Så kjøper vi Grønland
Eskimoar ved Thule-basen i 1968, ein ryddepatrulje etter B-52-styrten 28. januar som spreidde radioaktivitet over isen og rykte om amerikansk kjernevåpenstrategi og dansk servilitet.
Foto: Joseph Thomas / Wikimedia Commons
I fjor ville president Donald Trump kjøpa Grønland frå danskane, og det var meir enn den haken ved det at det ikkje vart noko av handelen: Danskane sa nei på ein så tverr måte at Trump vart skikkeleg sur og til og med brått avlyste ei offisiell vitjing i København.
Dei som måtte lura på kvar han hadde fått ideen frå, sa ingen ting om det, men eitt og anna kan tyda på at Trump hadde kika litt på gamle notat, truleg frå 1960. På den tida var Donald Trump, som er datostempla 1946, ein vrang tenåring, same årgang som to tidlegare presidentar, Bill Clinton og George W. Bush jr., og hadde synt lita interesse for anna enn pene damer i New York og kreativ eigedomshandel.
I boka Uden mandat, ein biografi om den danske diplomaten Henrik Kaufmann (1888–1963), skriv Bo Lidegaard om ein lite kjend episode frå hausten 1960. Da var det danske kongeparet, Fredrik 9. og dronning Ingrid, på statsbesøk i Washington, og der vart dei mottekne av president Dwight D. Eisenhower. Den hausten var den tidlegare generalen komen til dei siste vekene sine som statssjef i USA, og under ei samtale med den danske monarken slo han frampå om at det enklaste kanskje ville vera at USA gjorde som i 1917, da dei kjøpte dei vestindiske øyane, St. Thomas, St. John og St. Croix, og no kjøpte Grønland frå Danmark. Det, og andre kjøp, hadde amerikanarane sagt nei til femti år tidlegare; da kjøpte dei i staden Alaska frå Russland for sju millionar gullrublar.
Kong Fredrik var som dei fleste av danskane uvitande om noko som offiseren Eisenhower hadde detaljkunnskap om: På Grønland hadde USA flybasar med landingsrettar for fly med kjernefysiske våpen, og nokså rådvill spurde kongen rådgjevarane sine kva dette var for noko. Avtala mellom USA og Danmark var strengt hemmeleg. Ho vart underteikna 9. april 1941 med den aktivistiske diplomaten Henrik Kaufmann som pådrivar og mellommann. Han var dansk ambassadør i Washington utan at han fullt ut representerte den danske regjeringa, som under det meste av okkupasjonen var svært lojal mot Det tredje riket i Berlin, heilt fram til maidagane i 1945. Kaufmann, som var fødd i Tyskland, var antinazist, og som diplomatisk linedansar forvalta han ei svært interessant strategisk dobbeltrolle i desse åra.
Da kong Fredrik vart orientert på møtet i Det kvite huset, ikkje om basane og den hemmelege avtala, men om at Eisenhower hadde planar som storhandel, dulta kongen borti seinare statsminister Jens Otto Krag og sa: «Vi sælger ikke!» Saman med Færøyane høyrde og høyrer Grønland til det som på dansk heiter Rigsfællesskabet, og jamvel om dronning Margrethe 2. ikkje talar inuit, seier ho alltid nokre ord på færøysk kvar gong ho gjestar Færøyane og viftar med det færøyske flagget.
Dei amerikanske rettane på Grønland i dag er ein del av Monroe-doktrinen, som skriv seg frå 1820-talet og er ein leivning frå Napoleonskrigane. For amerikanarane tyder doktrinen at europeiske statar ikkje skal ha rettar på den vestlege halvkula. Dette vert ikkje tolka heilt bokstaveleg, men doktrinen kom til å spela ei storpolitisk rolle under den andre verdskrigen, og dei amerikanske flybasane på Grønland og avtaleverket frå april 1941 heng saman med doktrinen – eller det som enno er att av henne.
Per Egil Hegge
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
I fjor ville president Donald Trump kjøpa Grønland frå danskane, og det var meir enn den haken ved det at det ikkje vart noko av handelen: Danskane sa nei på ein så tverr måte at Trump vart skikkeleg sur og til og med brått avlyste ei offisiell vitjing i København.
Dei som måtte lura på kvar han hadde fått ideen frå, sa ingen ting om det, men eitt og anna kan tyda på at Trump hadde kika litt på gamle notat, truleg frå 1960. På den tida var Donald Trump, som er datostempla 1946, ein vrang tenåring, same årgang som to tidlegare presidentar, Bill Clinton og George W. Bush jr., og hadde synt lita interesse for anna enn pene damer i New York og kreativ eigedomshandel.
I boka Uden mandat, ein biografi om den danske diplomaten Henrik Kaufmann (1888–1963), skriv Bo Lidegaard om ein lite kjend episode frå hausten 1960. Da var det danske kongeparet, Fredrik 9. og dronning Ingrid, på statsbesøk i Washington, og der vart dei mottekne av president Dwight D. Eisenhower. Den hausten var den tidlegare generalen komen til dei siste vekene sine som statssjef i USA, og under ei samtale med den danske monarken slo han frampå om at det enklaste kanskje ville vera at USA gjorde som i 1917, da dei kjøpte dei vestindiske øyane, St. Thomas, St. John og St. Croix, og no kjøpte Grønland frå Danmark. Det, og andre kjøp, hadde amerikanarane sagt nei til femti år tidlegare; da kjøpte dei i staden Alaska frå Russland for sju millionar gullrublar.
Kong Fredrik var som dei fleste av danskane uvitande om noko som offiseren Eisenhower hadde detaljkunnskap om: På Grønland hadde USA flybasar med landingsrettar for fly med kjernefysiske våpen, og nokså rådvill spurde kongen rådgjevarane sine kva dette var for noko. Avtala mellom USA og Danmark var strengt hemmeleg. Ho vart underteikna 9. april 1941 med den aktivistiske diplomaten Henrik Kaufmann som pådrivar og mellommann. Han var dansk ambassadør i Washington utan at han fullt ut representerte den danske regjeringa, som under det meste av okkupasjonen var svært lojal mot Det tredje riket i Berlin, heilt fram til maidagane i 1945. Kaufmann, som var fødd i Tyskland, var antinazist, og som diplomatisk linedansar forvalta han ei svært interessant strategisk dobbeltrolle i desse åra.
Da kong Fredrik vart orientert på møtet i Det kvite huset, ikkje om basane og den hemmelege avtala, men om at Eisenhower hadde planar som storhandel, dulta kongen borti seinare statsminister Jens Otto Krag og sa: «Vi sælger ikke!» Saman med Færøyane høyrde og høyrer Grønland til det som på dansk heiter Rigsfællesskabet, og jamvel om dronning Margrethe 2. ikkje talar inuit, seier ho alltid nokre ord på færøysk kvar gong ho gjestar Færøyane og viftar med det færøyske flagget.
Dei amerikanske rettane på Grønland i dag er ein del av Monroe-doktrinen, som skriv seg frå 1820-talet og er ein leivning frå Napoleonskrigane. For amerikanarane tyder doktrinen at europeiske statar ikkje skal ha rettar på den vestlege halvkula. Dette vert ikkje tolka heilt bokstaveleg, men doktrinen kom til å spela ei storpolitisk rolle under den andre verdskrigen, og dei amerikanske flybasane på Grønland og avtaleverket frå april 1941 heng saman med doktrinen – eller det som enno er att av henne.
Per Egil Hegge
Dei amerikanske rettane på Grønland i dag er ein del av Monroe-doktrinen.
Fleire artiklar
Sveinung Rotevatn (V), som ser opp, talte ikkje under behandlinga av den nye abortlova 3. desember. Den som gjekk fram til talarstolen flest gonger, var Marian Hussein (SV).
Foto: Thomas Fure / AP / NTB
Mors liv i salen
Debatten vi fekk høyre då den nye abortlova blei behandla tysdag, strekte seg frå 10.00 til 14.30, frå 1915 til framtida og frå fosteret til den store verda.
President Joe Biden (f. 1942) og statsminister Jonas Gahr Støre (f. 1960) stiller opp til familiefoto på Nato-toppmøtet i Washington i år.
Foto: Javad Parsa / NTB
Å fjerne Støre no vil vere ei panikkhandling som skaper fleire problem enn det løyser for Arbeidarpartiet.
Ein demonstrant med gassmaske protesterer i Tblisi 2. desember mot at den nye regjeringa vil leggja vekk EU-søknaden.
Foto: Irakli Gedenidze / Reuters / NTB
«Med unntak av presidenten har ikkje demonstrantane i Georgia stor tiltru til politikarane.»
Statsminister Michel Barnier på veg til talarstolen i den franske nasjonalforsamlinga 4. desember, der han vart kasta i eit mistillitsvotum frå eit klårt fleirtal.
Foto: Sarah Meyssonnier / Reuters / NTB
PARIS: Frankrike er i uvisse om framtida etter regjeringskrise.
Opprørarar frå islamistgruppa Hayat Tahrir al-Sham ved Aleppo 29. november. Den største byen i Syria fall raskt da opprørarane gjekk til åtak.
Foto: Mahmoud Hasano / Reuters / NTB