blåsarar får fortelje om ei sterk, indre uro, for så å verte etterfølgde av eit nærast euforisk synthmotiv. Den første komposisjonen på Your Wilderness Revisited fortel mykje om artistens estetiske orientering – det dreier seg om ein kompleks, mangetydig popmusikk med mange lag.
Fleire ekko
Det finst fleire openberre ekko på albumet – særleg går tankane tidt og ofte til Radioheads plater og til Thom Yorkes røyst, hans orientering mot det elektroniske, i det heile hans måte å tenkje musikk på. Det er heller ikkje vanskeleg å plassere Brian Eno inn i dette estetiske slektstreet, og han dukkar også opp – i eit spor der han resiterer frå ein sitatcollage henta frå ein designguide skriven i offentleg regi for byutvikling i Storbritannia.
Your Wilderness Revisited er eit medrivande, tankevekkjande og detaljrikt album som gjer krav på – og toler – stadig fleire lyttingar. Det fortel noko om Doyles tidlege vaksenliv, men viktigare er det at plata maktar å seie noko om korleis staden der vi lever, formar måten vi lever på.
Øyvind Vågnes
Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.
Foto: Nina Djæff
Eit sandkorn i maskineriet
Ole Paus skriv mest om slektsbakgrunn og mindre om artistkarrieren i sjølvbiografien sin, men det forklarar likevel mennesket Ole Paus.
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?
Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Vestre må avslutte konflikter og beklage
«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»
Teikning: May Linn Clement
Tid for realitetsorientering
Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.
James Rebanks på Lillehammer sist veke.
Foto: Morten A. Strøksnes
Ein mann for alle årstider
LILLEHAMMER: Etter å ha skrive to svært populære bøker om landbruk og sauehald hamna James Rebanks i ei krise som førte han til eit dunvær på Helgeland.