Disiplinerte energiutladingar
Moon Relay har spelt inn ei plate utan daudpunkt.
Samtidsmusikk
Moon Relay:
Imi
Hubro
Den tredje plata til den norske kvartetten Moon Relay er sett saman av cirka sju minuttar lange instrumentalspor der ein kan merka impulsar frå bandmedlemenes mangfaldige røynsler frå dei meir eksperimentelle utgåvene av rock og jazz, men òg frå meir populære musikkformer som surf, disco og funk.
Rytmen er stram og effektiv og kan mange stader minna om trommemaskinar og technoestetikk, men her er alle instrumenta spelte på konvensjonelt vis. Det er nettopp den svært godt gjennomførte balansen mellom kraftfull energi og tilbakehalden presisjon som gjer denne musikken så suggererande. Låtane, som har titlar av typen «–#/#^», har ein jamn og kraftig beat i høgt tempo, oftast i dansbar 4/4-takt. Melodiane er bygde opp av korte riff snarare enn songbare melodiar, og sjølv om det er to gitaristar i bandet, er det aldri tale om virtuose improviserte gitarsoloar eller berrlegging av solistens kjensleliv. Eit anna element som pregar lydbiletet, er parti av støy, elektronisk og sampla klangflater som breier seg langsamt inn og ut over den hardslåande motorliknande framdrifta.
På mange måtar kan denne ekstremt disiplinerte og kraftfulle musikken minna om platene progrockbandet King Crimson laga frå 1981 og framover, då dei la om stilen frå det symfoniske og drøymeaktige til ein teknisk komplisert og disiplinert stil. Men der King Crimson dyrkar rytmisk kompleksitet og virtuos teknikk, er Moon Relay meir prega av post-punken og new wave-musikkens vektlegging av det enkle og effektive.
Og effektivt er dette: Det finst ikkje daudpunkt på plata – heller ikkje dei få og korte stillferdige partia, for dei er med på å gje plata ei heilskapleg form. Dette er eit uvanleg godt gjennomført prosjekt der høgenergi frå disco, techno og punk på underleg vis smeltar saman med samtidsmusikkens kontrollerte verktenking.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Samtidsmusikk
Moon Relay:
Imi
Hubro
Den tredje plata til den norske kvartetten Moon Relay er sett saman av cirka sju minuttar lange instrumentalspor der ein kan merka impulsar frå bandmedlemenes mangfaldige røynsler frå dei meir eksperimentelle utgåvene av rock og jazz, men òg frå meir populære musikkformer som surf, disco og funk.
Rytmen er stram og effektiv og kan mange stader minna om trommemaskinar og technoestetikk, men her er alle instrumenta spelte på konvensjonelt vis. Det er nettopp den svært godt gjennomførte balansen mellom kraftfull energi og tilbakehalden presisjon som gjer denne musikken så suggererande. Låtane, som har titlar av typen «–#/#^», har ein jamn og kraftig beat i høgt tempo, oftast i dansbar 4/4-takt. Melodiane er bygde opp av korte riff snarare enn songbare melodiar, og sjølv om det er to gitaristar i bandet, er det aldri tale om virtuose improviserte gitarsoloar eller berrlegging av solistens kjensleliv. Eit anna element som pregar lydbiletet, er parti av støy, elektronisk og sampla klangflater som breier seg langsamt inn og ut over den hardslåande motorliknande framdrifta.
På mange måtar kan denne ekstremt disiplinerte og kraftfulle musikken minna om platene progrockbandet King Crimson laga frå 1981 og framover, då dei la om stilen frå det symfoniske og drøymeaktige til ein teknisk komplisert og disiplinert stil. Men der King Crimson dyrkar rytmisk kompleksitet og virtuos teknikk, er Moon Relay meir prega av post-punken og new wave-musikkens vektlegging av det enkle og effektive.
Og effektivt er dette: Det finst ikkje daudpunkt på plata – heller ikkje dei få og korte stillferdige partia, for dei er med på å gje plata ei heilskapleg form. Dette er eit uvanleg godt gjennomført prosjekt der høgenergi frå disco, techno og punk på underleg vis smeltar saman med samtidsmusikkens kontrollerte verktenking.
Sigbjørn Apeland
Sigbjørn Apeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?
Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Vestre må avslutte konflikter og beklage
«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»
Teikning: May Linn Clement
Tid for realitetsorientering
Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.
Ruslan Gorovij sender pengane han tener som artist, heim til Kyiv, der vener kjøper vedlass til ukrainarar som treng varme i vinter.
Foto: Ukrainian online sales
Eit nytt lovframlegg som legg opp til at det skal bli straffbart å selje ulovleg hogd skog, vil ikkje minst råke folk i øydelagde hus.
James Rebanks på Lillehammer sist veke.
Foto: Morten A. Strøksnes
Ein mann for alle årstider
LILLEHAMMER: Etter å ha skrive to svært populære bøker om landbruk og sauehald hamna James Rebanks i ei krise som førte han til eit dunvær på Helgeland.