Det byrjar å ta form
Lyder Øvreås Røed imponerer både som komponist og som arrangør.
Lyder Øvreås Røed (nummer fire frå venstre) står i spissen for Slow Is The New Fast.
Foto: AMP Music & Records
Jazz
Slow Is The New Fast:
Slower
Lyder Øvreås Røed, trompet og flygelhorn; Håkon Aase, fiolin, ravanhatta og perkusjon; Henriette Hvidsten Eilertsen, fløyte; Bjørn-Even Bjarkli Verbeke, piano; Joel Ring, bass; Tore Ljøkelsøy, trommer. AMP Music & Records AT066
Lyder Øvreås Røed ute med den andre Slow Is The New Fast-plata to år etter den vellukka debuten Slow. Hans Kjorstad er erstatta av Håkon Aase, og fløytisten Henriette Hvidsten Eilertsen er ny på laget. Sjølv om musikken på Slower er meir groovebasert, er det framleis melankolien som pregar låtane til Røed.
Arrangementa er langt meir gjennomarbeidde og varierte no enn på debuten. Alle dei åtte låtane har sitt særpreg. Røed arrangerer for heile ensemblet. Lytt til dømes til bass og trommer på «What Is Geography Without Borders». Her er mange fine detaljar å festa seg ved.
Også solistisk er Slower eit steg i rett lei. Orkesterleiaren har fleire bidrag både på nemnde «What Is Geography Without Borders» og «Just Dust». På sistnemnde har også Eilertsen eit særs velforma bidrag. Høgdepunktet er likevel koret til Aase på «Let’s Stay A Little Bit Longer». Kombinasjonen av det skjøre og formfullenda gjer eit sterkt inntrykk. Dette er eit prov på at det enkle ofte er det vakraste. Lyder Øvreås Røed har eit lag å byggja vidare på.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Slow Is The New Fast:
Slower
Lyder Øvreås Røed, trompet og flygelhorn; Håkon Aase, fiolin, ravanhatta og perkusjon; Henriette Hvidsten Eilertsen, fløyte; Bjørn-Even Bjarkli Verbeke, piano; Joel Ring, bass; Tore Ljøkelsøy, trommer. AMP Music & Records AT066
Lyder Øvreås Røed ute med den andre Slow Is The New Fast-plata to år etter den vellukka debuten Slow. Hans Kjorstad er erstatta av Håkon Aase, og fløytisten Henriette Hvidsten Eilertsen er ny på laget. Sjølv om musikken på Slower er meir groovebasert, er det framleis melankolien som pregar låtane til Røed.
Arrangementa er langt meir gjennomarbeidde og varierte no enn på debuten. Alle dei åtte låtane har sitt særpreg. Røed arrangerer for heile ensemblet. Lytt til dømes til bass og trommer på «What Is Geography Without Borders». Her er mange fine detaljar å festa seg ved.
Også solistisk er Slower eit steg i rett lei. Orkesterleiaren har fleire bidrag både på nemnde «What Is Geography Without Borders» og «Just Dust». På sistnemnde har også Eilertsen eit særs velforma bidrag. Høgdepunktet er likevel koret til Aase på «Let’s Stay A Little Bit Longer». Kombinasjonen av det skjøre og formfullenda gjer eit sterkt inntrykk. Dette er eit prov på at det enkle ofte er det vakraste. Lyder Øvreås Røed har eit lag å byggja vidare på.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Kjersti Halvorsen er psykolog og forfattar.
Foto: Lina Hindrum
Fadesar og fasadar
Roboten blir til mens vi ror.
Det er naturleg å rykkja til når ein skjønar at laget ein spelar eller heiar på, rykkjer ned (jf. opprykk, nedrykk), skriv Kristin Fridtun. Her tek Ranheims Mads Reginiussen til tårene etter nedrykk i eliteseriekampen i fotball mellom Rosenborg og Ranheim på Lerkendal Stadion (3-2).
Foto: Ole Martin Wold / NTB
I rykk og napp
Penélope Cruz i rolla som mor til Adriana eller Andrea, spelt av Luana Giuliani.
Foto: Wildside
Roma – ein lukka by
Filmmelding: Italiensk oppvekstdrama sveipt i 70-talet skildrar tronge kjønnsnormer og fridomstrong.
Studentar på Universitetsbiblioteket på Blindern i Oslo.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Ja til skule, nei til studentfabrikk
Diverre er samarbeidet mellom skulen og høgre utdanningsinstitusjonar ofte dårleg.
Ein soldat ber eit portrett av den drepne våpenbroren og aktivisten Pavel Petrisjenko i gravferdsseremonien hans i Kyiv 19. april. Petrisjenko døydde i kamp mot russiske okkupantar aust i Ukraina. Han er tidlegare omtalt i denne spalta fordi han arbeidde for å stogge pengespel som finansiering av det ukrainske forsvaret.
Foto: Valentyn Ogirenko / Reuters / NTB
Hagen til Kvilinskyj finst ikkje lenger
Alle historier, det gjeld òg dei som ser ut til å ha nådd slutten, har eit framhald.
Papiravisa