JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Uvedkomandesatirefarse

Samtidskommenterande tekst druknar i hopp og sprett.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Ekteparet som driv ein kakefabrikk på randa av konkurs, vert spelt av Olav Waastad og Mariann Saastad Ottesen.

Ekteparet som driv ein kakefabrikk på randa av konkurs, vert spelt av Olav Waastad og Mariann Saastad Ottesen.

Foto: Øyvind Eide

Ekteparet som driv ein kakefabrikk på randa av konkurs, vert spelt av Olav Waastad og Mariann Saastad Ottesen.

Ekteparet som driv ein kakefabrikk på randa av konkurs, vert spelt av Olav Waastad og Mariann Saastad Ottesen.

Foto: Øyvind Eide

2445
20220429
2445
20220429

Nationaltheatret / Torshovteateret:

Christian Lollike:

Kakefabrikken

Omsett av Camara Lundestad Joof
Regi: Runar Hodne
Scenografi: Alice Tomola

Wonderboyen i dansk teater, Christian Lollike, har òg markert seg i norsk teater i seinare år. Den fengslande framsyninga Revolusjon, som Nationaltheatret spela for fem år sidan, overtydde mange av oss om at her var ein teatermann som hadde både original form og substansielt innhald å levere. Sånt genererer forventningar.

Stykket Kakefabrikken, som Nationaltheatret no følgjer opp med på Torshovteateret, røskar ikkje tak i oss på same viset. Men denne gongen har heller ikkje dramatikaren sjølv sete i registolen. Skal tru kor ivareteke teksten hans eigentleg er?

Galenskap

I eit utspjåka, ikkje-realistisk handlingsunivers møter vi eit ektepar (Olav Waastad og Mariann Saastad Ottesen) som driv ein kakefabrikk på konkursens rand, omgjevne av eit knippe halvgalne rådgjevarar, blant dei ei muslimsk kvinne spela av ein mann (Ole Johan Skjelbred). Scenebiletet, eller rettare scenegolvet, er ein rund, grå platting som etter kvart vert ein kjempestor kakedeig.

Formelen realistisk grunnlag med surrealistisk utfall kjenner vi godt att frå dei absurdistiske klassikarane. Men dette var stykke som vanlegvis hadde ein dirrande, truande undertone. Ein slik tone kjem ikkje fram i regissør Runar Hodnes handsaming av Christian Lollike. Den eruptive galenskapen tek faktisk overhand og vert masete, der vi merkar at ein har strekt seg mot ein svartkomisk kommentar til krenkingstyranniet og dei nordeuropeiske kulturkollisjonane. Det får aldri verkeleg satirisk snert, og det utfordrar ikkje.

Ikkje på greip

Formmessig ekstra uheldig er alle tilvisingane til at stykket går føre seg i Danmark, samstundes som skodespelarane differensierer seg frå kvarandre med å snakke «morosame» norske dialektar. Det heng ikkje på greip, korkje det eller framsyninga i det heile. Men det vil alltid vere nokre som ler når folk trykker kake i fjeset, og når skodespelarar læst som dei kjem på låtten sjølv. Det smittar ikkje over på oss alle, diverre.

OK, då, eit lite lysglimt har denne teaterkvelden, og han heiter Peiman Azizpour. Som ein slags merkeleg androgyn konferansier syner han eit nærvær som nok kan løfte fleire sceniske opplevingar. Vi får berre vente.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Nationaltheatret / Torshovteateret:

Christian Lollike:

Kakefabrikken

Omsett av Camara Lundestad Joof
Regi: Runar Hodne
Scenografi: Alice Tomola

Wonderboyen i dansk teater, Christian Lollike, har òg markert seg i norsk teater i seinare år. Den fengslande framsyninga Revolusjon, som Nationaltheatret spela for fem år sidan, overtydde mange av oss om at her var ein teatermann som hadde både original form og substansielt innhald å levere. Sånt genererer forventningar.

Stykket Kakefabrikken, som Nationaltheatret no følgjer opp med på Torshovteateret, røskar ikkje tak i oss på same viset. Men denne gongen har heller ikkje dramatikaren sjølv sete i registolen. Skal tru kor ivareteke teksten hans eigentleg er?

Galenskap

I eit utspjåka, ikkje-realistisk handlingsunivers møter vi eit ektepar (Olav Waastad og Mariann Saastad Ottesen) som driv ein kakefabrikk på konkursens rand, omgjevne av eit knippe halvgalne rådgjevarar, blant dei ei muslimsk kvinne spela av ein mann (Ole Johan Skjelbred). Scenebiletet, eller rettare scenegolvet, er ein rund, grå platting som etter kvart vert ein kjempestor kakedeig.

Formelen realistisk grunnlag med surrealistisk utfall kjenner vi godt att frå dei absurdistiske klassikarane. Men dette var stykke som vanlegvis hadde ein dirrande, truande undertone. Ein slik tone kjem ikkje fram i regissør Runar Hodnes handsaming av Christian Lollike. Den eruptive galenskapen tek faktisk overhand og vert masete, der vi merkar at ein har strekt seg mot ein svartkomisk kommentar til krenkingstyranniet og dei nordeuropeiske kulturkollisjonane. Det får aldri verkeleg satirisk snert, og det utfordrar ikkje.

Ikkje på greip

Formmessig ekstra uheldig er alle tilvisingane til at stykket går føre seg i Danmark, samstundes som skodespelarane differensierer seg frå kvarandre med å snakke «morosame» norske dialektar. Det heng ikkje på greip, korkje det eller framsyninga i det heile. Men det vil alltid vere nokre som ler når folk trykker kake i fjeset, og når skodespelarar læst som dei kjem på låtten sjølv. Det smittar ikkje over på oss alle, diverre.

OK, då, eit lite lysglimt har denne teaterkvelden, og han heiter Peiman Azizpour. Som ein slags merkeleg androgyn konferansier syner han eit nærvær som nok kan løfte fleire sceniske opplevingar. Vi får berre vente.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Foto: Jim Watson / AFP / NTB

Samfunn

Trump ord for ord

Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Donald Trump talar til tilhengarane i Traverse i Michigan 25. oktober.

Foto: Jim Watson / AFP / NTB

Samfunn

Trump ord for ord

Kva seier Trump på folkemøta? For å få eit inntrykk av kva han vil formidla til møtelyden, trykkjer vi den første delen av talen han heldt i vippestaten Michigan førre helg.

Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.

Sunniva M. Roligheten debuterte som romanforfattar i 2022. Boka som kjem ut no, har ho skrive saman med Daniel A. Wilondja.

Foto: Anna-Julia Granberg / Blunderbuss

BokMeldingar
Odd W. Surén

Orda mellom oss

Sunniva M. Roligheten, Daniel A. Wilondja og Google Translate har saman skrive ein fascinerande tekstkollasj.

Teikning: May LInn Clement

Ord om språkKunnskap
Kristin Fridtun

«Blokk har vore nytta om stabben folk vart halshogne på.»

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Med jamne mellomrom legg Riksrevisjonen, her representert ved riksrevisor Karl Eirik Schjøtt-Pedersen, fram undersøkingar med nokså hard kritikk av korleis vedteken politikk vert gjennomført av forvaltinga.

Foto: Ole Berg-Rusten / NTB

Samfunn
Eva Aalberg Undheim

Eit spørsmål om kontroll

I rapport etter rapport kritiserer Riksrevisjonen statlege institusjonar for feil og manglar. Men kva kjem det eigentleg ut av kritikken?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt
Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Etter valet i 2016 blei det vanleg å seie at Trump vann fordi folk hadde oversett kjenslene til den kvite arbeiderklassa. Er biletet eit anna i denne omgangen?

Foto: Dustin Chambers / Reuters / NTB

UtanriksSamfunn

Overkorrigeringa

NEW YORK: Mark Lilla fekk enorm merksemd for sin diagnose av presidentvalet i USA i 2016. Eg oppsøker han for å få oppdaterte psykologiseringar av den amerikanske folkesjela anno 2024.

Ida Lødemel Tvedt

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis