JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Gud eller ikkje Gud

Openberringa er eit stramt etisk gruppedrama med intenst spel.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Gjennom tre parallelle historier om menneske som på eitt eller anna vis har fått eit kall til å utføre eit heilagt offer, problematiserer stykket tema som tru og tvil, moral og empati.

Gjennom tre parallelle historier om menneske som på eitt eller anna vis har fått eit kall til å utføre eit heilagt offer, problematiserer stykket tema som tru og tvil, moral og empati.

Foto: Dag Jenssen

Gjennom tre parallelle historier om menneske som på eitt eller anna vis har fått eit kall til å utføre eit heilagt offer, problematiserer stykket tema som tru og tvil, moral og empati.

Gjennom tre parallelle historier om menneske som på eitt eller anna vis har fått eit kall til å utføre eit heilagt offer, problematiserer stykket tema som tru og tvil, moral og empati.

Foto: Dag Jenssen

2634
20190301
2634
20190301

Det Norske
Teatret, Scene 2

Mattias Andersson:

Openberringa

Omsett av Gunstein Bakke
Regi: Nina Wester
Scenografi og kostyme: Katja Ebbel Frederiksen

Den unge svenske dramatikaren Mattias Andersson vekte for to år sidan oppsikt med eit samtidsstykke der menneskeleg åtferd diktert av gudstru stod i relieff til ei vanleg, vestleg kvardagsverd. Vi lever jo òg i ei tid der sekulære krefter vert brotne mot religiøse krefter i merkeleg større grad enn for berre få år sidan.

Samfunnet er i endring, og sånn sett er Anderssons skodespel Openberringa ein skarpt vinkla samtidskommentar. Stykket har både ironisk humor og ei mørk undergangsstemning. At handlinga ikkje har ein heilt glasklår konklusjon, gjev undringa og ubehaget ein forsterka valør.

Overtydingar

Ein vellukka mann i sin beste alder har fått ordre frå ein engel, seier han, om gjere eit offer, som i praksis inneber å gje pengar til og ha sex med ei fattig, ung tiggarkvinne. Det utløyser ei krise for han i høve til kona hans. Ein mellomaldrande sosialterapeut intervjuar ei ung kvinne som har gjort eit terroranslag, kan hende av religiøse grunnar, og kjem i intellektuelt sjakkmatt overfor henne. To slitne, heroiniserte brør, den eine i til tider bibelsk-religiøs transe, har eit familieoppgjer seg imellom som endar lagnadssvangert. Og den siste personen, tiggarkvinna Maria, den einaste i gruppa som alltid har trudd på Gud, er òg den einaste som snakkar direkte til Gud, samstundes som ho er i ferd med å miste trua på han.

Overtydande

I dette spennet, og i dette skodespelet, der vi sjølvsagt ikkje kan få noko endeleg svar, har regissør Nina Wester – lik ein god fotballtrenar – fått eit ensemble på sju skodespelarar til å yte intenst og overtydande frå første til siste augneblink. Av di alle personane i stykket er på kanten av komfortsona si, klarer dei alle å røre ved det usikre og utrygge i oss, nett den skjelvande kjensla av at ikkje alt kan forklarast med den tørre, normale fornufta vi klynger oss til så lenge vi kan. I ein stort sett nøktern, stilisert scenografi, og med ulmande bakgrunnsmusikk av Rebekka Karijord, held framsyninga oss bra fast i halvannan time.

Det religiøse underet som dramatisk effekt er for så vidt ikkje nytt i verdsdramatikken, heller ikkje med det naturlege tilleggsmomentet av tvil og ambivalens. I skandinavisk dramatikk er det sånn sett nok å skjele til Ordet av Kaj Munk. Men Openberringa utfordrar kjensle og tanke på eit vis som verkar riktig for si eiga tid.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Det Norske
Teatret, Scene 2

Mattias Andersson:

Openberringa

Omsett av Gunstein Bakke
Regi: Nina Wester
Scenografi og kostyme: Katja Ebbel Frederiksen

Den unge svenske dramatikaren Mattias Andersson vekte for to år sidan oppsikt med eit samtidsstykke der menneskeleg åtferd diktert av gudstru stod i relieff til ei vanleg, vestleg kvardagsverd. Vi lever jo òg i ei tid der sekulære krefter vert brotne mot religiøse krefter i merkeleg større grad enn for berre få år sidan.

Samfunnet er i endring, og sånn sett er Anderssons skodespel Openberringa ein skarpt vinkla samtidskommentar. Stykket har både ironisk humor og ei mørk undergangsstemning. At handlinga ikkje har ein heilt glasklår konklusjon, gjev undringa og ubehaget ein forsterka valør.

Overtydingar

Ein vellukka mann i sin beste alder har fått ordre frå ein engel, seier han, om gjere eit offer, som i praksis inneber å gje pengar til og ha sex med ei fattig, ung tiggarkvinne. Det utløyser ei krise for han i høve til kona hans. Ein mellomaldrande sosialterapeut intervjuar ei ung kvinne som har gjort eit terroranslag, kan hende av religiøse grunnar, og kjem i intellektuelt sjakkmatt overfor henne. To slitne, heroiniserte brør, den eine i til tider bibelsk-religiøs transe, har eit familieoppgjer seg imellom som endar lagnadssvangert. Og den siste personen, tiggarkvinna Maria, den einaste i gruppa som alltid har trudd på Gud, er òg den einaste som snakkar direkte til Gud, samstundes som ho er i ferd med å miste trua på han.

Overtydande

I dette spennet, og i dette skodespelet, der vi sjølvsagt ikkje kan få noko endeleg svar, har regissør Nina Wester – lik ein god fotballtrenar – fått eit ensemble på sju skodespelarar til å yte intenst og overtydande frå første til siste augneblink. Av di alle personane i stykket er på kanten av komfortsona si, klarer dei alle å røre ved det usikre og utrygge i oss, nett den skjelvande kjensla av at ikkje alt kan forklarast med den tørre, normale fornufta vi klynger oss til så lenge vi kan. I ein stort sett nøktern, stilisert scenografi, og med ulmande bakgrunnsmusikk av Rebekka Karijord, held framsyninga oss bra fast i halvannan time.

Det religiøse underet som dramatisk effekt er for så vidt ikkje nytt i verdsdramatikken, heller ikkje med det naturlege tilleggsmomentet av tvil og ambivalens. I skandinavisk dramatikk er det sånn sett nok å skjele til Ordet av Kaj Munk. Men Openberringa utfordrar kjensle og tanke på eit vis som verkar riktig for si eiga tid.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid

Emneknaggar

Fleire artiklar

Stridsvogner øver på å slå attende kinesiske landgangsstyrkar på Penghu-øyane i Taiwansundet.

Stridsvogner øver på å slå attende kinesiske landgangsstyrkar på Penghu-øyane i Taiwansundet.

Foto: Taiwan Military News Agency / Taiwan's Defense Ministry / AP / NTB

UtanriksSamfunn

Starten på ein storkrig?

For tida bur eg i eit fredeleg, demokratisk og velståande land, som risikerer å utløysa den neste storkrigen i verda.

HalvorEifring
Stridsvogner øver på å slå attende kinesiske landgangsstyrkar på Penghu-øyane i Taiwansundet.

Stridsvogner øver på å slå attende kinesiske landgangsstyrkar på Penghu-øyane i Taiwansundet.

Foto: Taiwan Military News Agency / Taiwan's Defense Ministry / AP / NTB

UtanriksSamfunn

Starten på ein storkrig?

For tida bur eg i eit fredeleg, demokratisk og velståande land, som risikerer å utløysa den neste storkrigen i verda.

HalvorEifring
Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Foto: Peter Dejong / AP / NTB

Samfunn

Jihadismen lever

Tenåringar blir rekrutterte til terrororganisasjonar. Svenske kriminelle nettverk utfører aksjonar i Skandinavia for Iran. Nye konstellasjonar oppstår blant ekstremistiske grupper.

Ole JanLarsen
Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Brussel-buarar på Place de la Bourse, børsplassen i sentrum av byen, heidrar offer for islamistsjølvmordsbombarane på Zaventem-flyplassen og Maelbeek metrostasjon i mars 2016, der til saman 32 menneske miste livet.

Foto: Peter Dejong / AP / NTB

Samfunn

Jihadismen lever

Tenåringar blir rekrutterte til terrororganisasjonar. Svenske kriminelle nettverk utfører aksjonar i Skandinavia for Iran. Nye konstellasjonar oppstår blant ekstremistiske grupper.

Ole JanLarsen

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis