Cat Power – eller Chan Marshall, som ho eigentleg heiter – skal til å leggje ut på turné i heimlandet USA. Dit er det stort sett langt, og gjerne for langt, men då kan kanskje eit fint NPR-opptak vere ei grei trøyst: I vinter stilte nemleg Marshall opp i konsertserien «Tiny Desk», der artistar framfører litt musikk for eit lite publikum – i eit kontorlokale. Enkelt og godt konsept.

To av spora vi får høyre, er henta frå fjorårets flotte album Wanderer. Det tredje, «The Moon», var først å høyre på klassiske The Greatest (2006). Dei dempa tolkingane, der særleg Erik Paparazzi på piano er viktig, er heilt utan staffasje og beint fram nydelege.

Cat Power syng like godt eller betre enn nokon gong, noko eg også fekk stadfesta då eg høyrde henne på ein klubb i München i sommar: I ei drakt like så svart som bakteppet, håret og natta som seinka seg over byen, fengsla ho alle som var til stades i det intenst lyttande rommet. Ho sa ikkje stort i løpet av konserten, men gjorde eit unntak – då ho fekk auge på ei kvinne heilt fremst ved scenen som desperat trong vatn.

Øyvind Vågnes