Melding til alle Facebook-slavar
Sterkt, fysisk og overtydeleg teater om hyperaktuelt tema.
Framsyninga tek for seg korleis sosiale medium styrer oss.
Foto: Jon-Petter Thorsen
Kilden Teater, Intimsalen
Birgit Amalie Nilssen:
Lik og del
Regi: Birgit Amalie Nilssen
Koreografi: Ahmad Joudeh og Tomos Young
Scenografi: Ryall Burden
Kostymedesign: Berit Lågeide Griffin
Birgit Amalie Nilssen, avtroppande sjef for Kilden Teater i Kristiansand, går med dette litt for teksttunge stykket inn i eit av vår tids største trugsmål: sosiale medium og kor ufrie dei gjer oss. Då framsyninga opnar, sit fire personar i kvar sitt hjørne av scena med nasen ned i lesebrettet eller mobiltelefonen. Dei kommuniserer ikkje med kvarandre, dei ser ikkje anna enn det rektangulære brettet dei har framfor seg, kanskje har dei sokke ned i sine private ekkokammer.
Sidan blir det meir rørsle, også kraftfull dans, men så å seie ingen dialog, berre replikkar og sitat som tilsynelatande ikkje når dei andre på scena. Skodespelarane går inn i ulike roller, speler kjende og ukjende menneske som har røynsler med Facebook. Som Chamath Palihapitiya, tidlegare visepresident for forbrukarvekst hos Facebook, som no åtvarar mot det farlege våpenet dette er blitt. Ironien, som han sjølv peikar på, er at han må nytte Facebook for å nå fram med åtvaringane. Kvar elles kan han nå dei han vil nå?
Teksten er rik på slåande paradoks og speler på bibelske og andre motiv, med hyppige sitat og allusjonar. Men utan danseinnslaga og rørslene kunne dette lett blitt eit langdrygt føredrag. Det ville vore synd, for framsyninga er viktig og bør nå langt ut, ikkje minst til unge menneske.
Jan H. Landro
Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Kilden Teater, Intimsalen
Birgit Amalie Nilssen:
Lik og del
Regi: Birgit Amalie Nilssen
Koreografi: Ahmad Joudeh og Tomos Young
Scenografi: Ryall Burden
Kostymedesign: Berit Lågeide Griffin
Birgit Amalie Nilssen, avtroppande sjef for Kilden Teater i Kristiansand, går med dette litt for teksttunge stykket inn i eit av vår tids største trugsmål: sosiale medium og kor ufrie dei gjer oss. Då framsyninga opnar, sit fire personar i kvar sitt hjørne av scena med nasen ned i lesebrettet eller mobiltelefonen. Dei kommuniserer ikkje med kvarandre, dei ser ikkje anna enn det rektangulære brettet dei har framfor seg, kanskje har dei sokke ned i sine private ekkokammer.
Sidan blir det meir rørsle, også kraftfull dans, men så å seie ingen dialog, berre replikkar og sitat som tilsynelatande ikkje når dei andre på scena. Skodespelarane går inn i ulike roller, speler kjende og ukjende menneske som har røynsler med Facebook. Som Chamath Palihapitiya, tidlegare visepresident for forbrukarvekst hos Facebook, som no åtvarar mot det farlege våpenet dette er blitt. Ironien, som han sjølv peikar på, er at han må nytte Facebook for å nå fram med åtvaringane. Kvar elles kan han nå dei han vil nå?
Teksten er rik på slåande paradoks og speler på bibelske og andre motiv, med hyppige sitat og allusjonar. Men utan danseinnslaga og rørslene kunne dette lett blitt eit langdrygt føredrag. Det ville vore synd, for framsyninga er viktig og bør nå langt ut, ikkje minst til unge menneske.
Jan H. Landro
Jan H. Landro er journalist og fast skribent i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stillinga i VM-kampen mellom Ding Liren og Gukesh var 4–4 etter 8 av 14 parti.
Foto: Eng Chin An / FIDE
Sjakken lever vidare som eit kuriosum og freak-show, noko som passar meg ganske bra i denne spalta, skriv Atle Grønn.
Når den ambisiøse kokken Almut (Florence Pugh) møter nyskilde Tobias (Andrew Garfield), endrar livet seg for alltid.
Foto: Ymer Media
At eg tek til tårene, betyr ikkje at eg elskar We Live in Time.
Gjennom foto og tekst dokumenterte Maria Gros Vatne eit annleis liv på bloggen Wildandfree.no. Ho og mannen Nik Payne forlét bylivet og trygge jobbar til fordel for økologisk gardsbruk og heimeskule. Her ser me sonen Falk.
Foto: Maria Gros Vatne
Frå draum til sorg
Ukjent landskap vinn den eine prisen etter den andre. No er den å finne på lista over filmar som er kvalifiserte til vurdering av Oscar-akademiet i kategorien «Beste dokumentarfilm».
Peter Flamm (1891–1963) var ein tysk lege med jødisk familiebakgrunn som i 1926 gjorde furore med debutromanen.
Foto: Otto Kurt Vogelsang / Ullstein bild
«Jeg? er ein djupt fascinerande og høgst moderne tekst om sinnsforvirring og dobbeltgjengeri»
Marie Blokhus, Gard Skagestad og Kirsti Refseth spelar stykket til den tyske dramatikaren Marius von Mayenburg.
Foto: Monica Tormassy / Det Norske Teatret
Kven har makt over kven?
Velspelt om medviten og umedviten makt, sanning, manipulasjon og illusjon.