Om den danske statsministeren Mette Frederiksen kan overleva den seinaste omgangen av den store danske minkkrisa, veit vi ikkje enno, men ho gjorde ein drabeleg freistnad onsdag kveld. Problemet hennar er at staben hennar har sletta nokre tusen elektroniske dokument om årsakene til at regjeringa i november i fjor ga ordre om at alle minkane i Danmark skulle avlivast på grunn av risikoen for at han kunne smitte både folk og fe.

Det vart gjort, og no har statsministeren vorte nøydd til å vedgå at dette var noko ho ikkje hadde juridisk grunnlag for. Vel, sa ho onsdag, vi hadde nok ikkje det, men vi trudde det, og vi visste ikkje at det stod slik til. Og no har vi direkte sagt at dette var ein feil frå vår side. Men det var ein alvorleg krisesituasjon.

Når vi vedgår feil, skulle det vera greitt nok, la ho til, og justisminister Hækkerup stilte opp på ein hastig pressekonferanse for å gje henne full stønad. Slik den parlamentariske situasjonen er, skal det mykje til at ho vert felt på dette grunnlaget. Men krisa er den verste som den årsgamle mindretalsregjeringa hennar må tola, og det var delar av resonnementet hennar som på pinleg vis minte oss – og dei danskane som måtte kjenna norsk historie godt – om den norske odelstingspresidenten Oskar Oksvik vise ord til seg sjølv i eit notat i margen: «Veike argument – kraftigare røyst her.»

Det leiaste for Mette Frederiksen er at det ikkje er meir enn to veker til danskane går til kommuneval. Regjeringa vert heilt sikkert ikkje felt på den tilbakegangen som no ventar der, men alt såg så mykje betre ut før historia med alle dei strokne bakromnotata sprakk. Det står ingen ting i lovverket om forbod mot redigering av dokument på denne friske måten, men det skapar eit sterkt inntrykk av at statsministeren og resten av regjeringa har svært mykje dei helst vil halda løynt, og så eksploderer det midt i fjeset på dei nett når jula stundar til.

Krisa med dei mange minkane som måtte gravleggjast, var elles langt på veg løyst, og den makabre vitsen om at vi som har hatt mange og tunge motbakkar dei siste månadene, alltid kan trøysta oss med at det finst verre: Ein kunne ha vore noko så tragisk som dansk mink og riktig ille faren.

Mette Frederiksen er ein politikar som har klart seg gjennom kriser tidlegare, ung som ho er, og ingen avskriv henne no heller. Men som det heiter i den danske revyvisa: «Det ku’ ha’ været så godt, og så var det faktisk skidt.»

Per Egil Hegge