JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

TeaterMeldingar

Ganske rett, berre omvendt

Energien er medrivande, men teksten innvikla.

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
Ensemblet er utvida med tilsette frå prosjektet NyeNational.

Ensemblet er utvida med tilsette frå prosjektet NyeNational.

Foto: Øyvind Eide

Ensemblet er utvida med tilsette frå prosjektet NyeNational.

Ensemblet er utvida med tilsette frå prosjektet NyeNational.

Foto: Øyvind Eide

2158
20201002
2158
20201002

Nationaltheatret

Annie Baker:

Antipodene

Omsett av Kristofer Grønskog
Regi: Alexander Mørk-Eidem
Scenografi: Erlend Birkeland

Eit stykke moderne amerikansk dramatikk har no funne vegen til Amfiscenen. Det er eit slags dystopisk skodespel frå ein tekstredaksjon, der eit team prøver å utarbeide nye historier, men mot ein bakgrunn av kaotiske omstende. Grovt sett er det eit brennaktuelt samtidsbilete nett no. Kor mykje fiksjon treng vi for tida? Samstundes ser vi jo den klassiske modellen med historier som redningsplankar i krisesituasjonar, ein modell vi kan følge heilt attende til 1001 natt.

Stykket av Annie Baker er likevel ikkje heile tida noko vanleg framflytande drama, her vert vi flytta fram og attende mellom nær-realistiske parti og meir absurde, draumeaktige sekvensar. Noko av det er fengslande, til tider vittig. Men det er tydeleg at framsyninga kjempar seg mot ein mest hypnotisk publikumsappell som aldri heilt vert oppnådd.

Ensemblet er denne gongen gjort rikare med ein gjeng kalla NyeNational, som er tilsette ved teateret i ein prosjektperiode. Dei har alle eit heftig og fint balansert nærvær, og dei hevdar seg utmerkt saman med veteranar som Eindride Eidsvold, Øystein Røger og Sigurd Myhre. Når vi likevel ikkje vert heilt engasjerte, kjem det nok mest av ein tekst som her er for massivt episk til å leve godt på scenen, ja, sjølv om vi veit at stykket har gjort lykke i USA og i London.

Scenebiletet er mest dominert av eit stort langbord og hengande lyspærer, og nokre gonger får vi mystiske animasjonsbilete av undersjøiske vesen. Heilt lett å orientere seg i dette universet er det ikkje. Men tittelen på stykket, Antipodene, kan vel òg forståast som at heile livsoppfatninga vår kan ha sitt motstykke, og altså kan opplevast som det stikk motsette av det vi trur vi har opplevd. Eller noko slikt.

Ein av dei unge aktørane, Victoria Ose, gav elles eit særskilt inntrykk av å kunne fortelje noko ekte, truverdig, uavhengig av pode og anti ditto. Henne kjem vi til å sjå att.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Nationaltheatret

Annie Baker:

Antipodene

Omsett av Kristofer Grønskog
Regi: Alexander Mørk-Eidem
Scenografi: Erlend Birkeland

Eit stykke moderne amerikansk dramatikk har no funne vegen til Amfiscenen. Det er eit slags dystopisk skodespel frå ein tekstredaksjon, der eit team prøver å utarbeide nye historier, men mot ein bakgrunn av kaotiske omstende. Grovt sett er det eit brennaktuelt samtidsbilete nett no. Kor mykje fiksjon treng vi for tida? Samstundes ser vi jo den klassiske modellen med historier som redningsplankar i krisesituasjonar, ein modell vi kan følge heilt attende til 1001 natt.

Stykket av Annie Baker er likevel ikkje heile tida noko vanleg framflytande drama, her vert vi flytta fram og attende mellom nær-realistiske parti og meir absurde, draumeaktige sekvensar. Noko av det er fengslande, til tider vittig. Men det er tydeleg at framsyninga kjempar seg mot ein mest hypnotisk publikumsappell som aldri heilt vert oppnådd.

Ensemblet er denne gongen gjort rikare med ein gjeng kalla NyeNational, som er tilsette ved teateret i ein prosjektperiode. Dei har alle eit heftig og fint balansert nærvær, og dei hevdar seg utmerkt saman med veteranar som Eindride Eidsvold, Øystein Røger og Sigurd Myhre. Når vi likevel ikkje vert heilt engasjerte, kjem det nok mest av ein tekst som her er for massivt episk til å leve godt på scenen, ja, sjølv om vi veit at stykket har gjort lykke i USA og i London.

Scenebiletet er mest dominert av eit stort langbord og hengande lyspærer, og nokre gonger får vi mystiske animasjonsbilete av undersjøiske vesen. Heilt lett å orientere seg i dette universet er det ikkje. Men tittelen på stykket, Antipodene, kan vel òg forståast som at heile livsoppfatninga vår kan ha sitt motstykke, og altså kan opplevast som det stikk motsette av det vi trur vi har opplevd. Eller noko slikt.

Ein av dei unge aktørane, Victoria Ose, gav elles eit særskilt inntrykk av å kunne fortelje noko ekte, truverdig, uavhengig av pode og anti ditto. Henne kjem vi til å sjå att.

Bent Kvalvik

Bent Kvalvik er filmarkivar og fast teatermeldar i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Skulpturen «Moren» av Tracey Emin utanfor Munchmuseet i Oslo.

Skulpturen «Moren» av Tracey Emin utanfor Munchmuseet i Oslo.

Foto: Anne-Line Aaslund

KunstFeature

«Moren» og søstrene hennar

Kor original er den ni meter høge skulpturen «Moren», som er plassert utanfor Munchmuseet? Før avdukinga 4. juni 2022 hadde kunstnaren Tracey Emin alt produsert og stilt ut nær identiske skulpturar på tre meter.

ÅshildEliassen
Skulpturen «Moren» av Tracey Emin utanfor Munchmuseet i Oslo.

Skulpturen «Moren» av Tracey Emin utanfor Munchmuseet i Oslo.

Foto: Anne-Line Aaslund

KunstFeature

«Moren» og søstrene hennar

Kor original er den ni meter høge skulpturen «Moren», som er plassert utanfor Munchmuseet? Før avdukinga 4. juni 2022 hadde kunstnaren Tracey Emin alt produsert og stilt ut nær identiske skulpturar på tre meter.

ÅshildEliassen
Johannes Engelsen Espedals «Brottsjø» (2023) er laga av eit gamalt stakittgjerde frå kyrkjegarden ved Hoff kyrkje på Toten.

Johannes Engelsen Espedals «Brottsjø» (2023) er laga av eit gamalt stakittgjerde frå kyrkjegarden ved Hoff kyrkje på Toten.

Foto: Eva Furseth

Meldingar
Eva Furseth

Retrobølgje på Haustutstillinga

Haustutstillinga 2024 er ei spenstig og særs variert utstilling. Her er det ingen kunstnarar som trampar i takt.

Partileiinga etter landsmøtet i Sosialistisk Venstreparti 22. februar 1976: Frå venstre nestleiar Steinar Stjernø, ny formann Berge Furre, nestleiar Berit Ås, parlamentarisk leiar Reidar T. Larsen og partisekretær Rune Fredh. Plakat: Mot kapitalmakt.

Partileiinga etter landsmøtet i Sosialistisk Venstreparti 22. februar 1976: Frå venstre nestleiar Steinar Stjernø, ny formann Berge Furre, nestleiar Berit Ås, parlamentarisk leiar Reidar T. Larsen og partisekretær Rune Fredh. Plakat: Mot kapitalmakt.

Foto: Henrik Laurvik / NTB

BokMeldingar
Bjørn Kvalsvik Nicolaysen

Personleg rapport om SV

Boka Steinar Stjernø har skrive om SV, reiser indirekte mange spørsmål utan svar.

Ukrainsk personell bruker søkjelys når dei ser etter russiske dronar.

Ukrainsk personell bruker søkjelys når dei ser etter russiske dronar.

Foto: Gleb Garanich / Reuters / NTB

Samfunn
Andrej Kurkov

Pengar er makt

Krigen utløyser stadig nye kontroversar, som når kopeken får nytt namn, medan dei russiske droneåtaka forsterkar konflikten mellom Belarus og Russland.

Sjukepleiar støttar ein pasient ved eit norsk sjukehus. Sidan 2019 har sjukefråværet auka med 25 prosent i Noreg, og sjukepleiarar er blant yrkesgruppene med høgast sjukefråvær.

Sjukepleiar støttar ein pasient ved eit norsk sjukehus. Sidan 2019 har sjukefråværet auka med 25 prosent i Noreg, og sjukepleiarar er blant yrkesgruppene med høgast sjukefråvær.

Foto: Gorm Kallestad / NTB

Samfunn

Ei skrantande folkehelse

Kan det tenkast at sjukefråværet aukar fordi fleire enn før blir sjuke?

Per Anders Todal
Sjukepleiar støttar ein pasient ved eit norsk sjukehus. Sidan 2019 har sjukefråværet auka med 25 prosent i Noreg, og sjukepleiarar er blant yrkesgruppene med høgast sjukefråvær.

Sjukepleiar støttar ein pasient ved eit norsk sjukehus. Sidan 2019 har sjukefråværet auka med 25 prosent i Noreg, og sjukepleiarar er blant yrkesgruppene med høgast sjukefråvær.

Foto: Gorm Kallestad / NTB

Samfunn

Ei skrantande folkehelse

Kan det tenkast at sjukefråværet aukar fordi fleire enn før blir sjuke?

Per Anders Todal

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis