Eg var vel tidleg i 20-åra då eg forstod at det finst ein litteratur rundt rockemusikken, utover samlingane med intervju (Beatles) og biografiar (Dave Marsh om Springsteen, Robert Shelton om Dylan) eg hadde lese i tenåra: bøker som fanga noko som var vesentleg i musikken, som plasserte det i ein viktig kulturell kontekst, som var prega av ein teft for det anekdotiske materialet, og ikkje minst, som var førte i pennen av forfattarar som også var storarta stilistar. Og mellom klassikarane eg kom over først, og som har hatt mest å seie for meg, er utvilsamt Mystery Train, boka Greil Marcus gav ut i 1975. Det er ikkje få gonger eg har vendt tilbake til tekstane om Robert Johnson, Harmonica Frank, Randy Newman, The Band, Sly Stone og Elvis Presley, som sette ein høg standard for tekstleg refleksjon rundt musikk for dei som valde å kaste seg ut i det i åra som følgde.

I desse dagar vert boka feira med nyutgåver i høve 45-årsjubileet for utgivinga – Marcus har oppdatert notar og diskografiar på vesentleg vis, og om du verkeleg vil slå på stortromma, bør du gå for den illustrerte utgåva frå The Folio Society. Og når vi først er i det hjørnet: Vi tillèt oss å gratulere Greil Marcus på førehand med 75-årsdagen om nokre få veker.

Øyvind Vågnes