Siste stopp: begjær
Ei tradisjonell klassiskfortolking verkar paradoksalt nok fornyande.
Hanne Dieserud som Blanche og Gisle Hass som Mitch.
Foto: Claudia Lucacel
Grusomhetens Teater
Tennessee Williams:
En sporvogn til begjær
Omsett av Torstein Bugge Høverstad
Regi: Lars Øyno
Scenografi: John-Kristian Alsaker
Lars Øynos friteatergruppe Grusomhetens Teater har gjennom 30 år gjort mange overraskande grep om klassisk og ny dramatikk, tufta på teatermannen Antonin Artauds idear om reteatralisering, eit sceneuttrykk som vil vekk frå det litterært representerande. På eit vis har dei vore ein malurt i begeret for institusjonsteatra.
Det rare er at når Grusomhetens Teater no spelar gullklassikaren En sporvogn til begjær, står dei i same motposisjon, men no med motsett forteikn. Der norsk teater ofte kavar og vrir på klassikarane og vil gjere dei moderne, speler denne gruppa Tennessee Williams heilt etter boka. Tids- og miljøkoloritten er heilt som den opphavlege, språkbruk og spelestil er, om enn noko ruglete og upolert, heilt i tråd med det faktiske innhaldet.
Den tragiske historia om sørstatsfrøkna Blanche Dubois, som blir sliten sund i ein livskamp mellom primitiv drift og det å vere rein, har vore eit paradenummer for mang ei diva. Hanne Dieserud har frå fyrste stund grepet om den indre smerta i figuren, og utan ei einaste overdriving brettar ho ut åtferda til denne affekterte og nevrotisk veltalande kvinna. Vi skjøner at ho kan gå folk på nervane, men vi ynkar henne heile tida. Ensemblet rundt henne er perfekt, med typar som til minste detalj stadfester essensen i stykket. Ein triumf!
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Grusomhetens Teater
Tennessee Williams:
En sporvogn til begjær
Omsett av Torstein Bugge Høverstad
Regi: Lars Øyno
Scenografi: John-Kristian Alsaker
Lars Øynos friteatergruppe Grusomhetens Teater har gjennom 30 år gjort mange overraskande grep om klassisk og ny dramatikk, tufta på teatermannen Antonin Artauds idear om reteatralisering, eit sceneuttrykk som vil vekk frå det litterært representerande. På eit vis har dei vore ein malurt i begeret for institusjonsteatra.
Det rare er at når Grusomhetens Teater no spelar gullklassikaren En sporvogn til begjær, står dei i same motposisjon, men no med motsett forteikn. Der norsk teater ofte kavar og vrir på klassikarane og vil gjere dei moderne, speler denne gruppa Tennessee Williams heilt etter boka. Tids- og miljøkoloritten er heilt som den opphavlege, språkbruk og spelestil er, om enn noko ruglete og upolert, heilt i tråd med det faktiske innhaldet.
Den tragiske historia om sørstatsfrøkna Blanche Dubois, som blir sliten sund i ein livskamp mellom primitiv drift og det å vere rein, har vore eit paradenummer for mang ei diva. Hanne Dieserud har frå fyrste stund grepet om den indre smerta i figuren, og utan ei einaste overdriving brettar ho ut åtferda til denne affekterte og nevrotisk veltalande kvinna. Vi skjøner at ho kan gå folk på nervane, men vi ynkar henne heile tida. Ensemblet rundt henne er perfekt, med typar som til minste detalj stadfester essensen i stykket. Ein triumf!
Bent Kvalvik
Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Ole Paus døydde før sjølvbiografien var ferdigskriven.
Foto: Nina Djæff
Eit sandkorn i maskineriet
Ole Paus skriv mest om slektsbakgrunn og mindre om artistkarrieren i sjølvbiografien sin, men det forklarar likevel mennesket Ole Paus.
Eit hus i Ål kommune vart teke av jordskred under ekstremvêret "Hans" i august i fjor.
Foto: Frederik Ringnes / NTB
Husforsikring i hardt vêr
Kan klimaendringane føre til at også norske heimar blir umoglege å forsikre?
Folkerørsla for lokalsjukehusa demonstrerer mot helseføretakmodellen utanfor Stortinget i 2017.
Foto: Håkon Mosvold Larsen / NTB
Vestre må avslutte konflikter og beklage
«Svært mange av de 300.000 som jobber i Helse-
vesenet, merker daglig følgene av Helseforetaks-
modellen som nå videreføres av Ap og Sp.»
Teikning: May Linn Clement
Tid for realitetsorientering
Valet av Donald Trump til president er ikkje noka tilfeldig ulukke, men ei fylgje av dårleg politisk handverk gjennom lang tid.
James Rebanks på Lillehammer sist veke.
Foto: Morten A. Strøksnes
Ein mann for alle årstider
LILLEHAMMER: Etter å ha skrive to svært populære bøker om landbruk og sauehald hamna James Rebanks i ei krise som førte han til eit dunvær på Helgeland.