Sterk dokumentasjon – men dramatikk?
Louis’ livsrapport får høg scenetemperatur, men vert likevel litt monoton.
Emil Johnsen spelar sonen som prøver å få kontakt med mor si, spela av Sigrid Husjord.
Foto: Pernille Sandberg
Det Norske
Teatret, Scene 2
Edouard Louis:
Ei kvinnes kampar og forvandlingar
Omsett av Tove Bakke
Dramatisert av Kjersti Horn og Emil Johnsen
Regi: Kjersti Horn
Scenografi og kostyme: Sven Haraldsson
Komponistr: Erik Hedin og Harald Lassen
Den unge franske forfattarstjerna Edouard Louis har hatt eit sterkt internasjonalt nedslagsfelt i dei siste åra, og i Noreg har samarbeidsduoen Kjersti Horn og Emil Johnsen gjort eit omfattande prosjekt av å bringe han til scenen. Framsyninga som hadde premiere førre helga, er det fjerde Edouard Louis-prosjektet deira.
Framsyninga, spela på storskjerm som Horn gjerne gjer det, har eit spennande oppsett, der det syner oss eit forminska kjøkkeninteriør, der ei kortvaksen kvinne, ei mor, spela av Sigrid Husjord, stullar og steller taust med huslege ting, medan sonen (Emil Johnsen) kjem inn og fortonar seg som ei klossete kjempe i dette interiøret. All tekst i stykket vert framført av sonen, vend til mora. Ho er like taus.
Emil Johnsen gjer ein skakande, strålande jobb som den traumatiserte unge mannen. Overfor mora har han både eit vitnesbyrd og ei skulding å kome med. Likevel vert dette etter kvart, trass i Sigrid Husjords nyanserike nærvær, ei heller stilleståande teaterhending, av di teksten ikkje har noka eigentleg handlingsframdrift. Men Edouard Louis er nok heller ikkje den typen forfattar. Han bør nok først og fremst lesast.
Sjangermessig er det ikkje fritt for at tankane går til August Strindbergs geniale einaktar Den sterkaste, eit oppgjer mellom to kvinner, der berre den eine talar. Men der finst det ei historie som viklar seg gradvis ut. Det bør nok alltid eit monologstykke ha.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Det Norske
Teatret, Scene 2
Edouard Louis:
Ei kvinnes kampar og forvandlingar
Omsett av Tove Bakke
Dramatisert av Kjersti Horn og Emil Johnsen
Regi: Kjersti Horn
Scenografi og kostyme: Sven Haraldsson
Komponistr: Erik Hedin og Harald Lassen
Den unge franske forfattarstjerna Edouard Louis har hatt eit sterkt internasjonalt nedslagsfelt i dei siste åra, og i Noreg har samarbeidsduoen Kjersti Horn og Emil Johnsen gjort eit omfattande prosjekt av å bringe han til scenen. Framsyninga som hadde premiere førre helga, er det fjerde Edouard Louis-prosjektet deira.
Framsyninga, spela på storskjerm som Horn gjerne gjer det, har eit spennande oppsett, der det syner oss eit forminska kjøkkeninteriør, der ei kortvaksen kvinne, ei mor, spela av Sigrid Husjord, stullar og steller taust med huslege ting, medan sonen (Emil Johnsen) kjem inn og fortonar seg som ei klossete kjempe i dette interiøret. All tekst i stykket vert framført av sonen, vend til mora. Ho er like taus.
Emil Johnsen gjer ein skakande, strålande jobb som den traumatiserte unge mannen. Overfor mora har han både eit vitnesbyrd og ei skulding å kome med. Likevel vert dette etter kvart, trass i Sigrid Husjords nyanserike nærvær, ei heller stilleståande teaterhending, av di teksten ikkje har noka eigentleg handlingsframdrift. Men Edouard Louis er nok heller ikkje den typen forfattar. Han bør nok først og fremst lesast.
Sjangermessig er det ikkje fritt for at tankane går til August Strindbergs geniale einaktar Den sterkaste, eit oppgjer mellom to kvinner, der berre den eine talar. Men der finst det ei historie som viklar seg gradvis ut. Det bør nok alltid eit monologstykke ha.
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stian Jenssen (t.v.) var alt på plass i Nato då Jens Stoltenberg tok til i jobben som generalsekretær i 2014. Dei neste ti åra skulle dei arbeide tett i lag. Her er dei fotograferte i Kongressen i Washington i januar i år.
Foto: Mandel Ngan / AFP / NTB
Nato-toppen som sa det han tenkte
Stian Jenssen fekk kritikk då han som stabssjef i Nato skisserte ei fredsløysing der Ukraina gjev opp territorium i byte mot Nato-medlemskap. – På eit tidspunkt må ein ta innover seg situasjonen på bakken, seier han.
President Joe Biden og visepresident Kamala Harris i august 2023. Den økonomiske politikken deira bidrog til å få ned arbeidsløysa, men inflasjonen som tok av i 2022, gjorde større inntrykk.
Foto: Evan Vucci / AP / NTB
Harris blir heimsøkt av inflasjonen
Kanskje vart presidentvalet i USA 2024 avgjort ved bensinpumpene og i matbutikkane.
Noreg er på tredjeplass i kokainbruk i Europa.
Foto: Beate Oma Dahle / NTB
– Meiningslaust å straffe sjuke
Ronny Rene Raveen, tidlegare politimann og rusmisbrukar, vil ha avkriminalisering av rusmisbrukarar og unge opp til 25 år.
«Moren» utanfor Munchmuseet.
Foto: Heiko Junge / NTB
«Kva slags motiv hadde Emin for å støype ein salbar skulptur i bronse i tre utgåver under konkurransen?»
Hans Rotmo var ein flåkjefta rabulist og provokatør, skriv Audun Skjervøy.
Hans Rotmo (1948–2024)
«Det er eit før og eit etter Vømmøl Spellmannslag.»