Grusomhetens Teater

Tennessee Williams:

En sporvogn til begjær

Omsett av Torstein Bugge Høverstad
Regi: Lars Øyno
Scenografi: John-Kristian Alsaker

Lars Øynos friteatergruppe Grusomhetens Teater har gjennom 30 år gjort mange overraskande grep om klassisk og ny dramatikk, tufta på teatermannen Antonin Artauds idear om reteatralisering, eit sceneuttrykk som vil vekk frå det litterært representerande. På eit vis har dei vore ein malurt i begeret for institusjonsteatra.

Det rare er at når Grusom­hetens Teater no spelar gullklassikaren En sporvogn til begjær, står dei i same motposisjon, men no med motsett forteikn. Der norsk teater ofte kavar og vrir på klassikarane og vil gjere dei moderne, speler denne gruppa Tennessee Williams heilt etter boka. Tids- og miljøkoloritten er heilt som den opphavlege, språkbruk og spelestil er, om enn noko ruglete og upolert, heilt i tråd med det faktiske innhaldet.

Den tragiske historia om sørstatsfrøkna Blanche Dubois, som blir sliten sund i ein livskamp mellom primitiv drift og det å vere rein, har vore eit paradenummer for mang ei diva. Hanne Dieserud har frå fyrste stund grepet om den indre smerta i figuren, og utan ei einaste overdriving brettar ho ut åtferda til denne affekterte og nevrotisk veltalande kvinna. Vi skjøner at ho kan gå folk på nervane, men vi ynkar henne heile tida. Ensemblet rundt henne er perfekt, med typar som til minste detalj stadfester essensen i stykket. Ein triumf!

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.