Arkivet: R.E.M.
Finst det noko finare album enn Automatic for the People (1992)?
Tallause gonger har eg lytta meg gjennom plata, såpass ofte gjennom eit kvart hundreår at det heile kjennest uforanderleg – eg kunne ikkje ønskt noko annleis. Kvar song følgjer slik han må og skal. Må eg trekkje fram noko frå albumet, vert det siste strekket inn mot mål: dei to avsluttande songane «Nightswimming» og «Find the River».
Out of Time (1991) hadde gitt R.E.M. eit enormt publikum, men dei heldt fram med å lage musikk med hjartet. Store strategar var dei aldri – at «Everybody Hurts» skulle verte ein hit, var ikkje noko dei kunne rekne med.
Slik vart Automatic for the People, har eg tenkt. Og slik må det vere. Eg treng ikkje meir, ingen treng å tømme skuffene for konsertopptak og demoinnspelingar for min del.
Trudde eg. Men så har eg altså hatt stor glede av å lytte til «Devil Rides Backwards», ein song som aldri kom med – ein eg har høyrt om, men aldri høyrt, før no. Nyfiken? Ta ein lytt til siste song ut på jubileumsutgåva av Automatic for the People, for han er altså knall.
Øyvind Vågnes
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Finst det noko finare album enn Automatic for the People (1992)?
Tallause gonger har eg lytta meg gjennom plata, såpass ofte gjennom eit kvart hundreår at det heile kjennest uforanderleg – eg kunne ikkje ønskt noko annleis. Kvar song følgjer slik han må og skal. Må eg trekkje fram noko frå albumet, vert det siste strekket inn mot mål: dei to avsluttande songane «Nightswimming» og «Find the River».
Out of Time (1991) hadde gitt R.E.M. eit enormt publikum, men dei heldt fram med å lage musikk med hjartet. Store strategar var dei aldri – at «Everybody Hurts» skulle verte ein hit, var ikkje noko dei kunne rekne med.
Slik vart Automatic for the People, har eg tenkt. Og slik må det vere. Eg treng ikkje meir, ingen treng å tømme skuffene for konsertopptak og demoinnspelingar for min del.
Trudde eg. Men så har eg altså hatt stor glede av å lytte til «Devil Rides Backwards», ein song som aldri kom med – ein eg har høyrt om, men aldri høyrt, før no. Nyfiken? Ta ein lytt til siste song ut på jubileumsutgåva av Automatic for the People, for han er altså knall.
Øyvind Vågnes
Fleire artiklar
Familien Nerdrum ved garden i Stavern.
Foto: Agnete Brun / NRK
Ikkje alt er politikk
Politiseringa av Nerdrum-familien er påfallande i lys av kor upolitisk Nerdrum eigentleg er.
Torje Hommedal Knausgård tek mastergrad i fransk ved Universitetet i Oslo. Lea Marie Krona gjer det same i tysk. Dei har få å sitje i kollokviegruppe med.
Foto: Sigurd Arnekleiv Bækkelund
Framandspråka forsvinn
Tilgangen på framandspråk er større enn nokon gong. Likevel er det stadig færre som vil studere dei.
Teikning: May Linn Clement
Forgard i nord
Kan USA kome til å ta over Grønland med makt?
Rune Slagstad på veg inn til Finansdepartementet i november i fjor.
Foto: Dag og Tid
Fylgjene av konkurransestaten
Rune Slagstad syner korleis venstresida lenge har gløymt røtene og prinsippa sine. Der andre held seg til vande spor, gjenetablerer han vona om at vi kan finne ut av kva som er viktigast å diskutere.
Jean-Marie Le Pen døydde 7. januar, 96 år gamal.
Foto: Stephane Mahe / Reuters / NTB
Ein politisk krigar har falle
Jean-Marie Le Pen (1928–2025) vart ein nybrotsmann for all høgrepopulisme i dag.
Papiravisa