Eg var ikkje åleine om å leite fram Harry Nilssons Nilsson Schmilsson (1971) etter at det snertne opningssporet «Gotta Get Up» dukka opp som kjenningsmelodi i den like snertne Netflix-serien Russian Doll sist vinter, der serieskapar og skodespelar Natasha Lyonne fekk framvist det massive, mørkhumoristiske talentet sitt (i kreativt samspel med Leslye Headland og Amy Poehler). Nilssons gemytt passa perfekt til prosjektet. No får Nilsson ny merksemd, idet Losst and Founnd kjem ut, albumet han arbeidde med då han gjekk bort i ein alder av 52 år i 1994. Plata skulle verte noko av eit comeback, sidan Nilsson hadde levt eit tilbaketrekt liv storparten av 1980-åra, men slik vart det altså ikkje.

Eit kvart hundreår seinare er Losst and Founnd ein realitet, etter at produsent Mark Hudson fekk arbeidet fullført med delar av Nilssons veneflokk – folk som Van Dyke Parks og Jimmy Webb er med her. Det er ikkje vanskeleg å høyre at mykje er gjort med rudimentære råopptak, men plata minner oss like fullt om mange av Nilssons store kvalitetar som låtskrivar. Losst and Founnd er like så eklektisk som eit album som Nilsson Schmilsson – og inneheld til og med små, elegante ekko frå nett «Gotta Get Up» i låten «Animal Farm». Sjølv om nivået på langt nær er like høgt, er det ei triveleg utgiving å låne øyre til for dei som har sett pris på Harry Nilsson.

Øyvind Vågnes